«چنین زندگی بیشتر در کشورهای غربی و اروپایی مرسوم است؛ در حالی که این نوع زندگی با فرهنگ ایرانی کاملا مغایرت دارد و حتی خلاف شرع و قانون است. لذا ضروری است که با این پدیده برخورد منطقی صورت گیرد و اجازه ندهیم این فرهنگ در کشورمان رواج پیدا کند؛ چرا که بسیاری از مسائل و مشکلات اجتماعی را به دنبال خواهد داشت.»
به گزارش
ایران خبر، دنبال همخونه خانم مطیع و حرف گوش‌کن هستم نه پول پیش می‌خوام نه کرایه‌خانه، ترجیحا از ١٧سال تا ۲۵ سال.» «اسکان رایگان خانم در قبال امور جزیی منزل، ترجیحا کارمند یا دانشجو، تماس فقط از طریق تلگرام.» اینها آگهی‌هایی است که این روزها در فضای مجازی بسیار به چشم می‌خورد. شاید در وهله اول به شوخی بیشتر شباهت داشته باشد اما نه واقعی است. واقعیتی که شوک‌آور است. چگونه یک خانم یا دختر دانشجو به چنین شرایطی تن می‌دهد.
تا به حال اگر ازدواج سفید برای ما تابو بود و تصورش مشکل اما اکنون پا را از آن فراتر نیز گذاشته و با آگهی‌هایی مواجه می‌شویم که افراد برای خود دنبال «همخونه» هستند. بسیاری معتقدند این همان ازدواج سفید است اما این گونه نیست بلکه روشی به مراتب نامطئن‌تر و شرم‌آورتر است. هنوز ته‌مانده‌های شرم مانع است تا آگهی‌دهندگانِ اسکان رایگان بانوان به تماس‌گیرندگان، رک و پوست‌کنده بگویند که همخوابه و هم‌خانه‌ای می‌خواهند که تعهدی در قبالش نداشته باشند. آنها سقفی در اختیار زنان می‌گذارند و خورد و خوراکشان را فراهم می‌کنند اما چه چیزی در قبال آن می‌خواهند کاملا مشخص است!
ماجرا به همین جا ختم نمی‌شود. آگهی‌های دیگری نیز وجود دارد که دست کم از آگهی‌های بالا نیست.
«پسری هستم ۲۸ ساله به دنبال یه همسفر خوش مسافرت و با کلاس برای رفتن به آنتالیا می‌گردم در ضمن هزینه سفر نیز به عهده اینجانب است.» یا «محسن هستم مجرد برای سفر یک هفته‌ای به ترکیه دنبال همسفر باحال و مجرد آقا هستم. قول میدم خوش بگذره اگه کسی پایه هست اس م اس بده.»
آگهی‌های همسفریابی اینها است که در وبسایت‌های نیازمندی به وفور یافت می‌شود. پسران پولدار بالاشهر که سفرهای خارجی‌شان هم بعضا از مسئولان نیز بیشتر است.
آن چه مسلم است سایت‌های نیازمندی امروزه به دست‌مایه‌ای برای دوستیابی تبدیل شده‌اند و اگر فقط نگاهی اجمالی به این وبسایت‌ها بکنید با مشاهده درج ۵۰ آگهی در این زمینه طی یک هفته به راحتی به عمق موضوع پی خواهید برد. اسکان رایگان عنوانی است که در این سایت‌ها به محلی برای برآورده شدن خواسته‌های شوم برخی افراد تبدیل شده است. پدیده‌ای است نگران کننده که نمایان‌گر ناتوانی بخشی از افراد جامعه در تامین نیازهای اجتماعی خود و رو آوردن آنها به تطمیع دیگران با یک مسافرت رایگان یا خرج کردن برای آنها، برای به دست آوردن همراهی یک انسان دیگر است.
واقعیت نگران‌کننده آنجاست که هیچ احراز هویتی از شخص آگهی‌دهنده وجود ندارد و بدین ترتیب امکان هر سوءاستفاده و حتی کشانده شدن به صحنه‌های اخاذی نیز وجود دارد.
محمود سالارکیا، معاون سابق دادستان تهران در امور زندان‌ها داشتن همخونه نامحرم را مغایر با دستورات دینی مسلمانان دانست و گفت: نه تنها چنین زندگی از نظر شرعی دارای اشکال است بلکه قانون نیز برای این نوع روابط تعریف مشخصی دارد و روابط نامشروع را منع کرده است.
معاون سابق دادستان در امور زندان‌ها افزود: این که امروزه می‌بینیم در فضای مجازی باب دعوت از غیر محارم برای هم‌خونگی باز شده است امری خلاف قانون است، زیرا غیر از مسائل شرعی می‌تواند زمینه‌ساز بروز بسیاری از جرایم شود. به عنوان مثال خانمی که وارد منزل مردی مجرد می‌شود و تصمیم می‌گیرد به صرف نپرداختن اجاره با وی زیر یک سقف زندگی کند مسلما احتمال هرگونه جرم و جنایتی را باید در نظر بگیرد. یا همین‌طور بر عکس ممکن است این خانم به قصد سوءاستفاده و بهره‌برداری از اموال آن آقا وارد منزل وی شود که همه اینها خطرناک و مشکل‌ساز است.
این حقوقدان بر ضرورت صحیح برخورد با چنین پدیده‌هایی اشاره کرد و گفت: چنین زندگی بیشتر در کشورهای غربی و اروپایی مرسوم است؛ در حالی که این نوع زندگی با فرهنگ ایرانی کاملا مغایرت دارد و حتی خلاف شرع و قانون است. لذا ضروری است که با این پدیده برخورد منطقی صورت گیرد و اجازه ندهیم این فرهنگ در کشورمان رواج پیدا کند؛ چرا که بسیاری از مسائل و مشکلات اجتماعی را به دنبال خواهد داشت.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا امکان برخورد با چنین پدیده‌ای وجود دارد، افزود: مسلما امکان ورود و برخورد با عوامل این پدیده در فضای مجازی وجود دارد. این افراد قابل شناسایی هستند و با شناسایی آنها می‌توان علت این کار را بررسی کنیم که چه عواملی است که چنین بستری را فراهم کرده، بستری که تخریب‌کننده روابط اجتماعی صحیح ماست.
سالارکیا رواج چنین پدیده‌ای را موجب تزلزل بنیان خانواده دانست و گفت: باید جلوی این پدیده را به هر نحوی که امکان دارد بگیریم و با آن برخورد صحیح صورت گیرد.»
