کد مطلب: 105972
 
تاریخ انتشار : جمعه ۲۰ بهمن ۱۳۹۶ ساعت ۰۴:۲۳
سفر به فضا و فضانوردی هیجان انگیز‌ترین ماجراجویی علمی است، اما این سفر منحصربه فرد بر بدن اثر‌هایی می‌گذارد و می‌تواند سبب از دست رفتن سلامت فضانوردان شود.
به گزارش ایران خبر، محققان ناسا در جدیدترین پژوهش‌های خود دریافتند مواد غذایی که فضانوردان می‌خوردند، درون دستگاه گوارش و معده آن‌ها شناور می‌شود و سبب احساس سیری کاذب در آن‌ها می‌شود.
یکی از مشکل‌هایی که فضانوردان با آن مواجه هستند کاهش وزن در زمان اقامت در ایستگاه فضایی بین المللی است، کارشناسان تاکنون دلایل مختلفی از جمله اثر بی وزنی بر بدن، محدودیت در خوردن مواد غذایی و مواردی از این دست را در کاهش وزن فضانوردان اثربخش اعلام کرده اند، اما به تازگی پژوهش‌ها نشان داده است مواد غذایی درون بدن و معده فضانوردان نیز به حالت شناور درمی آید و این سبب احساس پری و کاهش اشتها در آن‌ها می‌شود.

کارشناسان اعتقاد دارند مواد غذایی در بدن فضانوردان کامل حل نمی‌شود با حرکت به سوی مری سبب می‌شود فضانورد احساس پری و سیری کند.
۲۰سال از ارسال اولین گروه فضانوردان مستقر در ایستگاه فضایی بین المللی که در فاصله ۲۵۰ مایلی از کره زمین قرار دارد گذشته است و از اولین ماموریت فضایی دانشمندان متوجه روند کاهش وزن فضانوردان شده اند.
وضعیت میگروگرانشی موجود در فضا سبب می‌شود تا افزون بر شناور بودن فضانوردان در ایستگاه فضایی بین المللی، مواد غذایی که آن‌ها می‌خورند نیز به حالت شناور در معده قرار بگیرد و تنها پس از خوردن چند قاشق، معده پیام پُر شدن را به مغز بفرستد و مغز نیز واکنش نشان دهد.

فضانوردان در فضا رژیم غذایی خاصی دارند و وضعیت غذاخوردن خود را به وسیله نرم افزار‌های مخصوص و نیز مشاوره با کارشناسان تغذیه در مرکز هدایت در زمین کنترل می‌کنند، ولی با وجود این، آن‌ها به میزان کافی در زمان اقامت در فضا غذا نمی‌خورند و دچار کاهش وزن و پیامد آن احساس خستگی، ضعف و کاهش بازده کاری می‌شوند.
یکی از مشکل‌های شایع دیگر در فضا که به دلیل وضعیت بی وزنی ایجاد می‌شود تحلیل رفت عضله‌های بدن است و برای جلوگیری از آن فضانوردان هر روز زمان مشخصی را صرف تمرین‌های ورزشی می‌کنند.
برای حفظ توان ماهیچه‌ای افزون بر ورزش، رعایت رژیم غذایی ویژه از سوی فضانوردان اهمیت فراوان دارد تا سلامتی جسمی و روانی آن‌ها تامین شود.
کارشناسان اعلام کرده اند زندگی در وضعیت میکروگرانشی اثر‌های منحصربه فردی بر سلامت جسمی و روانی فضانوردان می‌گذارد که هنوز به طور کامل شناسایی نشده اند.
چندی پیش دانشمندان برروی دو قلو‌های اسکات و مارک کلی که هر دو فضانورد هستند آزمایش جالبی انجام دادند، یکی از فضانوردان اسکات کلی به مدت ۳۴۰ روز در ایستگاه فضایی بین المللی اقامت داشت و برادر دو قلوی همسان او، مارک بر روی زمین بود.
پس از بازگشت اسکات، دانشمندان آزمایش‌های مختلفی بر روی دو برادر انجام دادند و دریافتند آن‌ها دچار دگرگونی‌های مختلف از جمله در ویژگی‌های ژنتیکی شده اند.

در پرواز و اقامت‌های طولانی مدت فضایی، سیستم ایمنی بدن فضانوردان ضعیف می‌شود، ماهیچه‌ها تحلیل پیدا می‌کنند و استخوان‌ها نازک می‌شوند، همچنین قد افراد افزایش می‌یابد و مشکل هایی همچون سردرد، یبوست، کاهش وزن، خطر ابتلا به سرطان پوست و ریزش موی سر رخ می‌دهد.
کارشناسان اعلام کرده اند هنوز بسیاری از دگرگونی‌های آشکار و پنهان زندگی در فضا بر سلامت جسمی و روحی فضانوردان کشف نشده است.
محققان با یافت علت اصلی کاهش وزن فضانوردان، درصدد جست و جوی راهی برای اصلاح الگوی تغذیه و جلوگیری از کاهش وزن فضانوردان هستند.