داخلی صفحه جامعه آرشيو خبر

مطابق سیاست‌های وزارت آموزش‌ و پرورش، درس‌ها باید مهارت محور باشد و در رسانه ملی هم که به‌طور کارشناسی روی مهارت‌های زندگی زناشویی تأکید می‌شود. پس مدارس نیز باید خیلی جدی درس مهارت زندگی زناشویی را آموزش بدهند. این درس باید با تفکیک جنسیتی و برای دختران به‌صورت «چطور در زندگی بیست‌و‌هفت بار کتک بخوریم و بخندیم» و برای پسران «چطور از روز اول زندگی همسرمان را کتک بزنیم» تدریس شود. اگر این منبع درسی به دانش‌آموزان ارائه شود، ما قول می‌دهیم که صداوسیما شاگرد اول این درس را بیاورد و به جامعه معرفی کند.

البته همه مهارت‌های زندگی، لزوماً زناشویی نیست و ما باید به دانش‌آموزان مهارت‌های دیگری هم یاد بدهیم، مثلاً ما باید دانش‌آموز را جوری تربیت کنیم که در آتیه بتواند از پس خودش بربیاید، لذا درس «آموزش فتوسنتز» می‌بایست در نظام آموزشی کشور دیده شود. این درس در مقطع ابتدایی به دانش‌آموز یاد می‌دهد که چطور با یک وعده غذایی زنده بماند، در متوسطه اول به او می‌گوید نان خشک و لنگ، به‌عنوان خوراک و پوشاک، چیز بدی نیست و در پایان متوسطه دوم، دانش‌آموز یاد می‌گیرد چطور با نور خورشید تغذیه کند تا زنده بماند.

یکی دیگر از مباحثی که همیشه جای خالی آن در مدارس حس می‌شود «اقتصاد» است. البته نه از این اقتصاد سوسول بازی‌های خارجی! ما باید یک ژانر جدید در اقتصاد را در مدارس آموزش دهیم تا دانش‌آموز بتواند با حقوق ماهی یک میلیون وسیصد و هفتاد و پنج هزار تومان و خط فقر سه ، چهار میلیون تومانی، زندگی خود و خانواده‌اش را بگذراند و یک پولی هم پس‌انداز کند تا خیلی زود یک پراید پنجاه میلیونی بخرد.

فارغ از تمام این مسائل؛ باید دانش‌آموزان را جوری آموزش دهیم تا جهانی شوند. اولین اصل در روابط بین‌الملل استفاده از زبان‌های خارجی است. ما باید در مدارس زبان خارجی‌ای را به دانش‌آموزان یاد بدهیم که به کارشان بیاید، وگرنه انگلیسی و عربی و چینی و روسی که به درد نمی‌خورد. دانش‌آموز می‌بایست یاد بگیرد که چطور با زبان سرخ‌پوستی و به کمک دودِ آتش، بتواند به سایر کشورها پیام بفرستد. به هرحال وقتی یک عده‌ای تمایل ویژه‌ای دارند که ما تمام پیام‌رسان‌ها را فیلتر کنیم، نمی‌شود که با خارج ارتباط  نداشت.