کد مطلب: 118765
 
تاریخ انتشار : سه شنبه ۱۳ شهريور ۱۳۹۷ ساعت ۰۹:۰۸
سال‌هاست گفته شده و می‌شنویم که سینمای کودک دچار بحران است اما زمانی که نشانه‌ها و منشأ این بحران را پی می‌گیریم درمی‌یابیم این سینمای کودک نیست که دچار بحران است بلکه اگر بحرانی وجود دارد مربوط به وضعیت بلاتکلیف و نامشخص کودکان و نوجوانان در کل سیاست‌های کلان کشور است،
 

به گزارش ایران خبر،       چرا که به رغم شعارها و دستورالعمل‌های زیبا و فریبنده هنوز تکلیفمان با کودکان روشن نیست و بدرستی و با نگاهی کارشناسانه مبتنی بر علم و تجربه نمی‌دانیم چه سنی کودکی و چه سنی نوجوانی است و از نیازها و مؤلفه‌های هر یک از این گروه‌های سنی بی‌خبریم و جملگی در این خصوص دچار ساده‌انگاری و باورهای غالباً نادرست گذشته هستیم. فارغ از مباحث کلی و بنیادی که بر نبود اتاق فکر تخصصی و منسجم برای برنامه‌ریزی آینده‌نگرانه کودکان در زمینه فرهنگ دلالت دارد، از نظر من تهیه کننده مهم‌ترین چالش سینمای کودک در حال حاضر نبود پخش کننده تخصصی و اکران نامناسب فیلم‌های ساخته شده در این حوزه است. نمی‌خواهم از لفظ مافیا استفاده کنم، لذا در بیانی بهتر باید بگویم کسانی که امکانات و روابط مناسبی! در جهت دادن به اکران دارند اجازه نمی‌دهند که فیلم‌های کودک گروه نمایشی اختصاصی و پخش تخصصی داشته باشند تا در راستای اکران مناسب تولیدات این حوزه، بخشی از حمایت‌های مادی و معنوی دولتی از فیلم‌های کودکان و نوجوانان به این سو هدایت شود. این‌گونه است که در نبود امنیت و عدم بازگشت سرمایه، انگیزه فعالیت در این بخش از سرمایه‌گذار و تهیه کننده خصوصی سلب می‌شود و فیلمسازان این حوزه گلایه می‌کنند که چرا فیلم‌هایشان دیده نمی‌شود. از سوی دیگر آموزش و پرورش که سال‌هاست شورایی برای بازبینی و حمایت از سینمای کودک و نوجوان دارد در این زمینه چندان موفق عمل نکرده است. در سال‌هایی که در این شورا حضور داشتم بارها شاهد بودم فیلم‌هایی که از شورای یاد شده تأییدیه و پروانه حمایتی می‌گرفت با صلاحدید! مدیران و مسئولان مدارس با فیلمی مثل اخراجی‌ها جایگزین می‌شد. بنابراین آموزش و پرورش که می‌تواند با خرید حداقل ۲۰۰ هزار بلیت نیم بها(که به نسبت جمعیت میلیونی دانش‌آموزان در سراسر کشور و حتی تهران عدد زیادی نیست) حامی سینمای کودک و نوجوان باشد هم پشت این سینما را خالی کرده و می‌کند. سینمای کودک برای جان گرفتن و گسترش نیاز به امنیت و اطمینان بازگشت سرمایه دارد و تضمین این اتفاق به حضور پخش کننده تخصصی و مجرب وابسته است. تجربه چند فیلم پرفروش کودک در یکی دو سال اخیر نشان داده فیلمی دیده می‌شود که پخش کننده صاحب امکانات حامی اکران آن باشد. بدیهی است کیفیت فیلم، حفظ شاخصه و مؤلفه‌های مناسب کودک از جمله دارا بودن جذابیت و رعایت اصول و مبانی فیلم استاندارد نکات بسیار مهم و اساسی در این زمینه است. تردیدی ندارم که سینمای کودک ما برای پویایی و بالندگی باید به سمت سینمای کودک و خانواده برود (همانگونه که بسیاری از کشورهای صاحب سینما و موفق در این زمینه بدان سو رفته‌اند) تا خانواده‌ها هم به همراه کودکان با لذت به تماشای فیلم‌ها بنشینند. با همه این احوال، طی این سال‌ها فیلم‌های نسبتاً خوبی در رابطه با کودکان و نوجوانان ساخته شده که متأسفانه به دلیل نبود پخش مناسب متوسط مخاطبان خود دیده نشده است. تأسیس و حمایت از پخش تخصصی که سینمای کودک را به درستی بشناسد و بویژه زمینه‌های متنوع عرضه تولیدات آن را با توجه به خصوصیات کودک امروز کشف و فعال کرده و به دور از شعارزدگی از آن حمایت کند را اقدام ارزنده‌ای در راستای توسعه سینمای کودک می‌دانم. بدیهی است حمایت برای بهتر دیده شدن این آثار به فیلمسازان و فعالان این عرصه برای ادامه کار انگیزه مضاعفی خواهد داد.

منبع : ایران آنلاین