داخلی صفحه سیاست آرشيو خبر

علی لاریجانی روز 22 بهمن سال 91 را هیچگاه فراموش نمی‌کند. روزی که در سالگرد پیروزی انقلاب در شهر قم از او به‌عنوان یکی از رؤسای قوای سه‌گانه نظام با پرتاب مهر نماز و کفش و شعارهای تند استقبال شد تا زیر باران این حملات، سخنرانی‌اش نیمه تمام بماند. نه او و نه هیچ‌کس دیگری دوست ندارد بار دیگر در چنین موقعیتی قرار بگیرد.

امام جمعه کرج در خطبه‌های روز جمعه خود گفته بود: «گویا انتخاب سخنران روز 22 بهمن در کرج از طرف مرکز بوده است، عده‌ای به این انتخاب اعتراض دارند. هفته آینده راجع به این موضوع بحث می‌کنیم که وظیفه ما چه خواهد بود. یک هفته‌ای به دوستان وقت می‌دهیم ببینیم تدبیری می‌اندیشند یا خیر.»

رئیس مجلس هم در بیانیه خود با لحنی کنایه‌آمیز خطاب به امام جمعه کرج گفته است: «مسأله در حدی نیست که ایشان به شورای هماهنگی مرکز اولتیماتوم یک هفته‌ای بدهند.» لاریجانی با اشاره به نیاز کشور به وحدت گفته است: «آقای امام جمعه خودشان سخنرانی نمایند یا هر کسی که مطلوبشان هست، دعوت نمایند.»

شاید نیاز به گفتن نباشد که مواضع نزدیک به دولت علی لاریجانی، خصوصاً در موارد مربوط به سیاست خارجی عامل برخی نارضایتی‌ها از علی لاریجانی است.چنانکه مخالفان او هم این نکته را ناگفته نگذاشته‌اند. حسین نیکزاد، مسئول بسیج دانشجویی استان البرز به خبرگزاری «دانشجو» گفته که «با توجه به مواضعی که لاریجانی در تصویب برجام، پالرمو و CFT و FATA به‌عنوان رئیس مجلس شورای اسلامی اتخاذ کرده، به‌نظر می‌رسد وی مناسب سخنرانی در روز ۲۲ بهمن نباشد.»

پیش از این بسیج دانشجویی دانشگاه البرز طی نامه‌ای اعتراض‌آمیز به رئیس شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی البرز خواستار تغییر علی لاریجانی شده بود. در این نامه اشاره شده بود که نقش لاریجانی در حمایت و تصویب برجام بر کسی پوشیده نیست و به همین دلیل سخنرانی رئیس مجلس در راهپیمایی مردم کرج مصداق «وصله ناجور» است. این گروه‌ها البته توضیح نداده‌اند که آیا موافقتنامه برجام یک اقدام غیر قانونی بوده یا اینکه لوایح FATF از مسیری جز مسیر قانونی در ساختار نظام پیش برده شده‌اند که موافقت با آنها این‌گونه مستوجب برخورد قهری و بایکوت است؟ مضافاً اینکه باز هم مانند اکثر موارد مشابه هنوز مشخص نکرده‌اند که چگونه مخالفت خود با این موضوعات را به اکثریت جامعه تسری داده و نظر خود را نظر مردم می‌دانند؟