سایت «تلگراف» اخیراً در مقاله خود در رابطه با پوشش مناسب برای سفر به کشورهای اسلامی و البته ایران این طور آورده است: «ایران کشوری است که قوانین اسلامی در آن بهشدت اجرا می‌شود و مسافران می‌بایست به آداب و رسوم محلی، قوانین و آیین‌های مذهبی احترام بگذارند بهویژه در ماه‌های مذهبی مثل رمضان». این مقاله در ادامه علاوه بر توضیح مدتزمان ماه رمضان و قوانین ویژه این ماه در رابطه با پوشش لباس می‌نویسد: «در مکان‌های عمومی خانم‌ها می‌بایست موی خود را با روسری پوشانده، شلوار یا دامن بلند به پا داشته باشند... و یا تونیک آستینبلند یا کت بلند تا پایین زانو و مردان شلوار به همراه پیراهن آستین بلند... برای بازدید از مکان‌های مذهبی نیز قبل از ورود می‌بایست از چادر استفاده کرد».
مقاله «تلگراف» هر چند در جزئیات، کاملاً منطبق با واقعیتهای موجود در ایران تیست، اما در ادامه توضیح می‌دهد که قوانین حجاب برای توریست‌ها خیلی سختگیرانه نیست و آنها در صورت فراموشکردن یا تخطی از این قوانین تنها با یک تذکر مهربانانه راهنمایی می‌شوند. در ادامه این مقاله به نقل از «ایران ویزا» آورده است: «بازوی خانم‌ها باید پوشیده و پاها تا مچ پوشانده شود و استفاده از صندل و کفش‌های رو باز نیز مانعی ندارد... در حالیکه خانم‌ها باید اندام خود را با پیراهن، کت یا لباس‌های شنلمانند مانند مانتو بپوشانند، پوشیدن جین‌های تنگ نیز مانعی ندارد... پوشیدن تی‌شرت برای آقایان مانعی ندارد اما شلوار کوتاه در مکان‌های عمومی جایز نیست». البته این نحو راهنمایی کلی و گاهی خیلی محافظهکارانه در رابطه با پوشش لباس تنها مختص ایران نیست و در رابطه با کشورهایی چون مصر، عمان، امارات و مراکش نیز راهنمایی‌ها کم و بیش و بیش مشابه است.
سایت «تریپ ادوایزر» در رابطه با پوشش سفر به ایران می‌نویسد: « به طور کلی به توریست‌ها توصیه می‌شود که در هنگام سفر به کشورهای خاورمیانه محافظهکارانه لباس بپوشند ...با این حال، پوشش لباس خانم‌ها خیلی هم محدود نبوده و تنها به چادر خلاصه نمی‌شود و با یک جستوجوی ساده در اینترنت می‌توانید به استایل قابل قبول پوشش در ایران دست پیدا کنید... بسیاری از توریست‌ها با ورود به ایران با دیدن پوشش رنگین خانم‌های ایرانی متعجب می‌شود و این تصویر در بسیاری مواقع با ذهنیت از پیش ساخته شده توسط بسیاری از راهنماهای مشهور چون «لونلی پلنت» که به محدودیت رنگ اشاره می‌کنند کاملاً متفاوت است».
این سایت در ادامه می‌نویسد: «بسیاری از توریست‌ها از مدرن بودن استایل خانم‌ها در ایران بسیار متعجب می‌شوند و این تصویر با آنچه پیش از این در رسانه‌ها دیده بودند کاملا متفاوت است...در شهرهایی مثل تهران، شیراز و کم و بیش اصفهان پوشش‌ها کاملا مدرن و به روز است و استاندارد پوشش این مناطق معمولا لباس‌های برندهای معتبر، موی رنگ شده، آرایش کاملا مشخص و کفش پاشنه بلند را شامل می‌شود...
در شهرهایی مثل یزد، کرمان و کرمانشاه نیز توصیه می‌شود که محافظه کارانه‌تر لباس بپوشید... اینکه که گفته می‌شود در ایران رنگ‌های تیره‌تر استفاده کنید کاملا افسانه است و از نظر رنگ هیچگونه محدودیتی برای خانم‌ها و آقایان وجود ندارد... در مورد پوشش سر هم اگر روسری‌های ارائه شده در فرودگاه بین‌المللی نظر شما را جلب نکرد می‌توانید از شال‌های ظریف تابستانی که در تمامی دنیا مورد استفاده قرار می‌گیرد به جای روسری استفاده کنید».
پیشنهادات دیگر سایت‌های مرتبط با گردشگری نیز کم و بیش شبیه به مطالب گفته شده و در برخی موارد حسابی سیاه نمایی و به دور از واقعیت است. در میان سایت‌های راهنمای گردشگری، وبسایت «ترواستایل» کمی سلیقه به خرج داده و راهنمای پوشش خود برای توریست‌ها را با جزئیات خلاقانه ارائه کرده است. در رابطه با ایران و فرهنگ ایرانی تفکرات و اطلاعات نادرست بسیاری در میان خارجی‌ها وجود دارد و این سوء تعبیرها تنها به سیاست و حکومت محدود نمی‌شود و در بسیاری مواقع این تحریف‌های فرهنگی در رابطه با مردم عادی و فرهنگ کوچه و خیابان است.
تقریباً هیچ وبلاگ‌نویس سفر یا توریستی وجود ندارد که نظرات پیش از سفرش به ایران با آنچه پس از سفر به ایران مشاهده کرده متفاوت نباشد. در صد در صد این موارد مهربانی و میهمان‌نوازبودن ایرانی مورد اشاره قرار می‌گیرد. البته این موضوع جای تاسف است که یک توریست صدها هزار کیلومتر راه را طی می‌کند تا دست آخر متوجه شود که ما ایرانی‌ها هم مانند دیگر ملل جهان مردمان عادی هستیم و فرق چندانی با سراسر دنیا نداریم. البته توریست‌ها مقصر نیستند زیرا آنها هم مانند بسیاری از مردمان جهان، ایران را از طریق فیلم‌های نه چندان منصفانه هالیوودی و اخبار یک سونگرانه برخی شبکه‌های خبری می‌شناسند و سوء تعبیر آنها کاملا عادی است. البته این موضوع در سال‌های اخیر و با ظهور شبکه‌های اجتماعی کمی بهتر و همچنان رو به بهبودی است.
در اغلبموارد هنگامی که یک گردشگر خارجی را در ایران می‌بینیم این طور به نظر می‌رسد که آنها ناخوشایندترین لباس‌های خود را با خود به ایران آورده‌اند و در بسیاری از نوشته‌های آنها در رابطه با سفرشان این نارضایتی و عدم جذابیت پوشش مورد اشاره قرار گرفته است. در اینجا پیشنهادهایی را مطرح می‌کنیم که گردشگران جوان و میانسال دیگر شبیه به مادربزرگ‌ها لباس نپوشند و البته با مشکلی هم مواجه نشوند.
رنگی بپوشید
موضوع محدودیت استفاده از رنگ‌های روشن که در بسیاری از راهنماهای سفر به آن اشاره شده حقیقت ندارد و کاملاً بی معناست. در حالی که تمایل به رنگ‌های تیره در میان ایرانی‌ها بسیار زیاد است اما این علاقه در فصل تابستان مانند بسیاری از کشورهای دنیا به سمت رنگ‌های روشن گرایش پیدا می‌کند. پس اگر در کشور خود لباس‌های رنگی به تن می‌کنید اصلا لزومی ندارد که رنگی بودن را در سفر به ایران فراموش کنید.
جین و کتان تنگ محدودیتی ندارد
در بسیاری از راهنماهای سفر که معمولا اطلاعات آنها مربوط به دهه‌های پیشین است به طور معمول استفاده از لباس‌های گشاد و آزاد از نظر فرم توصیه شده است به همین دلیل اکثر توریست‌ها با شلوارهای گشاد چند جیب مشاهده می‌شوند. در حالیکه این نظر جزو کد لباس کشور ما محسوب می‌شود اما در زمینه پوشیدن شلوار جین یا کتان نسبتا تنگ مانند آنچه بسیاری از خانم‌های ایرانی با رعایت قواعد پوشش اسلامی به پا می‌کنند هیچ گونه محدودیتی برای گردشگران وجود ندارد.
این موضوع را به خاطر داشته باشید که گردشگران خارجی میهمان یک کشور هستند و کمتر پیش می‌آید که به خاطر لباس با مشکل جدی مواجه شوند.
تونیک و آستین بلند بهترین دوست شماست
اگر دوست دارید که مانند کشور خود همچنان زیبا و آراسته به نظر بیایید و همچنان قواعد و کد لباس کشور ایران را رعایت کرده و احتیاجی به خرید لباس جدید نداشته باشید بهتر است پیش از سفر به دقت کمد لباس خود را جستجو کنید و تونیک‌های آستین بلند و پیراهن‌های کشباف آستین سه ربع خود را به همراه بیاورید. تونیک بهترین انتخاب برای مسافرت‌های تابستانی است و حتی ترکیب انواع کوتاه‌تر آن با شلوارهای گشاد کاملا بی مانع است. اگر تونیک در اختیار ندارید ترکیب یک تاپ بلند و کشباف آستین دار سبک به صورت لایه‌لایه انتخاب دیگر شماست. ترکیب یک لباس یک تکه با شلوار جین هم حال و هوایی شبیه به کشور خودتان را خواهد داشت. کلید موفقیت شما کمی خلاقیت است، زیرا جدای از چند تکه لباس که مخصوص کشور ایران است باقی لباس‌ها همگی طراحی غربی است و تفاوت چندانی ندارد.
اگر علاقه دارید مانتو تهیه کنید
مانتو پوشاک اغلب خانم‌های ایرانی است و با توجه به پیشرفت‌های حاصل شده در زمینه‌های طراحی و کاربرد خلاقیت و هنر خوشبختانه سبک‌های مختلف و طرح‌های متنوع آن در کشور ما قابل خریداری است. از آنجاکه برای یک گردشگر خارجی میان چادر و مانتو به احتمال زیاد گرایش به سمت مانتو است بهتر است در ابتدای سفر خود آن را تهیه کنید. بدیهی است که مارک‌های گران‌قیمت مانتو طراحی به نسبت زیباتر و حرفه‌ای‌تری و جنس بهتری دارد اما توجه داشته باشید که یک مانتو معمولی و کاملا قابل قبول را می‌توانید در تمامی فروشگاه‌های سراسر ایران با قیمت مناسب تهیه کنید. نکته دیگر اینکه هر پوششی شبیه مانتو تا آنجاکه تا روی زانوی شما را بپوشاند کاملا قابل قبول و برازنده است.
برقع، برقه یا روبند پوشش ایرانی نیست
استفاده از روبند یا چیزی شبیه به آن تصور غلطی است که برخی از گردشگران خارجی نسبت به خانم‌های ایرانی دارند. در ایران استفاده از چادر بسیار رایج است اما شانس دیدن یک خانم با پادر و روبند در تهران یا ایران امروز نزدیک به صفر است.
مجموعه شال و روسری خود را متنوع و گسترده کنید
شال‌های سبک در سال‌های اخیر در دنیای بسیار دیده شده و مد روز است و خارجی‌ها هم معمولا یک یا چند شال سبک در کمد لباس خود دارد که البته نحوه استفاده آن با توجه به فرهنگ آنها با ایران متفاوت است. اما خرید شال و روسری از ایران با توجه به تنوع بالا و قیمت مناسب ایده بسیار خوبی است و پس از اتمام سفر به ایران نیز به عنوان شال گردن و چیزی شبیه به آن کاملا قابل استفاده است.
حجاب انواع مختلفی دارد
معیارهای مختلفی برای انتخاب حجاب و نحوه استفاده آن وجود دارد که چادر پوشیده‌ترین نمونه آن است و انواع متشکل از مانتو و روسری نمونه‌های دیگر را تشکیل می‌دهند. در میان انتخاب‌کنندگان چادر و مانتو نیز نمی‌توان مرز مشخصی از نظر سنی یا اعتقادی قرار داد زیرا بسیاری از جوانان مدرن امروزی هم چادر را به جای مانتو به عنوان پوشش انتخاب می‌کنند و عکس این قضیه نیز کاملا صادق است و تمامی این مسائل به پیشینه اعتقادی افراد باز می‌گردد. در مورد توریست‌ها اما تمایل بیشتر به سمت مانتو و روسری یا نزدیک‌ترین پوشش به این لباس‌ها است.
آرایش سنگین
گرایش به سمت آرایش سنگین بر خلاف بسیاری از کشورهای غربی در میان ایرانی‌ها بسیار پرطرفدار است. دلایل مختلفی برای این امر وجود دارد که از حوصله این متن خارج است. بنابراین اگر شما هم به آرایش سنگین علاقه دارید در ایران با مشکلی مواجه نمی‌شوید.
صندل و لاک ناخن کاملا عادی است
صندل و کفش‌های جلوباز پوشش عادی خانم‌های ایرانی در روزهای گرم‌تر سال است و استفاده از آن بعلاوه لاک ناخن برای گردشگران نیز مانند ایرانی‌ها کاملا عادی است.
شلوار کوتاه و محصولات مشابه
شلوار کوتاه تا زمانی که تا روی مچ پای شما را پوشش بدهد هیچ مشکلی وجود ندارد و شما می‌توانید برای موقعیت‌های رسمی‌تر انواع آن را با کفش پاشنه بلند خود ست کنید. اما نمونه‌های کوتاه‌تر برای اماکن عمومی جایز نیست.
لباس ماکسی و دامن
لباس ماکسی و دامن پوشش رایج خانم‌های ایرانی در اماکن عمومی نیست، اما این حرف بدین معنا نیست که گردشگران نتوانند از این لباس‌ها استفاده کنند. استفاده از این نوع لباس‌ها اتفاقا در سال‌های اخیر بسیار رایج شده است. لباس‌های ماکسی که خیلی تنگ و نازک نباشد برای فصل تابستان می‌تواند بهترین انتخاب گردشگران باشد. ترکیب لباس ماکسی با لگینگ برای هوای سرد نیز دیگر انتخاب شماست. اما در رابطه با دامن استفاده از جوراب بلند یا لگینگ کاملا الزامی است که ترکیب آن با بوت در زمستان بسیار زیباست. استفاده از دامن‌های تنگ مدادی و مانند اینها نیز در امکان عمومی اصلا جایز نیست.
نکته جالب توجه دیگر در رابطه با پیشنهادهای پوششی سفر به ایران، بخش کامنت‌ها یا نظرات گردشگران خارجی است که قصد دارند به ایران سفر کنند یا قبلا این کار را انجام داده‌اند. در برخی نظرات به طور کلی همان سیاه نمایی‌های همیشگی در رابطه با ایران دیده می‌شود که پرداختن به آن لزومی ندارد و برخی استفاده از حجاب توسط گردشگر خارجی را اصلا درک نمی‌کنند. بسیاری از کامنت‌ها گردشگران در این رابطه است که کدام لباس‌ها برای سفر به کشورهای اسلامی مناسب‌تر است و آنها این موضوع را به خوبی درک می‌کنند، اما علاوه بر اینها، برخی گردشگران نیز در رابطه با احترام به سنت‌های رایج کشورهای میزبان حرف‌های جالبی دارند. یکی از گردشگران خارجی در کامنت خود می‌نویسد: «کسانی که به کشورهای دیگر سفر می‌کنند و به آداب و رسوم و سنت‌های آن کشور احترام نمی‌گذارند حتما مشکل جدی دارند... حتی در ایالات متحده هم کسی با لباس نامناسب به کلیسا نمی‌رود». به طور کلی سوالات و نظرات ارائه شده در سایت‌های گردشگری در ابطه با این مساله است که نظم و سازو کار مرتبی در آژانس‌های مسافرتی مانند دیگر کشورها وجود ندارد و اکثر کارها توسط خود گردشگر انجام می‌شود.
