دیگر چیزی از زمستان باقی نمانده، تمام می شود، بهار می آید.»

دیدم گوشه ی همین صفحه نوشته ام : «از یک جایی به بعد، حال آدم خوب نمی شود.»

حرفم را پس گرفتم، خط زدم جمله ی خودم را. اصلأ همانی که دولت آبادی گفته. از یک جایی به بعد آدم آرام می‌گیرد، بزرگ می‌شود، بالغ می‌شود و پای تمام اشتباهاتش می ایستد، سنگینی تصمیمی که گرفته را گردن دیگری نمی اندازد، دنبال مقصر نمی گردد، قبول می کند گذشته اش را، انکار نمی کند آن را، نادیده اش نمی گیرد، حذفش نمی کند، اجازه می دهد هرچه هست، هرچه بوده در همان گذشته بماند. حالا باید آینده را بسازد، از نو، به نوعی دیگر.

یاد می گیرد زندگی یک موهبت است، غنیمت است، نعمت است، قدرش را بداند و آن را فدای آدمهای بی مقدار نکند.همه ی اینها را که فهمید یک آرامشی می آید می نشیند توی دلش، توی روح و روانش. 

اینجای زندگی همان جایی است که دولت آبادی گفته:اصلا از یک جایی به بعد حال آدم خوب می‌شود.»

«جای خالی سلوچ» رمانی رئالیستی از محمود دولت‌آبادی است که بلافاصله پس از آزادی از زندان ساواک و طی ۷۰ روز نوشته‌ است. دولت‌آبادی داستان آن را به هنگامی که دورهٔ سه سالهٔ حبس را می‌گذراند در ذهنش پرورانده بود. این رمان روایت دردمندانه زندگی یک زن روستایی در یکی از نقاط دورافتاده ایران است که سعی می‌کند پس از ناپدید شدن ناگهانی شوهرش کانون خانواده را همچنان حفظ کند.

پرویز پرستویی، یکی از فعال‌ترین بازیگران در اینستاگرام است و نزدیک ۳۰۰ هزار نفر دنبال کننده دارد.