کد مطلب: 129981

تاریخ انتشار : چهارشنبه ۲۹ اسفند ۱۳۹۷ ساعت ۱۰:۴۳

به گزارش ایران خبر، آخرین روز اسفندماه سال ۹۷ با روز پدر گره خورده است؛ یکی از روش‌های تبریک روز پدر به پدر و همسرتان این است که بهترین، ارزشمندترین، و خلاصه همه‌چی‌ترین هدیه را برایش بگیرید تا این روز جزو به یاد ماندنی‌ترین روز زندگی‌اش باشد؛ البته از آنجایی که همیشه مردانه فروشی‌ها و اجناس مرتبط با نیاز آقایان میان انبوهی از مغازه‌های زنانه فروشی گم می‌شود، اما بچه‌ها و زنان هم تمام کمبودهای همسران و پدرانشان  را با خریدهای + یک جفت جوراب جبران می‌کنند.
این درحالیست که برخی مردان از گرفتن هدایای دست پایین گله دارند و حتی می‌گویند که بچه‌ها همیشه برای مادرانشان سنگ تمام می‌گذارند. "رضا"، همسر و پدری  ۵۸ ساله است که با خنده می‌گوید: «تاحالا هیچ کادویی نگرفتم … یعنی گرفتم اما کادوی آنچنانی تاحالا نه…، نهایتاً یه پیرهن یا جوراب و کمربند… بچه‌هامم به دست من نگاه می‌کنن؛ البته امسال قول‌های خوبی دادن؛ هنوز نگفتن چی اما گفتن به جبران این سال‌ها می‌خوان هدیه نفیسی بگیرن».
"امیرحسین" ۲۸ ساله که ۶ سال از  ازدواجش گذشته می‌گوید: «یادم نیست پارسال چه کادویی از همسرم گرفتم، اما برای امسال شاید لباس گرفته باشه، شاید هم هیچی اما من بهش پیشنهاد کردم جوراب بگیره (با خنده)، اگه بدونید همین جوراب چقدر گرون شده و بهش نیاز دارم. آخ آخ یادم اومد پارسال هم برام عطر گرفته بود».
"محمد" پدر ۶۱ ساله و نظامی بازنشسته است که ۲۷ سال قبل ازدواج کرده و ثمره این ازدواج دو فرزند است؛ او پیش‌بینی می‌کند امسال از همسر و فرزندانش لباس هدیه بگیرد، و می‌گوید: «سالهای پیش چیزهای مختلفی گرفتم، مثلاً من به کتاب علاقه‌مندم، کتاب‌هایی که خیلی دوست داشتم رو برام هدیه گرفتن. ابزار فنی هم دوست دارم، بعضی از سال‌ها ابزارهایی که ندارم رو برام هدیه گرفته بودن، مثلاً پارسال یکی از بچه‌ها برام اهم متر گرفت، امسال هم احتمالاً برام لباس می‌گیرن».
"عطا" ۳۵ ساله هم هفت سال است ازدواج کرده و چندماهی است که طعم پدر شدن را چشیده، اما پیش‌بینی می‌کند امسال از همسرش کادو روز مردی تی‌شرت هدیه بگیرد. عطا می‌گوید: «شاید امسال یه تی‌شرت کادو بگیرم، سال‌های پیش که این طوری بوده» و در حالی که می‌خندد ادامه می‌دهد:« اما اصولاً جورابو از مادرزنم می‌گیرم».
"احمد" هم پدر ۶۳ ساله و نظامی بازنشسته است که چهار دختر دارد و دو فرزندش خارج از کشور زندگی می‌کنند که می‌گوید: «از آن فرزندانم که خارج از کشور زندگی می‌کنند کادویی نگرفتم و از طریق فضای مجازی ابراز ارادت می‌کنن که خیلی هم از آنها ممنونم، اما دو دختر دیگم در ایران زندگی می‌کنن و در حد توانشون این روز رو برام جشن می‌گیرن البته توقع مالی از اونا ندارم، اوایلش در حد زیرپوش و جوراب و این چیزا بود، اما جوراب دیگه از مد افتاده (می‌خندد)، سال‌های پیش برام پیراهن و شلوار گرفتن. گفتن امسال برام ریش‌تراش می‌گیرن، صحبتش هست که چون ریش تراشت خراب شده پس اونو برام می‌خرن.»
"عباس" پدر حدوداً ۷۵ ساله‌ای است که در بنگاه املاک کار می‌کند و ۶۰ سال است که ازدواج کرده و حاصل این ازدواج دو فرزند است. او می‌گوید: «خدا به سر شاهده تاحالا یه سوزنم بچه‌هام هدیه ندادن. همسرم چند سال پیش فوت کرد و بچه‌هام رفتن پی زندگی خودشون، فقط سلامتی از خدا می‌خوام. این بچه‌ها هیچی به ما نمیدن، فقط به مادرشون هدیه می‌دن».
هرچند که همیشه مناسب‌ترین هدیه‌ها، گران‌ترینها نیستند، اما مهرداد فلاطونی، روانشناس اجتماعی به ایسنا می‌گوید: آن چیزی که باعث شده در مناسبت‌هایی مانند روز پدر، هدایای دم دستی به مردان هدیه داده شود، این است که همیشه مردان به عنوان رئیس خانواده، از قدرت بالایی برخوردار بوده‌اند و همین موضوع سبب شده مردان به عنوان افراد بی‌نیاز خطاب شوند.
فلاطونی با تاکید بر اینکه مردان نیز خودشان معتقدند که بی‌نیازند و به طور خاص درباره پیدایش این نگاه‌ها و رسومات نوعی ریشه مذهبی  ـ فرهنگی در جامعه احساس می‌شود، ادامه می‌دهد: این نوع دیدگاه اغلب در جوامع درحال توسعه مطرح می‌شود و حتی شاهدیم که چشم و هم چشمی خاصی که در جهان سومی‌ها رشد کرده در پیدایش این دیدگاه بی‌تاثیر نیست.
وی تبلیغات را نیز در شکل‌گیری این دیدگاه‌ها بسیار موثر می‌داند و معتقد است: تبلیغات چیزی است که به طور مداوم تکرار می‌شود، اما وقتی این تبلیغات در کنار موضوع جذابی قرار گیرد، مردم شرطی می‌شوند، به طور مثال جامعه روز پدر را در کنار طنز قرار داده است، مردم با دیدگاه طنز کمربند، جوراب و لباس را در کنار روز پدر قرار داده‌اند که البته از سوی همه جامعه هم حمایت می‌شود.
این روانشناس اجتماعی با بیان اینکه موجی از شرطی‌سازی مردم توسط برخی فروشندگان در جامعه شکل گرفته است، می‌افزاید: چیزی که هم اکنون در سطح جامعه می‌بینیم آن است که حتی هدایا و مناسبت‌ها هم زنانه و مردانه شده‌اند، البته این موضوع ریشه تاریخی عمیقی دارد که وقتی آن را بررسی می‌کنیم، می‌بینیم در هزاره‌های اول و دوم زن‌ها جای مردها هستند و در اوایل هزاره سوم مردان جای زنان را می‌گیرند.
بنابر اظهارات فلاطونی، قدرت مردان از زمان پیدایش گاو آهن به مردان منتقل شد، این درحالیست که پیش از این زنان نماد قدرت خانواده را بر دوش خود داشتند.
فلاطونی ادامه می‌دهد: مردان همیشه به عنوان نماد قدرت خانواده مطرح می‌شوند. وقتی اعضای خانواده می‌خواهند در روزهای مناسبتی مانند روز پدر برای مردان هدیه بگیرند به آنها نگاه بی‌نیاز بودن می‌کنند، یعنی مرد را بی‌نیازتر از زن می‌دانند و همین موضوع سبب شده جامعه تصور کند باید مردان برای زنان اشیای گرانقیمت هدیه بگیرند اما به دلیل اینکه خودشان منبع درآمد هستند نیاز به هدایای لاکچری ندارند.

 

 

 

تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.

  توليد شده توسط نرم افزار جامع ”استوديو خبر“