به گزارش ایران خبر، به نقل از ژاپن تایمز، کانی میاکه، دیپلمات سابق ژاپنی روز گذشته در گزارشی نوشت: در ژوئن ۲۰۰۶، کمتر از یکسال پس از آنکه من دولت ژاپن را ترک کردم از دریافتن اینکه چین، روسیه و آمریکا به سه کشور اروپایی - انگلیس، فرانسه و آلمان - در جهت مذاکرات جامع با ایران ملحق شده‌اند، متعجب شدم. این آغاز چارچوب به اصلاح 1+5 بود؛ مذاکراتی ابتدایی که به توافق هسته‌ای ایران یا همان برنامه جامع اقدام مشترک منجر شد. من بیشتر از این متعجب شدم که ژاپن بخشی از این مذاکرات نبود.
وی در ادامه نوشت: چرا آلمان در این قضیه دخیل بود؟ دلیل احتمالی این بود که آلمان شریک تجاری کلیدی ایران محسوب می‌شد و در آن زمان برنامه هسته‌ای ایران وابسته به فناوری آلمانی بود. دخیل بودن آلمان در این مذاکرات قابل درک است. آنچه من خواهنش هستم این است که ژاپن نیز در مذاکرات هسته‌ای آتی با ایران دخیل شود و یا حتی به اصلاح توافق حاضر کمک کند که نیاز به نظارت و بازرسی‌های بین‌المللی بیشتری دارد.
این مقام اسبق ژاپنی ادامه داد: ژاپن شریک تجاری کلیدی ایران است. سال گذشته نخست‌وزیر آبه شینزو از ایران بازدید و با رهبر ایران - که هیچ‌کدام از سران غربی اخیرا با ایشان گفت‌وگو نداشته‌اند - ملاقات کرد. توکیو همچنین یکی از بازیگران کلیدی مذاکرات چندجانبه فرآیند اسلو برای رسیدن به فرآیند صلح در دهه ۱۹۹۰ بود. آن روزها گذشته‌اند اما برای همیشه نرفته‌اند.
وی در انتها نوشت: ژاپن ممکن است که عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل نباشد اما همچنان کاندیدایی معتبر برای بدل شدن به هفتمین عضو مذاکرات هسته‌ای در جهت باثبات کردن منطقه باقی می‌ماند.
