وقتی همه به نوعی متفق القولند که در کنار جنگ اقتصادی، جنگ رسانهای هم برقرار است، چرا غالب رسانههای کشور لباس رزم نپوشیده و در خواب غفلت به سر میبرند. البته عدهای هم خواسته یا ناخواسته در زمین حریف نقش آفرینی میکنند و مدام گل به خودی میزنند، آنهایی که در تهیه خوراک رسانهای به «مخالفان ایران!» از آنچنان مهارتی برخوردارند که حاجتی به پیدا کردن محتوا برای مواد رسانهای طرف مقابل علیه ما نیست. همانهایی که از هر ضعف دولت (به تعبیرخود)، وامصیبتایی میسرایند که تو گویی کارتمام است! و دیگر هیچ امیدی برای ادامه حیات کشور نیست، کسی نیست از آنها سؤال کند که برای چه «امید» را نشانه گرفتهاید، چه چیزی درپس ذهنتان میگذرد که میخواهید ایران را ضعیف و دولت برآمده از رأی مردم را ناتوان معرفی کنید.
بهنظر میرسد رسانههای اینچنینی چون بر این باور رسیدهاند که مخاطبان خود را از دست دادهاند با هیاهوهای کاذب بهدنبال جذب مخاطب در آن سوی مرزها هستند.هر چه هست بیش از این حاجتی به تقریر و بیان نیست. چون هدف این دست از رسانهها هویداست.مرادم در این یادداشت در مورد رسانههای آگاه و بیدار است. چندی پیش در نشستی که غالب مدیران رسانههای مطرح کشور حضور داشتند یکی از حاضران که از قضا دستی بر آتش داشت! میگفت «ما نمیدانیم چه بنویسیم! هیچگونه خط و مسیر واحد و مشخصی از سوی کارگزاران ترسیم نشده است و در این جنگ رسانهای نقشه راهی تمهید نگردیده است».
بهنظر میرسد به جهت عدم مدیریت رسانهای و فقدان فرماندهی در این حوزه نه تنها در مقابل حملات، قدرت پاسخگویی منسجم را نداریم بلکه در دفاع هم با کاستیهایی مواجهیم ؛کاستیهایی که مرتبط به ناتوانی ظرفیت عظیم رسانهای نیست بلکه محصول نبود هماهنگی و بیبرنامگی است. پیشنهاد مشخصم این است همان طور که برای خروج از وضعیت اقتصادی کشور به این باور رسیدهایم که باید اختلافات جریانی را کنار بگذاریم و همه در یک مسیر قرار بگیریم، بایست برای مقابله با این حجم عظیم رسانهای مخرب که به نوعی خود مسبب آشفتگیهای حوزههای اقتصادی هم میشود فکری کنیم. بهنظر میرسد با تشکیل یک ستاد متمرکز رسانهای متشکل از همه نخبگان و با فرماندهی واحدی که مبتنی بر منافع عمومی باشد، داشتههای خود را در برابر تهاجم رسانهای صورت گرفته به میدان بیاوریم، مطمئناً با جدیت در این سازوکار هم میتوانیم در مقابل جنگ رسانهای صورت گرفته بایستیم و دفاع کنیم و هم میتوانیم با سناریوهای رسانهای قدرت خودمان را عرضه کنیم. از سویی دیگر در صورت تحقق این مهم آن دست از جماعتی که مدام بر سر منابر و مجامع روضه ناامیدی میسرایند، یا همراه میشوند یا اینکه در خیل عظیم ایران دوستان دیده و شنیده نمیشوند!/
ایران