المپیک ریو چند روز دیگر با حضور بیش از ده هزار ورزشکار افتتاح می‌شود. اکثر این ورزشکاران در رشته خود بهترین هستند ولی در این دوره فشرده 16 روزه نمی‌توان عملکرد همه آنها را زیر نظر گرفت. در این جمع اما ستاره‌هایی هستند که توصیه می‌شود نمایش آنها را از دست ندهید.
این فهرست 10 نفر از نابغه‌های ورزش جهان است که از شنبه وارد گود می‌شوند. اگر به شعار المپیک باستان که «سریعتر، بالاتر و قویتر» بود استناد کنیم، در این جمع می‌توان سریعترین، بالاترین و قوی‌ترین‌های المپیک را پیدا کرد.
نیمار
با توجه به میزبانی برزیل، بازی‌های فوتبال این دوره المپیک اهمیت مضاعفی دارد. مدال طلای المپیک تنها افتخاری است که فوتبال برزیل در کلکسیون افتخاراتش کم دارد و آنها دوست ندارند در خانه این فرصت بزرگ را برای قهرمانی از دست بدهند. امید برزیلی‌ها برای قهرمانی به ساق‌های نیمار است. کاپیتان تیم ملی برزیل در کوپا آمریکا شرکت نکرد تا بارسلونا به او اجازه بدهد در المپیک بازی کند.
طلای المپیک تا حدودی می‌تواند خاطره تلخ ناکامی در جام‌جهانی 2014 را از ذهن برزیلی‌ها پاک کند. نیمار نیمه‌نهایی جام‌جهانی مقابل آلمان را به دلیل مصدومیت کمر از دست داد، ولی این بار مصمم است تیمش را تا آخر راه همراهی کند.
یوسین بولت
جذابترین رقابت المپیک بی‌تردید دوی 100 متر است و یوسین بولت، سریعترین مرد جهان به دنبال سومین طلای خود در این ماده خواهد بود؛ یک رکورد دست‌نیافتنی. دونده جاماییکایی در المپیک پکن ستاره شد و توانست در سه ماده 100، 200 و 4×100 متر به مدال طلا برسد.
بولت در لندن هم این سه‌گانه را تکرار کرد و امیدوار است در ریو برای سومین بار سه‌گانه‌اش را تکرار کند. بولت 29 ساله که رکورد دوی 100 متر با زمان 9/58 ثانیه را در اختیار دارد و تنها تهدید برای او جاستین گاتلین آمریکایی است که در مسابقات قهرمانی جهان سال گذشته با اختلاف یک صدم ثانیه بعد از بولت در رده دوم قرار گرفت.
نواک جوکوویچ
ستاره‌های تنیس همیشه جزو چهره‌های پرطرفدار در بازی‌های المپیک هستند و در غیاب فدرر و وضعیت نامشخص نادال، نگاه‌ها در ریو به نواک جوکوویچ خواهد بود. مرد شماره یک تنیس جهان در کنار سرنا ویلیامز، نیمار و یوسین بولت جزو پردرآمدترین ورزشکاران حاضر در المپیک ریو هستند.
جوکوویچ 12 بار قهرمان گرنداسلم شده و طلای المپیک تنها افتخار مهمی است که در فهرست افتخاراتش کم دارد. جدی‌ترین رقیب جوکوویچ در ریو اندی ماری بریتانیایی است که فاتح مدال طلای المپیک لندن شد و به‌تازگی موفق شد ویمبلدون را هم فتح کند.
کوین دورانت
بعد از فینال سنگین NBA، لبرون جیمز و استفن کری اعلام کردند که به دلیل خستگی و مصدومیت در المپیک ریو شرکت نمی‌کنند. کوبی برایانت هم در پایان فصل گذشته خداحافظی کرد و تیم بسکتبال آمریکا چند غایب مهم دیگر مثل جیمز هاردن دارد. با وجود این آمریکا همچنان مدعی اول کسب طلای المپیک است.
آخرین شکست این تیم به سال 2006 برمی‌گردد و در 76 بازی اخیرش 75 بار برنده شده است. در غیاب چهره‌هایی که نام برده شد، کوین دورانت ستاره تیم بسکتبال آمریکا خواهد بود و طرفداران این رشته می‌توانند از هنرنمایی او لذت ببرند. کارملو آنتونی و دو ستاره گلدن‌استیت، کلی تامپسون و دریموند گرین، دیگر ستاره‌های این تیم هستند.
مایکل فلپس
پرافتخارترین ورزشکار تاریخ المپیک بعد از خداحافظی تصمیم گرفته به مسابقات برگردد و در المپیک ریو شرکت خواهد کرد. شناگر آمریکایی در 4 المپیک قبلی 22 مدال گرفت که 18 تای آن طلا بود، ولی بعد از المپیک لندن تصمیم به خداحافظی گرفت. فلپس بعد از آن در زندگی شخصی‌اش روزهای سختی داشت و در سال 2014 به جرم رانندگی در حالت غیرعادی دستگیر شد.
او 45 روز را در یک اردوی بازپروری گذراند و با حمایت نامزدش توانست آن دوران تاریک را پشت سر بگذارد. او به خاطر همین پرونده اجازه شرکت در مسابقات جهانی شنا را پیدا نکرد، ولی در انتخابی المپیک در آمریکا برنده 100 و 200 متر پروانه و 200 متر شنای مختلط شد.
رنو لاویلنی
در سال 1993 وقتی سرگی بوبکا در پرش بانیزه موفق شد از روی مانع 15/6 متر عبور کند، تصور می‌شد دیگر کسی نتواند به این رکورد نزدیک شود، ولی رنو لاویلنی دو سال قبل موفق شد این رکورد را یک سانتی‌متر ارتقاع دهد. پرنده فرانسوی با وجود قد 77/1 متر چند سالی است که در این ماده حرف اول را می‌زند.
او در 6 سال اخیر برنده لیگ جهانی الماس شده و در المپیک لندن هم با پرشی به ارتفاع 97/5 که رکورد المپیک محسوب می‌شود به مدال طلا رسید. او در ریو تلاش خواهد کرد در پرش بانیزه به دومین طلای متوالی المپیک برسد.
کوهه اوچیمورا
کمیته المپیک ژاپن با امید کسب 14 طلا به المپیک ریو می‌رود و برای رسیدن به این هدف روی سه طلای این ژیمناست حساب کرده است. اوچیمورا شش بار قهرمان جهان شده و بعد از کسب نقره مجموع در المپیک پکن، در لندن طلای مجموع را به دست آورد. همه این موفقیت‌ها دلیلی است که بیشتر کارشناسان این ورزشکار 27 ساله را برترین ژیمناست تاریخ می‌دانند.
پدر و مادر کوهه ژیمناست بودند و خواهر کوچکترش، هاروهی هم در این رشته فعالیت دارد. کوهه در ریو مدعی کسب طلای بارفیکس، مجموع و تیمی است. در ژیمناستیک زنان، سیمون بایلز آمریکایی مدعی اصلی است و در 19 سالگی او را مقتدرترین ژیمناست تاریخ زنان می‌دانند.
بهداد سلیمی
بعد از مصدومیت شدید زانو، وزنه‌بردار ایرانی با تمرین‌های فشرده توانسته خودش را برای المپیک ریو آماده کند و انتظار می‌رود مثل لندن بتواند به طلای فوق‌سنگین برسد. بعد از قهرمانی حسین رضازاده در المپیک 2000 و 2004، بهداد سلیمی توانست سنت قهرمانی ایرانی‌ها در ماده فوق‌سنگین را حفظ کند و شانس زیادی دارد که در ریو هم بتواند عنوان قوی‌ترین ورزشکار المپیک را به دست آورد.
وقتی سلیمی زمستان گذشته در یکی از تمرین‌ها مصدوم شد، این نگرانی به‌وجود آمد که او المپیک ریو را از دست بدهد، ولی با دوران بازیابی او به‌خوبی پیش رفت. با محرومیت وزنه‌برداران روس، لاشا تالاخادزه، وزنه‌بردار گرجی که سال گذشته قهرمان جهان شد، تنها رقیب جدی بهداد در ریو است.
تدی رینر
جودوکای فرانسوی با 8 قهرمانی جهان رکوردی بی‌نظیر در اختیار دارد که حتی ژاپنی‌ها هم به آن غبطه می‌خورند. رینر در سال 2007 وقتی 18 ساله بود قهرمان اروپا شد و در همان سال به جوانترین قهرمان جهان در وزن 100+ کیلوگرم تبدیل شد.
رینر طلای المپیک پکن را به خاطر دریافت اخطار بیشتر مقابل رقیب ازبک در نیمه‌نهایی از دست داد، ولی توانست طلای المپیک لندن را به دست آورد. او در 27 سالگی پرچمدار کاروان فرانسه در المپیک است و امید دارد در ریو به دومین طلایش در المپیک برسد. رینر در 6 سال گذشته بدون شکست بوده.
شلی-آن فریزر پرایس
اگر بولت دوندگان آمریکایی را در حسرت طلای 100 متر گذاشته، او این ماموریت را در بخش زنان بر عهده دارد. دونده سرعتی جاماییکایی در المپیک پکن و لندن موفق شد به مدال طلای 100 متر برسد و مثل بولت در ریو به‌دنبال سومین طلایش در این ماده خواهد بود.
فریزر پرایس در المپیک لندن موفق شد در 200 متر و 100×4 امدادی هم به مدال نقره برسد، ولی در ریو در 200 متر شرکت نخواهد کرد.
