ایران خبر - در وین چه می گذرد؟

پایگاه اینترنتی انتخاب در یادداشت روز شنبه، نتیجه مذاکرات هسته ای ایران و قدرتهای جهانی را برای دمکرات ها سرنوشت ساز دانست و یادآور شد که این موضوع برای مقامات آمریکایی مهم است اما با این وجود به دنبال گرفتن ژست سیاسی هستند.

ایران خبر- در این یادداشت به قلم علی بیگدلی کارشناس روابط بین الملل می خوانیم: اظهارات روز پنجشنبه جان کری مبنی بر اینکه «مذاکرات را نمی توانیم تا ابد ادامه بدهیم و ممکن است میز مذاکره را ترک کنیم» اگر چه؛ از سوی برخی محافل رسانه ای، نشانه ای از کاهش احتمال دستیابی به توافق تعبیر شد، اما واقعیت آن است که این موضع؛ صرفاً ژستی سیاسی است که با هدف متزلزل کردن تیم مذاکره کننده ایران اعلام شد و با الزامات عمق استراتژیک دیپلماسی امریکا همخوانی ندارد.

موضع تند کاخ سفید در حالی مطرح شده که دولتمردان امریکایی حل مسأله هسته ای با ایران و دستیابی به توافق نهایی را از نظر پرستیژ ملی، مهم تلقی می کنند و در انتخابات آتی ریاست جمهوری این کشور، دموکرات ها، حساب ویژه ای روی این توافق باز کرده اند تا مددکار آنان در غلبه بر جمهوریخواهان رقیب باشد.

زیرا نامزد نهایی دموکرات ها که به نظر می رسد خانم هیلاری کلینتون باشد، می تواند در مبارزات انتخاباتی خود به حل مشکلی که حدود 15 سال است، به یکی از دغدغه های اصلی دیپلماسی امریکا تبدیل شده بود، مباهات کند و به عنوان یکی از متغیرهای رأی آور، روی این موفقیت دموکرات ها مانور دهد.

البته در کنار این تلاش، نمی توان از مسائلی که سبب می شود مذاکره کنندگان غربی با احتیاط پیش بروند به سادگی عبور کرد.

تحولات منطقه خاورمیانه از مسأله« داعش» تا درگیری های یمن، اختلافات موجود میان ایران و عربستان، نزدیکی عربستان به مصر و اسرائیل و نیز اظهارات ادعایی اخیر وزیر خارجه این کشور علیه ایران در کنار فشار لابی یهود و جمهوریخواهان بر کاخ سفید مسائلی هستند که باعث می شود تیم امریکایی با احتیاط پیش برود و به قول خودشان بخواهد به توافق خوب دست پیدا کند. واقعیت دیگر این مذاکرات وجود دیپلمات کهنه کاری مانند آقای ظریف وزیر امور خارجه ایران در یک سوی میز مذاکره است. کسی که تا کنون مذاکرات را بخوبی پیش برده و اگر توانمندی و تجربه او نبود، مذاکرات تا به همین مرحله هم نمی رسید. بنابراین، برخی تنش هایی که در روزهای انتهایی مذاکره ایجاد شده، مسائلی نیست که در روندی طبیعی، به ترک مذاکره از سوی طرفین و بویژه از سوی ایران منجر شود.

رسیدن مذاکرات تا مراحل پایانی و باقی ماندن تیم های مذاکره در «وین» حتی پس از اختلافات چند روز اخیر، گویای این نکته است که طرفین با وجود تفاوت برداشت های عمیقی که در حوزه های مختلف با یکدیگر دارند، در موضوع پرونده هسته ای راه تعامل را در پیش گرفته اند.

تیم مذاکره کننده منسجم ایران که در هر سه حوزه سیاسی، حقوقی و فنی از توان قابل تأملی برخوردار است برای دستیابی به نتیجه مطلوب تلاش کرده اند و تا حدودی که راهبرد «نرمش قهرمانانه » و تأمین منافع ملی اجازه داده، کوشیده اند در قالب «برد – برد» مذاکرات را گام به گام پیش ببرند و برای اختلاف نظرها، راه حل های مورد قبول طرفین مذاکره بیابند. بر همین مبنا، می توان انتظار داشت مذاکره ای که با صبر و حوصله طی چندین ماه از گردنه های دشوار گذشته و به ایستگاه آخر رسیده، این بار نیز می تواند با تکیه بر مهارت دیپلمات ها و گره گشایی آنان، از خط پایان نیز عبور کند؛ البته مشروط به آنکه طرف غربی هم سودای زیاده خواهی و نقض عهد را در سر نپروراند.