علی پروین:
داشتیم برای‌سومین بار قهرمان می‌شدیم اما تیم ملی را هو کردند!
ایران آنلاین , 17 دی 1397 ساعت 17:20
علی پروین که در جام ملت‌های 1992 به عنوان سرمربی در تیم ملی حضور داشت، در خصوص اینکه چرا فقط از یک ترکیب استفاده کرد و تعویضی نداشت، می گوید: 11 نفری که در زمین بودند، بهترین بازیکنان آن موقع فوتبال ایران بودند و هیچ کسی هم با این نظر مخالف نبود که چرا اینها بازی می‌کنند.
علی پروین یکی از چهره‌های ویژه فوتبال ایران در ادوار جام ملت‌های آسیا به شمار می‌رود. «سلطان» در جام ملت‌های ۱۹۷۶ با ضربه آزاد و تماشایی دروازه کویت را در فینال باز کرد تا علاوه بر اینکه ایران برای سومین دوره متوالی قهرمان جام ملت‌ها شد، خودش هم اولین قهرمانی‌اش در این مسابقات را جشن بگیرد. علی پروین در سال 1992 هم به عنوان سرمربی جام ملت‌های آسیا را تجربه کرده اما تیمش نتوانست از مرحله گروهی صعود کند و حذف شد. خاطرات علی پروین که در گفت‌وگو با خبرنگار «ایران» مطرح کرده، پیش روی شماست.
شما یکی از بازیکنان تیم ملی در جام ملت‌های 1976 بودید که برای آخرین بار قهرمان شد. گفته می‌شود در آن دوره بازی‌های آسانی داشتید و براحتی قهرمان شدید!
راحت بردید یعنی چی؟! ما بهترین تیم‌های آسیا را بردیم. چین تازه به جام ملت‌ها آمده بود ولی تیم قوی‌ای بود. عراق هم که همیشه قدرتمند بوده. آن موقع بهترین تیم آسیا بعد از ما کویت بود که بهترین بازیکن‌های تاریخش را داشت.
چه بازیکنانی منظورتان است؟
فیصل الدخیل و احمد طرابلسی و جاسم یعقوب و عبدالعزیز العنبری. من اعتقاد دارم که آن تیم بهترین تیم تاریخ کویت بود که با ماریو زاگالو آمده بود. زاگالو 6 سال قبلش برزیل را قهرمان جام «ژول ریمه» کرده بود. بالاخره هر دوره‌ای اتفاق می‌افتد که یک تیمی بهترین تیمش را در اختیار داشته باشد و آن تیم کویت هم بهترین تیمش بود و حتی از آن تیمی که 4 سال بعد در کشور خودش قهرمان شد هم قوی‌تر بود.
شما هم که در بازی فینال، آن کاشته زیبا را زدید.
خب من ضربه کاشته زیاد زده بودم و آن ضربه هم خوشبختانه گل شد و قهرمان شدیم.
پس چرا تماشاگران تیم را «هو» می‌کردند؟
اشتباه می‌کنید. تا قبل از گل هو نکردند. بعد که ما یک هیچ جلو افتادیم، حشمت خان گفت که بازی را اداره کنیم و تماشاگران که در واقع توقع‌شان بالا رفته بود و گل‌های بیشتر می‌خواستند، با وجود اینکه ما یک هیچ جلو بودیم و داشتیم برای سومین بار قهرمان می‌شدیم، یک مقدار تیم ملی را هو کردند. آن تیم ما خیلی قوی بود که 3، 2 ماه بعد به المپیک رفتیم و کوبا را بردیم و به لهستان که تیم سوم دنیا بود، 3 - 2 باختیم.
ستاره‌های لهستان را یادتان هست؟
بله ژارماخ. داینا و لاتو.
شما جام ملت‌های سال 1992 هم حضور در این مسابقات را به عنوان سرمربی تجربه کردید. در آن رقابت‌ها از ترکیب ثابتی به نام‌های احمدرضا عابدزاده، نادر محمدخانی، رضا حسن‌زاده، جواد زرینچه، مجتبی محرمی، مهدی فنونی‌زاده، سیروس قایقران، مرتضی کرمانی مقدم، سید مهدی ابطحی، جمشید شاه محمدی و فرشاد پیوس استفاده کردید. چرا در 3 بازی آن مسابقات با یک ترکیب بازی کردید و تعویضی نداشتید؟
به خاطر این که آنهایی که در زمین بودند، بهترین بازیکنان آن موقع فوتبال ایران بودند و هیچ کسی هم با این نظر مخالف نبود که چرا اینها بازی می‌کنند. این 11 نفر، بهترین‌های پست‌های خودشان بودند. البته نبودن مجید نامجومطلق و مصدومیت او به ما ضربه زد و اگر از حمید درخشان هم استفاده می‌کردیم، بد نبود ولی حمید اصلاً جزو بازیکنان آن تیم نبود. یکی، دو بازیکن هم نسبت به قبل افت کرده بودند که ما مجبور شدیم یکی دو بازیکن دیگر جایگزین‌شان کنیم.
در اولین بازی مقابل کره شمالی به پیروزی رسیدید.
کره شمالی آن موقع فینالیست آسیا بود. وقتی هم که 2 بر هیچ بردیم، همه گفتند قهرمان می‌شویم.
در بازی دوم مقابل امارات چطور؟
امارات مربی‌اش لوبانوفسکی (سرمربی سابق تیم ملی شوروی) بود. آنها تیم خوبی بودند ولی نه در این حد که با ما مساوی کنند. در آن بازی، فرشاد 5، 4 تا فرصت خوب را خراب کرد.
از بازی روز آخر مقابل ژاپن برایمان بگویید.
ژاپن حتماً باید ما را می‌برد که صعود کند و بدترین چیز هم برای ما این بود که امارات، کره شمالی را ببرد و ما به ژاپن ببازیم که این اتفاق هم افتاد. اتفاق بد دیگر این بود که بازی‌های روز آخر همزمان نبود. اول بازی امارات و کره شمالی برگزار شد و بعد بازی ما.
چرا؟
به خاطر اینکه کنفدراسیون آسیا عقب‌تر از جاهای دیگر مثل اروپا بود. الان شما وقتی می‌شنوید که بازی‌های روز آخر همزمان نبوده، خنده‌تان می‌گیرد.
در بازی با ژاپن ابتدا شاه‌محمدی اخراج شد. آیا عامل باخت ما او بود؟
نه. جمشید خیلی عالی بازی کرده بود. آن زمان بهترین فوروارد سرزن ما بود. بله من بعد از بازی ناراحت شدم و گفتم جمشید باعث شد ما ببازیم اما همان شب سر شام به بچه‌ها گفتم عامل باخت ما جمشید نبوده. بعدش هم من آنقدر به این بچه اعتماد داشتم که همان سال شاه محمدی را از کشاورز به پرسپولیس آوردم.
ماجرای آن دعوای بازی با ژاپن چه بود؟
دیگر بچه‌ها جوان بودند و داور (جمال شریف) با سوتش اعصاب بچه‌ها را خرد کرده بود. گلی هم که میورا دقیقه 87 زد، آفساید بود و جمال شریف در واقع این گل را به ژاپنی‌ها که میزبان بودند، هدیه داد.
خود ژاپن چطور بود؟
ژاپن تیم قوی ای بود با هانس اوفت مربی هلندی‌شان. این تیم تازه داشت قدرتش را در آسیا پیدا می‌کرد. البته اگر جمشید اخراج نمی‌شد و ما 11 نفره می‌ماندیم، صعود می‌کردیم. اتفاقاً شما که به من می‌گفتید چرا تعویض نکردی، باید بگویم که من می‌خواستم 30، 20 دقیقه آخر تعویض کنم و شاید حمید استیلی را به جای شاه محمدی در دقایق آخر بیاورم. البته نه اینکه جمشید بد باشد اما من می‌خواستم تیم را دفاعی کنم و یک آدمی مثل استیلی یا محمد خاکپور را به زمین بیاورم.
درباره تیم ملی فعلی چه نظری دارید؟
تیم ملی، تیم خوبی است. آقای کی‌روش هم در این چند سال زحمت کشیده و ا‌ن‌شاءالله که بتواند تیم را قهرمان کند و همه مردم مثل زمان جام جهانی خوشحال شوند.
البته کی‌روش معتقد است تیمش کار سختی دارد.
کار که سخت هست. تیم‌های خوبی در جام ملت‌ها هستند که هر کدام‌شان مثل ژاپن و کره قوی هستند اما بچه‌های ما هم تجربه خوبی دارند و امیدوارم از اول مسابقات بدرخشند و بازی‌های خوبی را انجام دهند تا دل مردم شاد شود./ روزنامه ایران
کد مطلب: 125870
آدرس مطلب: https://www.irankhabar.ir/fa/doc/news/125870/داشتیم-برای-سومین-بار-قهرمان-می-شدیم-اما-تیم-ملی-را-هو-کردند
ایران خبر
https://www.irankhabar.ir