کد مطلب: 85204
 
تاریخ انتشار : يکشنبه ۶ فروردين ۱۳۹۶ ساعت ۰۹:۴۲
به گزارش ایکنا، آیت‌الله عبدالکریم بی‌آزار شیرازی، صاحب تفسیر کاشف، در پاسخ به این پرسش که معاد چه نسبتی با نوروز دارد؟ گفت؟ مسئله عید و به خصوص عید نوروز که می‌توان گفت عید طبیعیت است، نمونه‌ای از رستاخیز است و قرآن کریم برای اثبات معاد جسمانی و روحانی از طبیعت استفاده می‌کند. «يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِنَ الْبَعْثِ فَإِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ مِنْ مُضْغَةٍ مُخَلَّقَةٍ وَغَيْرِ مُخَلَّقَةٍ لِنُبَيِّنَ لَكُمْ...
به گزارش ایران خبر، آیت‌الله عبدالکریم بی‌آزار شیرازی، صاحب تفسیر کاشف، در پاسخ به این پرسش که معاد چه نسبتی با نوروز دارد؟ گفت؟ مسئله عید و به خصوص عید نوروز که می‌توان گفت عید طبیعیت است، نمونه‌ای از رستاخیز است و قرآن کریم برای اثبات معاد جسمانی و روحانی از طبیعت استفاده می‌کند. «يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِنَ الْبَعْثِ فَإِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ مِنْ مُضْغَةٍ مُخَلَّقَةٍ وَغَيْرِ مُخَلَّقَةٍ لِنُبَيِّنَ لَكُمْ وَنُقِرُّ فِي الْأَرْحَامِ مَا نَشَاءُ إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى ثُمَّ نُخْرِجُكُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّكُمْ وَمِنْكُمْ مَنْ يُتَوَفَّى وَمِنْكُمْ مَنْ يُرَدُّ إِلَى أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَيْلَا يَعْلَمَ مِنْ بَعْدِ عِلْمٍ شَيْئًا وَتَرَى الْأَرْضَ هَامِدَةً فَإِذَا أَنْزَلْنَا عَلَيْهَا الْمَاءَ اهْتَزَّتْ وَرَبَتْ وَأَنْبَتَتْ مِنْ كُلِّ زَوْجٍ بَهِيجٍ: اى مردم اگر درباره برانگيخته شدن در شكيد پس [بدانيد] كه ما شما را از خاك آفريده‏‌ايم سپس از نطفه سپس از علقه آنگاه از مضغه داراى خلقت كامل و [احيانا] خلقت ناقص تا [قدرت خود را] بر شما روشن گردانيم و آنچه را اراده مى‌كنيم تا مدتى معين در رحم‌ها قرار مى‏‌دهيم آنگاه شما را [به صورت] كودك برون مى‌‏آوريم سپس [حيات شما را ادامه مى‏‌دهيم] تا به حد رشدتان برسيد و برخى از شما [زودرس] مى‏‌ميرد و برخى از شما به غايت پيرى مى‏رسد به گونه‌اى كه پس از دانستن [بسى چيزها] چيزى نمى‏داند و زمين را خشكيده مى‌بينى و[لى] چون آب بر آن فرود آوريم به جنبش درمى‌آيد و نمو مى‌كند و از هر نوع [رستنی‌هاى] نيكو مى‌‏روياند» شما زمین را در زمستان مثل گورستان می‌بینید و خدا می‌فرماید ما باران بهاری بر این زمین باریدیم. می‌بینید این زمین به جنب و جوش در آمده و حیات دوباره دیده می‌شود و تمام آن دانه‌هایی که در دل زمین مدفون بوده‌اند، سر برآورده و سرسبز شده و پر از گل و میوه می‌شوند، درست مثل روز اول.
 
وی افزود: درختانی که مثل اسکلت یک مرده شده‌اند، مثل روز اول می‌شوند. بنابراین قرآن کریم می‌خواهد ما را به این همه مناظر طبیعت توجه دهد. در ایام نوروز که همه به دامن طبیعت می‌روند، زنده شدن مرده‌ها را به خوبی مشاهده می‌کنند که می‌تواند دلیل محکمی برای اثبات معاد برای‌شان باشد.
 
بی‌آزار شیرازی تصریح کرد: همان‌طورکه مولوی می‌گوید «این بهار نو ز بعد برگ ریز/ هست برهان بر وجود رستخیز». بنابراین فصل نوروز و بهار نمونه‌ای از معاد هستند.
 
وی ادامه داد: در میان این گیاهان صحرا گیاهی است به نام resurrection plant یعنی گیاه رستاخیزی. این گیاه بوته‌ای خشک است که از زمین جدا می‌شود و انسان‌ها آن‌ها را جمع می‌کنند، آتش‌زده و از گرمایش استفاده می‌کنند. این بوته در صحرا و بیایان به صورت توپی غلط می‌خورد و به جایی می‌رسد که آبی هست. این بوته خودش را در این آب قرار می‌دهد و به مدت کوتاهی زنده می‌شود و برگ‌هایش که جمع شده بود از هم باز می‌شوند و در زمین ریشه می‌دواند و برگا‌هایش به صورت سرخس باز می‌شوند و تخم‌هایش را به زمین می‌ریزند و اطراف را پر از گل می‌کند و در فصل بهار منظره زیبایی را ایجاد می‌کنند و بوته‌ای که شاید چند قرن خشک و مرده بوده، وقتی در آب قرار می‌گیرد، زنده می‌شوند. این مسئله را می‌توان در اینترنت جستجو کرد و دید.
 
بی‌آزار با بیان اینکه این‌ها بهترین دلیل برای معاد است، گفت: طبیعت دانشگاهی دلیلی است به نزد آنکه جانش در تجلا است، زیرا که طبیعت کتاب حق تعالی است. اگر ما در این فصل بهار، به این دانشگاه طبیعی خداوند توجه کنیم و آثار و آیات خدا را ببینیم، می‌توانیم معاد را مشاهده کنیم.
 
وی در خصوص توامان بودن معاد جسمانی و روحانی گفت: بحث معاد جسمانی و روحانی به صورت همزمان مطرح است. وقتی شما می‌بینید همین گیاهی که در فصل زمستان کاملا خشکیده و از بین رفته بود و دانه‌ای از آن باقی مانده بود، در فصل بهار و رستاخیز، مانند روز اول زندگی خود را ادامه می‌دهد.
 
وی در خصوص طرح امتناع اعاده معدوم در معاد جسمانی، گفت: معاد اعاده معدوم نیست. به نظر ما می‌‌آید موجودات معدوم می‌شوند. ظاهرا به نظر ما می‌آید این گیاه معدوم می‌شود، اما در واقع این گیاه با تمام خصوصیاتش در دانه ثبت و ضبط می‌شود و این DNA که در دانه گل و گیاه نهفته است، تمام اطلاعات حیاتی را نزد خود ضبط کرده است و قرآن از آن به کتاب مبین تعبیر می‌کند. ما می‌دانیم که این اشکال در زمان پیامبر(ص) هم مطرح می‌شد که می‌گفتند: أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا ذَلِكَ رَجْعٌ بَعِيدٌ*قَدْ عَلِمْنَا مَا تَنْقُصُ الْأَرْضُ مِنْهُمْ وَعِنْدَنَا كِتَابٌ حَفِيظٌ: آيا چون مرديم و خاك شديم [زنده مى‌‏شويم] اين بازگشتى بعيد است*قطعا دانسته ‏ايم كه زمين [چه مقدار] از اجسادشان فرو مى‏كاهد و پيش ما كتاب ضبطكننده‏اى است» (ق،۳-۴) گفته می‌شد که وقتی ما مردیم و خاکستر شدیم، اعاده معدوم بعید است که خداوند می‌فرماید «وَعِنْدَنَا كِتَابٌ حَفِيظٌ»، ما می‌دانیم که زمین چه چیزهایی از این‌ها را کم می‌کند، ولی یعنی ما کتاب محفوظی داریم که تمام این ویژگی‌ها را برای مثال در دانه کوچک و ریزی ضبط شده است و با باران گیاهی سبز می‌شود.
 
بی‌آزار افزود: معاد جسمانی و روحانی در قرآن مطرح است. انسان هم همین طور است. انسان هم وقتی در قبر گذاشته می‌شود، پس از مدتی بدنش و استخوان‌هایش خاک می‌شود و ظاهرا از نظر ما به کلی معدوم شده است، اما این طور نیست، پیامبر می‌فرماید که تمام جسم بشر معدوم می‌شود، جز یک چیز. تمام بدن انسان خاک و پوسیده می‌شود جز عجب الذنب که استخوان کوچک دمبالچه در انتهای ستون فقرات است که انسان در رحم مادر از این سلول بنیادی درست شده است. این سلول بنیادین که از نطفه پدر و مادر تشکیل شده است. این سلول بنیادی اطلاعات کامل این انسان و اجداد او را در خود نهفته دارد و تمام بدن را می‌سازد و با اطلاعاتی که خدا داده است، در رحم انسان را می‌سازد، درست مانند دانه گیاه که تمام اطلاعات زیستی انسان را در خود ضبط کرده است و امروز DNA خوانده می‌شود و انسان را می‌تواند بازسازی کند.
 
وی تصریح کرد: شما می‌بینید یک کارت حافظه کوچک اطلاعات زیادی را در خود اعم از صدا و تصویر و حرکات، ضبط می‌کند.DNA هم چنین عمل می‌کند. تمام اجزا بدن می‌پوسد، جز عجب‌الذنب که بسیار مقاوم است و در اصطلاع مانند جعبه سیاه انسان عمل می‌کند و این همیشه باقی است و انسان دوباره از همان که در ابتدا از آن ساخته شده است، به وجود آمده و این در معاد معاد جسمانی توصیف شده است.
 
بی‌آزار در پاسخ به این پرسش که معاد جسمانی به همراه خود، متافیزیک خاصی همراه با ماده و شدن و نقص را به همراه دارد،‌ جهان آخرت چه نسبتی با این متافیزیک دارد؟ گفت: در قرآن کریم گفته می‌شود که جهان آخرت در کره دیگری نیست. این روزی است که «يَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ» (ابراهیم، ۴۸) و این یعنی زمین و آسمان به زمین و آسمان دیگری بدل می‌شود و انسان‌ها در شرایط زندگی دیگری بازسازی می‌شوند و پیامبر اکرم(ص) در این رابطه می‌گویند که قیامت با بارانی مانند باران بهاری که خداوند آن را می‌فرستند و به وسیله آن عجب‌الذنب زنده شده و بازسازی ‌می‌شود.
 
وی افزود: معاد نوعی عید است و این چنین نیست که فردی که پیر و معلول بوده با همان حالت دومرتبه در جهان رستاخیز زنده شود و دو مرتبه به صورت نوجوانی احیا خواهد شد.
بی‌آزارشیرازی در پاسخ به این پرسش که ازلی‌ بودن جهان آخرت با مادی بودن، شدن ذاتی حیات دنیوی و زمان‌های ممکن بعد چه نسبتی دارد؟ گفت: زمان‌های دیگری هم وجود دارد. ما اطلاع فراوانی از زمان‌های بسیار دور آینده نداریم، اما این جهان جهانی است که می‌تواند جهان خلود باشد و همیشه ادامه داشته باشد و چنین نیست که بگوییم اگر به یک زمان خاص برسد، همه چیز تمام شود.
 
این مفسر قرآن ادامه داد: مواردی مانند بیماری‌ها و زلزله از عوارض مادی بودن ماست، در حالی که در آخرت شنیده‌ایم که خبری از بیماری و مواردی این چنین نیست.
 
وی افزود: البته معلوم نیست که جسمانی بودن آن دنیا مانند جسمانی بودن این دنیا باشد و بر اساس آیاتی که داریم آن دنیا وسیع‌تر است. مگر این بدن ما، همان بدنی است که در رحم مادر بوده است؟ ما در رحم مادر وضعیت خیلی متفاوتی از اینجا داشتیم. ما در رحم مادر از طریق ناف تغذیه می کردیم اما در این دنیا وضعیت کاملا متفاوتی داریم.
منبع : ایکنا