چون بدون هیچ شكی بخش مهمی از این توفیق بی‌نظیر و اقبال مردمی، به نوع گفتار و زبان بدن مجری‌اش باز می‌گردد. راز زبان بدن عادل فردوسی‌پور چیست؟ او چطور می‌خندد، می‌ایستد و می‌نشیند كه با گذرسال‌های زیادی از پخش برنامه‌اش هنوز هم آقای گل تلویزیون است و بینندگان میلیونی‌اش را راضی نگه می‌دارد؟
  عادل فردوسی‌پور از خندیدن با صدای بلند ابایی ندارد. او موقع خندیدن دهان خود را به صورت طولی باز كرده و نفس خود را موقع خندیدن از اعماق سینه، رها می‌كند. فردوسی‌پور موقع خندیدن‌های شدید سر خود را به عقب می‌برد و البته خیلی سریع هم می‌تواند خنده كاملا آزاد و كامل خودش را موقع مناسب كنترل كند. ردیف‌های منظم وتمیز دندان او نشانه اهمیتی است كه به تمیزی و نظافت می‌دهد و برای كسانی كه به زبان بدن اهمیت می‌دهند، نشانه روشنی است. 

فردوسی‌پور هنگام خندیدن، برق خاصی در چشم‌هایش دارد و وقتی معصومیت چهره دوست‌داشتنی‌اش با خنده‌های خاص‌اش همراه می‌شود، هر توافقی ممكن است. گاهی با خنده زیركانه، به عنوان آخرین واكنش به توضیحات كسی كه مورد گفت‌وگوست، با هوشمندی نظرش را بدون اینكه كلامی بگوید منتقل می‌کند و نتیجه‌گیری بحث را با چهره‌ای گویا، به مردم می‌سپارد. ضمن اینكه گاهی خنده‌های معصومانه و به جایش، آخرین قفل‌های مذاكره با افرادی را كه كدورت‌هایی دارند به راحتی باز می‌كند. نگاه‌های فردوسی‌پور 
شاید ما فكر كنیم عادل ارتباط چشمی خوبی دارد و همیشه و همه جا می‌تواند از چشم‌هایش درست استفاده كند اما فردوسی‌پور در روابط عادی و خارج از فوتبال، نمی‌تواند به صورت و چشم‌های افراد نگاه كند. عدم نگاه كردن عادل به دیگران معمولا افراد را به این فكر می‌اندازد كه او معذب و یا خجالت‌زده است اما در كل به نظر می‌رسد او یك شخصیت خاص منحصر به فرد دارد و آن هم مشغول كردن خود موقع صحبت با دیگران و عدم تماس چشمی كامل و صددرصد با مخاطب است. 

برای نمونه مواقعی كه فردوسی‌پور می‌خواهد با ‌مهمان‌های برنامه صحبت كند تمام مدت را صرف نگاه به ‌مهمان نمی‌كند و هر از گاهی از دفترچه‌اش استفاده كرده و مواردی را یاداشت می‌كند یا نقاشی نامفهومی می‌كشد. این رفتار طبیعی است و افرادی هستند كه با این روش ارتباط برقرار می‌كنند. فردوسی‌پور در كل آدم محجوب و باحیایی است كه نگاه‌هایش حس خوبی به نفر مقابل می‌دهد. نگاه‌های عادل همراه با معصومیت است و چهره او در هر حال، آرامش و تسلط او را به بیننده انتقال می‌دهد. 
آرامش درحضور دیگران 
چرا عادل با اینكه برنامه نود محل حاشیه‌های جنجالی، تیتر و سوژه مقاله‌های فراوان و متنوع درروزنامه‌هاست، همیشه آرام است؟ چرا او همیشه درشروع برنامه آرام و بدون استرس به نظر می‌رسد؟

یكی از دلایلی كه باعث آرامش نسبی اوست و می‌تواند بدون هرگونه استرسی این برنامه را اجرا كند، عدم وارد شدن خودش به حاشیه‌هاست؛ یعنی هرچند برنامه او روی حاشیه‌ها متمركز است اما درمورد خودش وارد بازی حاشیه‌ها نمی‌شود و حتی وقتی درباره برنامه‌اش حرف و حدیث هست یا مقالاتی حاشیه‌ساز، درباره‌اش منتشر شده، در برنامه نود به آنها نمی‌پردازد و نمی‌گذارد سایه این مطالب و حاشیه‌ها روی اصل برنامه تاثیر بگذارد. 

او با تكیه بر دانش بالا و احاطه كاملش براصل و فرع فوتبال ایران و جهان، دارای اعتماد به نفس زیادی در حوزه اجرا شده است. به‌طور كلی افراد هرچه مطالعه و دانش بیشتری داشته باشند، دارای اعتماد به نفس بیشتری خواهند شد و كمتربه حرف‌ها و واكنش‌هایی كه كه دیگران درباره‌شان دارند، حساس هستند؛ به همین دلیل هم درآرامش و با تسلط كار می‌كنند. 
دست‌هایش. . . 
فردوسی‌پور از جمله مجری‌هایی است كه خیلی راحت و به جا از دست‌های خود استفاده می‌كند و برای شمردن و نشان دادن حالت‌های مختلف  از انگشتان دست به خوبی كمك می‌گیرد. او علاقه خاصی به استفاده از حركت دست‌ها و زدن آنها به هم دارد و این كار را در برنامه‌های خود به خوبی انجام می‌دهد. استفاده از دست‌ها اغلب در افرادی كه به صداقت اهمیت می‌دهند، بیشتر است. استفاده از دست‌ها در فردوسی‌پور یك امرعادی و نهادینه شده است. او برای شمردن ایراد‌های یك تیم و یا تعداد مسائل یك موضوع از انگشت‌های خود كمك می‌گیرد و با مكث‌های به‌جا، حركات خود را نشان می‌دهد. اغلب حركات او با دست‌ها به صورت خطی و صاف است كه با حركت‌های صورت و بدن توام می‌شود، انگشتانش به صورت خطی و مستقیم در كنار هم باز می‌شوند، ضمن اینكه اغلب با گارد بازی می‌نشیند و هیچ وقت دست به سینه و منقبض نیست. 

حركات دست عادل خیلی وقت‌ها مانند حرف زدنش سریع است و نكته مهم دیگر اینكه او برای نشان دادن افراد سعی دارد اشاره مستقیم با دست نداشته باشد و با خودكار یا وسایل پیش رو به صورت غیر مستقیم اشاره كرده و بازی‌هایی را با دستانش انجام می‌دهد تا سوءتفاهمی در طرف مقابل ایجاد نشود. بازی كردن او با خودكارو ورق‌های روی میزش خود نشانگر هوشمندی اوست كه می‌تواند به بینندگان تسلط خودش را در اجرا و همچنین مدیریت برنامه نشان دهد. 

راحت از هر لحاظ !
به نظر می‌رسد فردوسی‌پور درانتخاب صندلی‌ای كه روی آن می‌نشیند، وسواس خاصی دارد. او ترجیح می‌دهد هنگام اجرای برنامه توان حركتی خوبی داشته باشد و از تكان خوردن در هنگام مصاحبه با ‌مهمان یا گفت‌وگوی تلفنی برای راحت تمركز كردن، استفاده می‌كند. انتخاب یك صندلی با تكیه‌گاه و پشتی بلند، نشان از این دارد كه علاقه دارد درصندلی راحت باشد و برای ساعت‌ها نشستن برنامه‌ریزی كرده است. موقع نشستن هم همیشه خیلی راحت به نظر می‌رسد كه این راحتی و صمیمیت به بیننده هم منتقل می‌شود. 
پیشگام درپوشیدن شلوارهای اسپرت 
او برای اجرا همیشه از كت استفاده می‌كند ولی هیچ وقت او را با كت و شلوار رسمی ندیده‌ایم. می‌توان گفت او در پوشیدن شلوارهای اسپرت در میان مجری‌های تلویزیون پیشگام بوده است و با انتخاب درست رنگ لباس‌های خود و ست كردن آنها كنار هم توانسته چهره خوبی را از خود در نگاه اول نشان دهد. او علاقه خاصی به پوشیدن كت‌های دو دكمه با یقه‌های دراز استاندارد دارد. لباس پوشیدن او متناسب با دكور برنامه و نشانگر هوش بالای او در انتخاب لباس است و هیچ‌كس نمی‌تواند او را در لباس كت و شلوار رسمی تجسم كند. 

دفاع از خود با لبخند 
عادل فردوسی‌پور درعقیده خود بسیار راسخ و ثابت قدم است اما فرق بین او و دیگر مجریانی كه دارای ثبات هستند، این است كه به محض آنكه حرف جدیدی شنید و تشخیص داد كه عقیده‌اش اشتباه است، آن را تغییر می‌دهد و درپذیرش حقیقت و باورهای درست تردید نمی‌كند و این كار را با تكان‌های سر و خم كردن بدن به جلو به دیگران نشان می‌دهد. یكی دیگر از خصوصیات اخلاقی عادل، قدرت عجیب و باورنكردنی او درجلب نظر كسانی است كه با او كدورت یا مشكلی پیدا كرده‌اند. دفاع اصلی او در رفع كدورت‌ها، همان لبخند معروف و مخصوص است.
 او صادقانه سعی می‌كند دست دوستی به سوی كسی كه از او دلگیر شده دراز كند و این را در رفتار و چهره او به خوبی می‌توان دید. همین رفتار‌هاست كه قابل اعتماد بودن را نشان می‌دهد و بینندگان می‌توانند به‌طور دربست و كامل به او اعتماد كنند و او را مرجعی برای اصل و حاشیه فوتبال داخلی و خارجی بدانند. او با دكور برنامه و آرایش میز خود به دیگران نشان می‌دهد كه از درهم و برهمی امور، واقعا متنفر بوده و در مقابل شیفته هماهنگی، نظم و ترتیب است. از حركات و رفتارهای غیر كلامی این مجری جوان می‌توان نكات زیادی را حدس زد كه هریک می‌تواند یك زاویه از زندگی و شخصیت او را بیان كند. 

عادل فردوسی‌پور در استفاده از زبان بدن خود بسیار محتاط و كنترل شده عمل می‌كند و سعی دارد از تقلید اجتناب كند. حركات بدن او كاملا با حال و هوای برنامه‌های او در ارتباط است و همه اینها، رمز موفقیت اوست. 
ایستادن به سبك عادل
بینندگان تلویزیون عادل فردوسی‌پور را كمتر درحالت ایستاده دیده‌اند. او برای ایستادن یك قانون كلی برای خود دارد و آن هم یك طرفی ایستادن است؛ یعنی انگار او دوست دارد همیشه یك سمت بدن خود را به مخاطب و دوربین كج كند و كاملا صاف ایستادن در كارش نیست. اگر به ایستادن فردوسی‌پور دقت كنید می‌بینید كه پاهایش را به اندازه شانه باز  کرده و برای توضیح دادن مطالب هم پاهای خود را جابه‌جا می‌كند. بازكردن پاها به اندازه عرض شانه‌ها نشانه ادب اوست. 
چهره‌اش حرف می‌زند
فردوسی‌پور دارای یك چهره مشخصا كودكانه -baby face- است كه با نگاه اولیه، اولین چیزی كه توجه را جلب می‌كند دهان و چیدمان دندان‌های او است كه حالت چهره‌اش را خندان و معصوم نشان داده و به همین دلیل همیشه افراد، لبخند را روی لب‌هایش حس می‌كنند. عادل همیشه برای بیان تعجب و حتی عصبانیت خود، تغییر حالات چهره‌اش را به‌طور واضح نشان می‌دهد. 
قصد او از این كار انتقال احساس و ذهنیاتش نسبت به بحث‌هایی است كه جریان دارد. او خیلی خوب از چهره منعطف خود برای بیان احساساتش استفاده می‌كند و همیشه هم این در بروز احساسات، صادقانه به نظر می‌رسد. تعجب، تایید، مخالفت و عصبانیت او كاملا با میمیك چهره‌اش مشخص می‌شود؛ به‌طوری كه گاهی بدون اینكه حرفی بزند می‌تواند پیامش را برساند و این برای كسی كه كار تصویری می‌كند، امتیاز مهم و منحصربه‌فردی محسوب می‌شود.