1- درک نکردن نگرانی های دائمی خود و همسر
به طور معمول چیزهایی وجود دارد که باعث نگرانی و اضطراب می شود اما چیزهایی که معمولا شما را نگران می کند با چیزهایی که عامل اضطراب دیگری است فرق دارد.

شما ممکن است همیشه برای قرارهای روزانه تان اضطراب داشته باشید و شریک زندگی تان معمولا برای آینده نگران است. اضطراب شما ممکن است برای چیزهای روزمره باشد مثل این که آیا چراغ را خاموش کرده اید؟ برای مهمانی چه بپوشید؟ آیا وقت می کنید به همه کارهایتان برسید یا نه؟ این استرس ها ممکن است برای کسی که با او زندگی می کنید سطحی باشد چون او نگران آینده است و مثلا نگران آینده تحصیلی فرزند است یا گرفتن وام خانه در ده سال آینده.

این تفاوت شماست؛ اما کسی نمی تواند بگوید نگرانی های دائمی کدام یک از شما اهمیت بیشتری دارد و جدی تر است. راه حل این نوع نگرانی های ساده، این است که با در نظر گرفتن احساس دیگری به هم اطمینان بدهید که می توانید این نگرانی‌ها را رفع کنید‎.

2- تلاش برای پیدا کردن مقصر در هر ماجرایی
یکی از شما ممکن است جزئی نگر باشد و دیگری خیلی کاری به جزئیات نداشته باشد. یکی ممکن است دائم به تایید نیاز داشته باشد و دیگری ترجیح بدهد که فقط کارها درست پیش برود. هرکدام از این موارد می تواند فرصتی برای بهانه جویی برای دیگری فراهم کند.

شما می توانید دائم به هم ایراد بگیرید که چرا چیزی که می خواستید، مهیا نیست و این می تواند برای طرف مقابل شما نگرانی ایجاد کند. شما برایتان مهم است که همه چیز به خوبی پیش برود و هیچ نقصی در کار نباشد؛ اما همسرتان این طور نیست.

اگر شما در وضعیتی که همه چیز مطابق میل تان پیش نرفته همسرتان را مقصر بدانید او به مرور زمان این مسئله را موضوعی برای اضطراب و نگرانی خواهد دانست. غر نزنید و دنبال مقصر نگردید به جای آن می توانید حرف تان را بزنید این که چه می خواستید و چرا از وضعیت راضی نیستید.

3- صاف و ساده و صریح نبودن زوجین
شاید شریک زندگی شما مثل خودتان صریح و ساده نباشد. او ممکن است شخصیت پیچیده ای داشته باشد و این ممکن است باعث نگرانی و استرس باشد. شما ترجیح می دهید حرف تان را بی پرده بزنید اما او این طور نیست.

ممکن است سکوت کند، دلخوری یا رضایتش را نشان ندهد و این عذاب تان می دهد چون شما دقیقا نمی دانید در ذهن او چه می گذرد. خنده ها و گریه های او برایتان مشخص نیست و هیچ وقت متوجه نمی شوید او چه می خواهد و چه می گوید. شما حق دارید که در این موقعیت ها دچار اضطراب شوید.

همسرتان باید بفهمد که این رفتار آزاردهنده است. حرف بزنید و بگویید که این نوع رفتار چقدر نگرانتان می کند و برایتان سخت است که حرف ها و رفتارهایش را تفسیر کنید چون می ترسید که برداشت تان اشتباه باشد. او باید این بازی را تمام کند چون این رفتار ترسناک و نگران کننده است‎.

4- انتقاد و ایراد گرفتن از ظاهر همسر
اگر پذیرفته اید که با آدمی زندگی کنید لابد ظاهر او را هم پذیرفته اید. این که از بدن هم ایراد بگیرید و آن را مایه خنده یا خجالت بدانید، فقط باعث می شوید که طرف مقابل دچار نگرانی و اضطراب شود.

خندیدن به اندام یا اصرار برای چاق شدن یا لاغری می تواند اعتماد به نفس طرف مقابل را نابود کند یا او را دچار اضطراب کند؛ او به این فکر خواهد کرد که مقبول نیست و شما همیشه او را با بدن یا لباسش ارزیابی می کنید. شاید او تلاش کند که رضایت شما را جلب کند اما حتی با این کار هم او همیشه نگران است.

شاید هرگز به زبان نیاورد که چنین ترسی دارد، اما این اصلا به معنای آن نیست که با این مسئله کنار آمده است. بپذیرید که با چه آدمی و چه ظاهری زندگی می کنید. سعی نکنید او را تغییر بدهید، تحسین کنید و مراقب باشید که چه می گویید. به بار احساسی و عاطفی حرفی که می زنید بیندیشید و باور کنید تحقیر اندام دیگری یک رفتار جنسیت زده و خشونت آمیز است.‎

5- واکنش های تند در کنار رفتارهای عاشقانه
واکنش های تند عاطفی و تغییرات خلقی می تواند باعث استرس و نگرانی طرف مقابل شود. اگر ناگهان از کوره در می روید و تندی می کنید یا ناگهان دچار غلیان احساسات می شوید، باید بیشتر مراقب تاثیر این نوع واکنش ها باشید.

فردی که با او زندگی می کنید باید بفهمد که با چه آدمی طرف است. این که یکهو خشمگین می شوید یا یک دفعه اظهار عشق های شدید می کنید یا دائم از «هرگز» یا «همیشه» در گفتارتان استفاده می کنید اصلا خوشایند نیست و هر آدمی در برابر شما می تواند دچار نگرانی و اضطراب شود. سعی کنید شخصیت ثابت و وضعیت روحی مشخصی داشته باشید، اجازه بدهید دیگران در کنار شما احساس امنیت کنند‎.