به گزارش ایران خبر، بعد از روزهای جام جهانی و آن شکست فراموش نشدنی 7- یک مقابل آلمان، برزیل و شهر ریو یک بار دیگر میزبان بزرگ ترین رویداد ورزشی جهان شده تا زخم آن واقعه دراماتیک را برای مدتی التیام بخشد اما آنچه بازی های المپیک ریو را برای ما جذاب کرده، حضور پررنگ فناوری و تکنولوژی های جدید در بستر این مسابقات است. درست چهار سال پس از لندن و بازی های المپیک 2012، فناوری همچنان با سرعت اعجاب آوری در حرکت است و با تلاش نفس گیری برای متفاوت کردن زندگی روزمره تلاش می کند.

این تکنولوژی حضور بسیار پررنگی در بازی های ورزشی المپیک ریو 2016 دارد. تکنولوژی هایی که برای افزایش عملکرد ورزشکاران و ایجاد تجربه هیجان انگیزتر از همیشه برای تماشاگر ایجاد شده است، واقعیت مجازی، بررسی ویدئو، GPS، فیلمبرداری و شمارنده زیر آب؛ اتحادی از هنر و فناوری را به وجود آورده است تا ورزشکاران و تماشاگران تجربه ای کاملا متفاوت را پشت سر بگذارند. با هم نگاهی می اندازیم به فناوری های متفاوتی که در رشته های مختلف ورزشی در این مسابقات به کار رفته است.

والیبال و والیبال ساحلی
اگر بازی های والیبال تیم ملی کشورمان را دنبال کرده باشید، حتما با تکنولوژی هاوک آی یا همان چشم شاهین آشنا شده اید. این تکنولوژی به داوران اجازه می دهد تا محل دقیق برخورد توپ با زمین را مشاهده کرده و به طور کامل خطای انسانی را کنار بزنند. المپیک ریو اولین دوره از بازی های المپیک است که از این تکنولوژی استفاده خواهد کرد. 

همچنین یک سرویس شبیه سازی نیز برای بازی های المپیک طراحی شده که امکان شبیه سازی سه بعدی هر لحظه از بازی را به وجود می آورد. این شبیه ساز می تواند در زمان اتفاق ها، خطاها، زمان برخورد با توپ یا هر لحظه دیگری، محل دقیق قرارگیری توپ و بازیکنان دو تیم را شبیه سازی کند تا تیم داوری درک بهتری درباره شرایط بازی داشته باشد. جالب است بدانید که با همکاری شرکت گوپرو در 12 نقطه از زمین های بازی والیبال در ریو، دوربین های سوپرواید قرار گرفته است که تصاویری را در زاویه ای که تا به حال تجربه نکرده اید ثبت می کنند.

 

شنا
تکنولوژی شمارش دورهای رفت و برگشتی که یک شناگر در مسابقه انجام می دهد، ناآشنا و جدید نیست اما المپیک ریو با یک تکنولوژی جدید سراغ ورزش شنا رفته است و این بار مربیان می توانند حتی از دفعاتی که یک ورزشکار دست ها و پاهای خود را حرکت می دهد نیز مطلع شوند. علاوه بر این ربات هایی برای تصویربرداری در زیر آب قرار گرفته اند که با تناسب سرعت شناگر طول استخر را با او طی کرده و لحظه به لحظه یک مسابقه را تصویربرداری می کنند. این تکنولوژی ها اولین بار در مسابقات جهانی کازان در سال 2015 به صورت آزمایشی و محدود تست شدند و این اولین بار است که در مسابقات المپیک به صورت عملیاتی مورد استفاده قرار می گیرند.

 

قایق سواری
مسابقات قایق سواری در رشته های مختلف با هم تفاوت های بسیاری دارد اما یکی از پرطرفدارترین مدل این ورزش قایقرانی کانو است که چند قایقران سوار بر یک قایق کانو مسیری را پارو می زنند و با دیگر رقبای خود برای رسیدن به خط پایان رقابت می کنند. منطقی است که تماشاگران نتوانند تمام این مسیر را با چمان خود دنبال کنند. استفاده از تکنولوژی GPS به تماشاگران این اجازه را می دهد تا ورزشکاران محبوب خود را روی نقشه دنبال کرده و از موقعیت آنها مطلع شوند.

البته این فقط تماشاگران نیستند که از فناوری GPS بهره می برند و در واقع داوران و مربیان این بازی ها نیز از اطلاعات به دست آمده از طریق GPS استفاده می کنند. با توجه به اینکه فیلمبرداری این مسابقات آن هم میان آب ها و رودخانه ها چندان کار راحتی نیست، برای همین در المپیک ریو از 25 کوآدکوپتر مختلف برای تصویربرداری این مسابقات استفاده می شود.

 

تیروکمان
در ورزش تیراندازی با کمان همه چیز مانند سابق به نظر می رسد، یک تابلوی بزرگ که نتایج را روی لامپ های دیودی خود به نمایش می گذارد و در طرف دیگر یک هدف گرد برای برخورد تیرها با آن که یک لایه کاغذی روی آن را پوشانده است اما واقعیت این است که اینها تنها ظاهر آن چیزی است که پشت تجهیزات این ورزش اتفاق می افتد. در واقع هدف های به ظاهر کلاسیک این ورزش، محل دقیق برخورد تیرها با صفحه را اندازه گیری می کنند. دقت این هدف یک میلیمتر است و علاوه بر آن می تواند سرعت دقیق برخورد تیر با هدف، زاویه ورود به صفحه و توان وارد شده از آن را م حساب کند. یک حسگر لیزری تمام مسیر را همراه تیر در همان چند دهم ثانیه طی کرده و تغییر حالت ها و تغییر مسیرهای تیر را محاسبه می کند.

تیراندازی
از المپیک پکن 2008 تا به حال در رشته تیراندازی از هدف های الکترونیکی استفاده می شود. این تکنولوژی در المپیک ریو به روزرسانی شده و این بار از هدف های لیزری برای ورزش تیراندازی استفاده شده است. این تکنولوژی به روز شده می تواند محل برخورد تیر به هدف را با دقت میلیمتر محاسبه و با کمترین خطای ممکن امتیاز ورزشکار را ثبت کند. اریکسون آندرتا که مدیریت مهندسی بازی های تیراندازی المپیک ریو را برعهده دارد، می گوید: «این تکنولوژی جدید بسیار امن است و ورزشکاران می توانند در کمترین حالت خطا و ناامنی به ورزش خود بپردازند و از نتیجه ای که کسب  می کنند، خیال شان راحت باشد.»

وزنه برداری
وزنه برداری یکی از مهیج ترین ورزش های المپیک است؛ یک آزمایش ساده اما قانع کننده از حدود قدرت انسان. معمولا با توجه به ثابت بودن ورزشکار در یک نقطه هنگام این مسابقه، تصویری که تماشاگر از این مسابقه دارد، یک تصویر ثابت از روبرو و کنار است اما استفاده از سیستم تصویربرداری جدیدی به کارگردانان تلویزیونی اجازه می دهد تا در زوایای مختلف از ورزشکار تصویربرداری کنند و آن را در هر لحظه به نمایش بگذارند.

این نوع تصویربرداری تمام حرکات و جنبش های درون محیط را به ثبت می رساند و داورهای بازی می توانند به شکل بسیار دقیقی، صاف شدن زانوها، دست ها و بالا رفتن وزنه را مشاهده کنند. از این تکنولوژی در ورزش تکواندو هم استفاده خواهد شد.

نرم افزار Wightlifting که برای ورزش وزنه برداری طراحی شده است، وظیفه اصلی اش بررسی ویدیویی عملکرد ورزشکار است و می تواند تشخیص دهد که ورزشکار وزنه را به طور کامل به بالای سر خود برده است یا نه. Wightlifting حتی زاویه خم شدن میله وزنه برداری از فشار وارده را محاسبه می کند.

 

واقعیت مجازی
برای اولین بار است که واقعیت مجازی به جریان اصلی بازی های المپیک پا می گذارد. شبکه OBS که حق پخش بازی های المپیک را بر عهده دارد، در اقدامی جالب، بعضی از رویدادها و بازی های المپیک ریو را به صورت واقعیت مجازی و 360 درجه در اختیار کاربران قرار می دهد. این تکنولوژی که با کمک شرکت آکولوس و عینک های VR آن قرار است ایجاد شود، از مراسم افتتاحیه تا مسابقات زیر آب و والیبال ساحلی را تحت پوشش قرار می دهد.

 

مخاطبان این شبکه کافی است عینک های مخصوص را به چشم بزنند و با دیدی 360 درجه مسابقات ریو را تماشا کنند. شرکت کره ای سامسونگ نیز که هدست های واقعیت مجازی خود را با استفاده از تکنولوژی آکولوس عرضه می کند، از این بازی ها پشتیبانی کرده و کاربران آن می توانند با خرید حق پخش VR از OBS این رویدادهای واقعیت مجازی را تماشا کنند.

پوشیدنی ها
شرکت ویزا که مسئولیت مبادلات مالی و پرداخت های بازی های ریو را بر عهده دارد، در اقدامی جالب، یک راه ساده با اتلاف وقت کمتر را برای انجام پرداخت های الکترونیکی انتخاب کرده است. این شرکت با همکاری بانک برادسکو برزیل، دستبندهای هوشمندی را طراحی کرده که به وسیله آن تماشاگران و بازدیدکنندگان بازی های ریو می توانند بدون نیاز به کارت بانکی و با استفاده از تکنولوژی NFC پرداخت های خود را انجام دهند و از دستگاه های پوز خرید کنند.

این تجهیزات NFC در چهار هزار نقطه در مسابقات ریو در نظر گرفته شده اند تا تماشاگران هیچ مشکلی برای استفاده از آنها نداشته باشند. از طرف دیگر ویزا این قابلیت را به شکل دیگری برای ورزشکاران شرکت کننده در این بازی ها هم مورد استفاده قرار داده است. تکنولوژی پوشیدنی ویزا برای شرکت کنندگان کشورهای مختلف انگشترهای هوشمندی است که می تواند جایگزین کارت اعتباری برای خریدهای روزانه این ورزشکاران باشد. نکته جالب در مور د این ابزار پوشیدنی این است که در تمام 45 روز مسابقات ریو احتیاجی به شارژ ندارد و تا عمق 50 متر زیر آب نیز عملکرد آن مشکلی پیدا نمی کند.

در چنین شرایطی ورزشکاران حتی کنار استخر و در آب نیز می توانند نوشیدنی خود را سفارش داده و با حلقه هوشمند خود پول آن را پرداخت کنند. این برای اولین بار است که از یک گجت پوشیدنی در چنین سطح وسیعی استفاده می شود و می توان انتظار داشت که در صورت موفقیت این تجربه، پوشیدنی های هوشمند با سرعت بیشتری راه خود را به زندگی روزمره ما یا رویدادهای مشابه باز کنند.

 

تکنولوژی های سبز
شاید برایتان جالب باشد که بدانید استفاده از سرورهای دیتابیس برای پشتیبانی از تکنولوژی های مختلف، آن هم برای چنین رویداد بزرگی، نقش زیادی در مصرف انرژی تولید کربن و حتی گرمایش جهانی زمین دارد. اما از آنجایی که همیشه تکنولوژی سعی کرده در جهت حفاظت از محیط زیست حرکت کند، تکنولوژی های سبز نیز در المپیک ریو نقش پررنگی دارند.

 

شرکت آتوس که نقش پشتیبانی آی تی این بازی ها را برعهده دارد، سعی کرده با جایگزینی سرویس های ابری به جای اتاق های دیتابیس فیزیکی و به حداقل رساندن تعداد سرورها، اثرات کربن و مصرف انرژی فسیلی را در ریو به حداقل برساند. برای مثال در شرایطی که بازی های المپیک لندن را 719 سرور مختلف پوشش می داد، آتوس این بار تنها از 250 سرور استفاده می کند.

علاوه بر این در المپیک ریو از 234 میلیارد سلول خورشیدی برای تامین انرژی های لازم برای دوربین ها، حسگرها و روشنایی ورزشگاه ها استفاده می شود. مسئولان برگزاری این مسابقات چهار دشت چند ده هکتاری را به این کار اختصاص داده اند تا با استفاده از آفتاب تابان کشور برزیل، بخش عظیمی از انرژی مصرفی فسیلی را با چنین انرژی پاک و غیر آلاینده جایگزین کنند.