کهیر: اگر شما به طور ناگهانی دچار برجستگی های قرمز رنگ شدید، نباید آلرژی را مقصر بدانید چون احتمالا تحت استرس شدید این علامت در شما بروز کرده است. هنگامی که بدن استرس بیش از حد را برای یک دوره کوتاه یا طولانی تجربه می کند، سیستم ایمنی بدن ضعیف شده و بدن شروع به انتشار هیستامین برای مبارزه با بیماری ها می کند. زمانی که سیستم ایمنی بدن در اثر استرس ضعیف می شود، پوست می تواند توسط موادی که هرگزبه آنها حساسیت نداشته اید، مانند صابون، سرما، گرما، لوسیون و مواد شوینده تحریک شود و واکنش های آلرژیک از خود نشان دهد.

نوسانات وزن: استرس باعث انتشار هورمون کورتیزول می شود که خود منجر به اختلال در توانایی بدن شما برای پردازش قند خون و اختلال در سوخت و ساز چربی، پروتئین و کربوهیدرات می گردد. این روند افزایش و یا کاهش وزن را به دنبال دارد. علاوه بر این استرس می تواند شما را تشویق به انجام رفتارهای ناسالم تغذیه ای مانند پرخوری کند.

سردرد: اگر شما سابقه سردردهای جدی نداشته اید و به طور ناگهانی دچار این نوع دردهای تپش دار و مداوم می شوید، ممکن است بیش از حد تحت استرس باشید. استرس باعث آزاد شدن مواد شیمیایی می شود که می تواند تغییرات اعصاب و عروق خونی را در مغز به دنبال داشته باشد و سردرد را به ارمغان بیاورد. اگر شما مستعد ابتلا به میگرن باشید، استرس می تواند آغازگر حملات میگرن باشد و یا سیر آن را وخیم تر کند.

مشکلات گوارشی: استرس می تواند عملکرد دستگاه گوارش را نیز مختل کند و آنهم با افزایش میزان اسید گوارشی و ایجاد سوزش سر دل. همچنین این عامل مخل روانی باعث تخلیه آهسته تر مواد غذایی از معده شده و نفخ و گاز و حتی دل درد و اسهال را به همراه دارد.

تضعیف سیستم ایمنی بدن: استرس با سرکوب سیستم ایمنی بدن، شما را در معرض ابتلای آسان تر به بیماری های ویروسی قرار می دهد در حالی که توانایی بدن شما برای مبارزه با آنها کاهش می یابد.

ابتلا به آکنه: ابتلا به آکنه فقط کابوس مربوط به دوران بلوغ نیست و اگر شما به طور ناگهانی دچار این عارضه شدید، بدانید که شاید یک عامل استرس زا در اطرافتان است. افزایش تولید هورمون کورتیزول در نتیجه استرس باعث می تولید چربی بیشتر توسط غدد پوست می شود و این چربی اضافه در داخل فولیکول های مو به دام می افتد و تولید جوش می کند.

اشکال در تمرکز: انتشار بیش از حد هورمون کورتیزول منجر به بروز مشکلات تمرکز و همچنین ابتلا به افسردگی و اضطراب توامان می شود.

ریزش مو: ممکن است شنیده باشید که استرس باعث ریزش مو می شود. استرس های شدید و حمله ای نظیر صدمات و جراحی ها، بیماری و .. می تواند به دو نوع ریزش مو منجر شود: در نوع شایع تر ریزش مو ناشی از استرس، رشد موها متوقف شده و برای مدتی به جای موهای ریخته شده، مویی رشد نمی کند. از این رو 2 تا 3 ماه بعد فرد به شدت کم مو به نظر می رسد. طبیعتا این وضعیت با تاثیر بر روحیه فرد، او را دچار استرس بیشتر می کند. در صورتی که حملات استرس تخفیف یابد، این ریزش مو طی مدت 6 تا 9 ماه برطرف خواهد شد.

در نوع دیگری از ریزش موی ناشی از استرس، گلبول های سفید خون به فولیکول های مو حمله می کنند. در این نوع ریزش مو، معمولا موها به طور منظم می ریزند (سکه ای). گسترش و شدت یافتن استرس و ریزش مو می تواند به ریزش مو در تمام سطح سر، و حتی در موارد شدید در تمام سطح بدن منجر شود. در این نوع ریزش مو، رشد موها به مرور شروع خواهد شد، ولی قطعا درمان های پزشکی نیاز خواهد بود.