وی ادامه داد: اصولا عوامل وراثتی دارای تأثیر صد درصد نیستند و به عنوان یک واحد زمینه‌ساز عمل می‌کنند که در صورت وجود عوامل دیگر، عامل وراثتی هم تحت تأثیر قرار خواهد گرفت.

این روانشناس تصریح کرد: در هرگونه ازدواجی باید هم عوامل محیطی و هم عوامل ارثی مورد توجه قرار بگیرد اما در ازدواج‌های خویشاوندی مسئله ارثی بسیار بیشتر حائز اهمیت است، از این جهت باید احتیاط شود که برای جلوگیری از بروز بیماری و تولد یک نوزاد دارای نقص جسمانی از اقدام به این گونه ازدواج‌ها خودداری شود.

وی تأکید کرد: البته مواردی هم از گذشته تاکنون وجود داشته که این گونه ازدواج‌ها هیچ گونه عواقب منفی چه بر زن و مرد و چه بر فرزند متولد شده از آن دو وجود نداشته است.

فقیهی با اذعان به اینکه روابط بین زن و مرد حتما باید مبتنی بر عقل و عاطفه باشد تا بتوان از بروز هرگونه مشکل پس از آن جلوگیری کرد اظهار کرد: در ازدواج‌های خویشاوندی علاوه بر صفات گفته شده صفات روانی هم منتقل می‌شود که می‌تواند رفتارهای هر دو طرف چه خوب و چه بد را کاهش داده و یا تقویت نماید.

این روانشناس خاطر نشان کرد: در صورتی که آزمایش ژنتیک مانعی برای صورت گرفتن این گونه ازدواج‌ها نبود باید به تربیت و آموزش صحیح از بروز هرگونه مشکلات روانی در زندگی جلوگیری کرد و مهم این است که هر دو طرف به چه میزان باهم هماهنگ هستند به علاوه باید توجه کافی به 3 اصل مهم دین‌داری، اخلاق و سلامت روان شود.