وی افزود: اما حوزه های تخصصی می توانند چنین یادمان هایی را برای هنرمندان محبوب در فضاهای اختصاصی خود نصب کنند. به طور مثال خانه سینما می تواند در پردیس های سینمایی به طور خودجوش، این کار را انجام دهد.
مسجد جامعی در پاسخ به این پرسش که چرا در معابر عمومی مانند برخی از کشورها که پیاده راه هایی برای هنرمندان محبوب خود دارند که پس از فوت آنها یادمان این هنرمندان در این پیاده راه نصب می شود، تصریح کرد: در دنیا، نگاه تصمیم گیرندگان به تمام شهر یکسان نیست بنابراین می بینیم به طور مثال برجی برای شهدای آن کشور احداث می شود یا دیواری که تام نام های شهدای جنگ جهانی دوم در آن نوشته شده در شهر ایجاد می شود. ما چنین فضاهایی را نداریم. می توان قطعه هنرمندان بهشت زهرا را به چنین فضایی تبدیل کرد.
این عضو شورای شهر ادامه داد: مکانی که شلوغ است، مردم به قطعه هنرمندان زیاد می آیند و می توانیم یادمان های این هنرمندان را در این فضا نصب کنیم.
وی در پاسخ به این پرسش که چرا در فضاهای جانبی مکان های فرهنگی بزرگ مانند تئاتر شهر چنین پیاده راهی ایجاد نمی شود، اظهار داشت: در مقابل تئاتر شهر قرار بود چنین فضایی ایجاد شود. آن زمان سندی نیز با آقای هاشمی که مدیرعامل مترو بود، به امضا رسید و توافق شد ایستگاه مترو تئاتر شهر در اختیار خانه تئاتر قرار گیرد که با چنین رویکردی طراحی شود. اما باید این کار استمرار داشته باشد. قطعاً می توان چنین خیابانی برای معاصرین نیز ایجاد شود و از سوی شورا نیز این موضوع پیگیری می شود.