به گزارش ایران خبر، نفیسه روشن بازیگر جوان و فعالی است که بازی او در فیلم‌های سینمایی «چک»، «انسان‌ها» و سریال‌های «زمانی برای عاشقی»، «پنج کیلومتر تا بهشت»، «دارا و ندار»، «اغما» و... به یادماندنی است.
او امروز دیگر بعد از سال‌ها حضور در این عرصه دنبال مسیر جدیدی در بازیگری است و با ایفای نقش در کاراکترهای جدی و تاثیرگذار می‌خواهد که هر چه بیشتر استعدادهای خود را در بازیگری نمایان سازد.
روشن این روزها در «زیر سقف دودی» که به کارگردانی پوران درخشنده بر پرده اکران است، نقش متفاوتی را بازی می‌کند که با وجود کوتاهی‌اش توانسته بخوبی از پس آن بربیاید. به بهانه بازی نفیسه روشن در این نقش گفت‌وگویی با او انجام دادیم که در ادامه می‌خوانید.
یک نکته مهم درباره کاراکتر شما در فیلم «زیر سقف دودی»، هماهنگی و تناسب بازی شما با ویژگی‌های فیزیکی و روانی نقش (آرایشگر) است؛ طوری‌که حس می‌شود این نقش با وجود کوتاهی‌اش از اول برای شما نوشته شده. شما انتخاب چندم پوران درخشنده برای این نقش بودید و آیا برای نقش دیگری در همین فیلم پیشنهاد داشتید؟
در ابتدا نقش دیگری در این فیلم برای من در نظر گرفته شده بود، اما در نهایت آن نقش حذف شد و وقتی خانم درخشنده با من تماس گرفتند و گفتند نقش‌ات حذف شده، من گفتم ان‌شاءالله پروژه بعدی با هم همکاری می‌کنیم تا این‌که دوباره ایشان با من تماس گرفته و گفتند نقش دیگری را در این فیلم نوشتم و با وجود این‌که می‌دانم برای تو کوتاه است، اما انتخاب با خودت است که آن را بازی کنی یا نه. من به قدری شخصیت خود خانم درخشنده و کارهایشان را دوست داشتم که اصلا کمیت نقش به چشمم نیامد و با کمال میل نقش را پذیرفتم. این نقش با وجود کوتاهی‌اش، اما برای من پر از تفاوت با کارهای سابقم بود.
تفاوت از چه لحاظ؟
هم از لحاظ کاراکتر و هم از لحاظ لباس و گریم. البته جدای از این تفاوت من همیشه دوست داشتم با خانم درخشنده کار کنم و لذت کنار ایشان بودن را بچشم.
بازی در نقش یک آرایشگر شوخ و شنگ برای این نبود که می‌خواستید از زیر سایه نقش‌های آرام که به نوعی در آن کلیشه شدید، دربیایید، به این خاطر که شاید احساس می‌کردید توانایی‌های دیگری هم دارید که تا به حال نادیده گرفته شده؟
بله، کاملا. من از سال 82 بازیگری را با سریال «روزهای به یاد ماندنی» با نقش یک دختر جنوبی و سوارکار بازی کردم و بعد هم نقش‌های متفاوتی را کار کردم، اما از یک جایی به بعد نقش‌های من همه شبیه به هم شدند تا رسید به جایی که خودم از این‌همه تکرار خسته شدم. من حتی سال گذشته به خاطر همین تکراری بودن دو نقش پیشنهادی در تلویزیون را نپذیرفتم. من بی‌رودربایستی می‌گویم که 10 سال پیش بعد از سریال «اغما» باید با حساسیت و وسواس بیشتری کار انتخاب می‌کردم، اما در دل مردم جا گرفتن و علاقه به مردم باعث شد که من خیلی راه‌ها را اشتباه بروم و انتخاب‌های اشتباهی داشته باشم.
برگردیم به «زیر سقف دودی»، زمانی‌که قرار بازی گذاشتید با اتکا به فیلمنامه چند درصد از این شخصیت را شناختید؟
خانم درخشنده خودشان توضیحاتی درباره این کاراکتر به من دادند، اما خود من هم تحقیقات محیطی و میدانی راجع به این حرفه (آرایشگری) و فضایی که در آن کار می‌کنند، داشتم. چون اصولا خودم هم به فضاهای شادی که با رنگ سر و کار دارند علاقه دارم و در این‌طور جاها حالم خوب می‌شود. تحقیقات و اطلاعاتی که خودم انجام داده بودم باعث شد بعضی از دیالوگ‌ها را با لحن و شیوه خاص‌تری بگویم و در نهایت چکیده دیده‌های خودم همراه با توضیحات کامل خانم درخشنده را شما در تصویر دیدید.
پس چنین شخصیت‌هایی برای شما نمود بیرونی داشتند؟
بله، تا حدودی داشت. البته با کمال احترام به جایگاه عزیزان چهره‌پرداز و هنرمند.
تعریف خودتان از کاراکتری که بازی کردید چیست؟
بر خلاف تصور بعضی‌ها، این دختر آرایشگر اصلا بی‌قید و بند و صریح‌اللهجه نیست. به نظرم شوخ طبعی و شادی ویژگی تفکیک‌ناپذیر تمام کسانی است که در چنین محیطی کار می‌کنند و این دختر هم از این قاعده مستثنی نبود. این دختر آرایشگر در مقابل خانم میانسالی (با بازی مریلا زارعی) قرار می‌گیرد که در جریان زندگی خودش را کاملا فراموش کرده و به قول خودش از بعد از ازدواجش تا به حال موهایش را رنگ نکرده! او در جهت دلداری این زن دیالوگ‌های تند و تیزی به زبان می‌آورد که این زن احساس پیری و شکستگی نکند. در واقع می‌خواهد حال آن خانم میانسال را خوب کند.
اتفاقا بده بستان میان شما و خانم زارعی خیلی جذاب و در واقع از برگ‌های برنده فیلم است. اینها چطور شکل گرفت؟
من دورادور خواهر ایشان، ملیکا زارعی را می‌شناختم و پیگیر کارهای خود خانم زارعی هم بودم. خانم زارعی بشدت زن صبور و نازنینی هستند. من بارها و بارها با پارتنرهایی کار کردم که دست به هر کار می‌زنند که بازی خودشان بیشتر به چشم آید و بازی پارتنرشان دیده نشود، اما خانم زارعی اصلا این‌طور نبود. همیشه معتقدم که هر کسی نان دلش را می‌خورد و خانم زارعی از همین افراد هستند. واقعا سیمرغ‌هایی که گرفتند و درخشش‌شان در سینما لیاقت‌شان است و جایگاهی که خداوند به ایشان داده به خاطر دل پاک‌شان است. ایشان هر نکته‌ای که کار من را بهتر می‌کرد به من می‌گفت و من واقعا از ایشان ممنونم.
فکر می‌کردید خانم زارعی برای این نقش سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن (همراه با لیلا حاتمی) را بگیرند؟
بله، کاملا. هم در مورد خانم زارعی و هم ایمان امیدواری (طراح گریم) اطمینان داشتم که کارشان دیده می‌شود. حتی روز اختتامیه جشنواره فجر هم به آقای امیدواری گفتم که تو سیمرغ را می‌بری. چون گریم‌شان بخصوص روی خانم زارعی عالی بود و خانم زارعی هم با نهایت ظرافت توانستند نقش یک مادر رنج‌دیده را ملموس و باورپذیر بازی کنند.
فیدبک‌هایی که از بازی در این نقش گرفتید، چطور بود؟
خیلی عالی. حتی خیلی از دوستان منتقدم می‌گویند با این‌که در یک سکانس بازی کردی، اما خیلی متفاوت و تاثیرگذار ظاهر شدی و این برای من امیدوارکننده است.
الان مشغول چه کاری هستید؟
حدود یک‌سال و نیم است که سعی می‌کنم هر کاری را نپذیرم و در کل معیارهایم برای بازیگری تغییر کرده. پارسال تئاتر «معاشر» و فیلم «زیر سقف دودی» را بازی کردم که به نظر خودم سال خیلی پرباری بود. چون دو کار داشتم که پر از تفاوت و تجربه برایم بود. الان هم در دو تئاتر بازی دارم که پشت سر هم روی صحنه می‌رود. برای تلویزیون هم درباره یک کار صحبت کردم، اما احتمال ضعیفی دارد که به نتیجه برسد. در کل سعی می‌کنم فضا را برای خودم باز کنم تا زوایا و تجربه‌های دیگری را در کارنامه‌ام ثبت کنم و قطعا اگر نقش و کارگردان خوب نباشد آن را نمی‌پذیرم.
اگر کمی از شخصیتی که در «زیر سقف دودی» بازی کردید فاصله بگیرید، فکر می‌کنید این شخصیت و این مجموعه چه جایگاهی در کارنامه کاری‌تان دارد؟
جایگاهی خیلی بالا. من همان‌طور که با شهامت می‌گویم بعضی کارها را اشتباها پذیرفتم، همان‌طور هم با شهامت می‌گویم بازی در «زیر سقف دودی» نمره درخشانی در کارنامه من دارد. برای من اندازه نقش مهم نیست، تاثیرگذاری نقش است که مهم است. مثالم هم در این مورد بازی کوتاه خانم رویا نونهالی در فیلمی بود که فقط به خاطر نگاهشان سیمرغ گرفتند. این برای من الگو است که در یک‌سری کارها کیفیت مهم است، نه کمیت.
نحوه تعامل با کارگردان
خیلی از چهره‌های این فیلم ، قطبی برای خودشان در بازیگری هستند و هر کدام به خاطر خود خانم درخشنده آمدند و در این فیلم نقش‌های کوتاه بازی کردند. من خانم درخشنده را از سال‌ها پیش می‌شناسم و برایشان احترام ویژه‌ای قائلم. فیلم «پرنده کوچک خوشبختی» خانم درخشنده و بازی زنده‌یاد بانو هما روستا را همیشه در ذهن دارم و زمانی‌که به من پیشنهاد بازی دادند درصدی برای نه گفتنم وجود نداشت. من 16 سال تجربه کار در این حوزه دارم و سر کارهایی بودم که کارگردان وقتی می‌خواست پلان‌هایی را برای بازیگرش توضیح دهد فریاد می‌زد، اما خانم درخشنده سر هر پلانی وقتی نکته‌ای را لازم به تذکر می‌دیدند از پشت مانیتور بلند می‌شدند و حتی درگوشی بدون آن‌که کسی متوجه شود آن نکته را به بازیگر می‌گفتند. همین می‌شد که تمام عوامل گروه برای ایشان با عشق کار می‌کردند.

ایران خبر