چرا دعایی محبوب است؟
حسین انتظامی
17 ارديبهشت 1394 ساعت 16:31
معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد درباره حجت‌الاسلام والمسلمین دعایی مدیرمسئول روزنامه اطلاعات نوشت: سابقه دیرین و دیرپا در مطبوعات، فی نفسه او را به یکی از نمادها و ارکان وثیق مطبوعات بدل کرده است.
نکوداشت سید اهالی مطبوعات، حجت‌الاسلام والمسلمین حاج سید محمود دعایی بهانه و مناسبت مناسبی است که وجوه والای شخصیت او واکاوی و بیان شود تا علاوه بر تکریم این نامور دانشور، رهیافتی الگویی نیز داشته باشد.
١. حاج آقای دعایی، یار دیرین امام راحل بوده است. یک چهره مبارز و انقلابی که همپای بسیاری از بزرگان انقلاب، در قم و نجف، یاری و همراهی امام را افتخار خود می‌دانسته اند.
٢. شخصیت متواضع و کتوم او مانع از پدیداری سوابق پرمایه‌اش شده است. از تواضع نمایی‌های نخوت‌باری که بسیاری از ما مبتلا و آلوده به آنیم مبرّاست و تقریباً همه ما یقین داریم که با برنامه امروز، حتی موافقت نداشته چه رسد به آنگونه که مرسوم است عملاً سامانده‌اش باشد؛ حتی حدس می‌زنیم زمانی اطلاع یافته که کار از کار گذشته بوده! این ابرام سبب می‌شود خدایش نیز مِهر او را بر دل‌ها بیفکند.
٣. سابقه دیرین و دیرپا در مطبوعات، فی‌نفسه او را به یکی از نمادها و ارکان وثیق مطبوعات بدل کرده است.
٤. او از معدود کسانی است که بسان موالی‌اش دعوت به دین و انقلاب را با غیرزبان، سرلوحه خویش ساخته است. روش یا گوهری کمیاب و بلکه نایاب که نیاز این روزهای جامعه ماست. ادب، اعتدال، انصاف، فرزانگی، متانت، فروتنی، جوانمردی، خوشرویی، شوخ طبعی، مهربانی، دستگیری، صبوری، رازداری، خطاپوشی و سایر صفاتی که خوبان دارند، او یکجا دارد.
٥. در حالی که دیگرانی با سابقه و سطح کمتر از او، شأن یا مشغله را بهانه می‌سازند،اما او تقریباً در تمامی مراسم مطبوعاتی حضور می‌یابد و از قضا بر ردیف‌های مهتران جلوس نمی‌کند: تُعرف الاشیاء به اضدادها.
٦. او بر این سیاق در اکثر مراسم ترحیم همکاران مطبوعاتی نیز حضوری برجسته دارد. به نظرم ضرب‌المثلی هندی است که می‌گوید: ممکن است کسی را که با او خندیده‌ای، فراموش کنی ولی هرگز کسی را که با او گریسته‌ای فراموش نخواهی کرد.
٧. او داشتن حکم از امام عظیم‌الشأن و رهبری گرانقدر را دستمایه برتری جویی و پدرخواندگی نساخته است. بلکه حرمت نمایندگی رهبری را پاس می‌دارد و کمتر موضع سیاسی و بلکه جنجالی اتخاذ می‌کند تا مبادا تعبیربردار شود.
٨. برای او مقام و مسئولیت، به عکس برخی از هم کسوتان مانع از زی طلبگی نشده است؛ تشریفات گریز است؛ در میان مردم است؛ غم آنان می‌خورد و به لبخندی مهمانشان می‌کند و از این جهت به سلک آخوندی پایبند است.
٩. هر رسانه، عجیب رنگ و بوی گردانندگان خود را دارد. اگر اطلاعات، عبوس و عصبانی و عیب جو و پرده در وپرادعا و جنجال پیشه و دروغگو نیست برخاسته از منش مدیرش است. طبع ملایم و آرام دعایی است که جمعی معتدل و آرام را گرد خود فراهم ساخته و از آن جمع، روزنامه‌ای که روی اعصاب مخاطب راه نمی‌رود، پدید آمده است.
١٠. مشی سیاسی او بر کسی پوشیده نیست، اما آن را دستمایه تعصب جاهلی نساخته و به دسته‌بندی‌های حیدری - نعمتی تن نمی‌دهد. اعتقاد سیاسی را تا حد رگ گردن و تخریب برادران دینی و انقلابی خود فرو نمی‌کاهد. معمولاً افراطیون چنین افرادی را خاکشیرمزاج و صلح کل و بی بو و خاصیت می‌نامند که بعضاً ذم شبیه مدح هم است، اما انصافاً کدام راه به آموزه‌های دین و صلاح و فلاح نزدیک‌تر است و انسجام ملی را تقویت می‌کند؟
سال‌ها غوطه به خوناب جگر باید خورد
تا ز دل یک نفس معتدل آید بیرون
منیع : تسنیم
کد مطلب: 28209
آدرس مطلب: https://www.irankhabar.ir/fa/doc/note/28209/چرا-دعایی-محبوب