اختصاصی ایران خبر:
رسانه ملی، کپی ناشیانه‌ای از شبکه‌های ماهواره‌ای/ کپی برداری از پیام بازرگانی تا سریال
20 خرداد 1394 ساعت 17:48
داستان کپی برداری صدا و سیما از برنامه‌های شبکه‌های ماهواره‌ای، ماجرای تازه‌ای نیست. از زمان مدیر سابق رسانه ملی تاکنون صدها مورد برنامه کپی برداری شده در این رسانه دیده شده که البته از چشم تیزبین مخاطب دور نمانده است.
ایران خبر- داستان کپی برداری صدا و سیما از برنامه‌های شبکه‌های ماهواره‌ای، ماجرای تازه‌ای نیست. از زمان مدیر سابق رسانه ملی تاکنون صدها مورد برنامه کپی برداری شده در این رسانه دیده شده که البته از چشم تیزبین مخاطب دور نمانده است.
این کپی‌های تکراری تنها به محتوای داستان‌های سریال یا برنامه‌های زنده برنمی‌گردد بلکه گاهی دیده شده موسیقی متن، موضوع برنامه و حتی دکور برنامه‌ها نیز کاملا مشابه برنامه‌های شبکه‌های ماهواره‌ای است.
کپی کاراکتر، فصل تازه‌ای در کپی برداری از سریال‌های غربی
پیش از این در سریال‌های تلویزیونی بسیاری شاهد کپی برداری از داستان‌های هالیوودی بودیم اما به تازگی با فصل تازه‌ای از کپی کاری رسانه ملی مواجه هستیم و آن کپی شخصیت در داستان دیگر است. به عنوان نمونه کاراکتر جدید سریال «جاده قدیم» به کارگردانی «بهرام بهرامیان» از چهره و گریمی مشابه شخصیت «والتر وایت» شخصیت نخست سریال هالیوودی «بریکینگ بد» برخوردارد است.
سال گذشته نیز، سریال «هفت سنگ» که نمونه ایرانیزه شده سریال هالیوودی «خانواده مدرن» بود، با واکنش‌های زیادی از سوی منتقدان مواجه شد که البته این واکنش‌ها در رسانه‌های بین المللی نیز انعکاس یافت.
نشریه «تایم» در همان بازه زمانی پخش سریال «هفت سنگ» و در نقد کپی برداری ناشیانه آن نوشت: سازندگان «خانواده مدرن» بی آنکه «هفت سنگ» را ببینند، می دانند که در آن چه می گذرد!
«دیلی تلگراف» نیز در این‌باره انگشت را به سوی ممیزی سریال در ایران گرفت و نوشت: با توجه به ممیزی‌هایی که در تلویزیون ایران انجام می‌گیرد، تنها راه تماشای نسخه اصلی «خانواده امروزی» دانلود غیرقانونی این سریال است. با این حال، نسخه غیرمعتبر ایرانی از این سریال آمریکایی اخیرا بدون حضور دو شخصیت اصلی داستان ظهور کرده است.
روزنامه «تایمز» هم به کپی کردن تمام عناصر «خانواده امروزی» از جمله صحنه‌پردازی، نوع تصویربرداری و موضوع اصلی داستان در سریال شبکه 3 تلویزیون ایران اشاره کرده و آورده است: تغییر اصلی که در ساخت این سریال ایجاد شده، حذف دو مردی است که به عنوان شخصیت‌های اصلی فیلم، با هم ازدواج می‌کنند؛ اما در نسخه ایرانی سریال، یک زن و شوهر جایگزین آنها شده‌اند.
«سیدنی مورنینگ هرالد» با تیتر «سرقت بزرگ تلویزیونی» درباره «هفت سنگ» نوشته: کار تلویزیون خیلی بی‌رحم است، اگر نتوانید حق پخش یک اثر را بخرید، خیلی ساده برنامه کلی کار شما به سمت کپی کردن آن متمایل می‌شود. «هفت سنگ» از طریق تلویزیون ایران به روی آنتن می‌رود. در ایران هشت شبکه ملی فعالیت می‌کنند که به سختی 5000 ساعت برنامه در سال پخش می‌کنند. با چنین ارقامی، آنها مجبورند از ایده‌های اوریجینال فاصله بگیرند.
دکور برنامه خواننده انگلیسی در رسانه ملی
اما مبحث کپی در رسانه ملی به برنامه‌های گفت‌وگو محور نیز سرایت کرده، همین چندی پیش بود که با روی آنتن رفتن برنامه‌ی گفت وگو محور جدید شبکه اول سیما که با اجرای سید علی ضیا مشخص شد که دکور این برنامه، کپی دقیقی از دکوری است که پیش از این «ادل» خواننده سرشناس انگلیسی برای کنسرت خود استفاده کرده بود.
در کنار این موضوعات باید به این نکته نیز اشاره کرد که رسانه ملی ضمن انتقاد از محتوای برنامه‌های رسانه‌های غربی و آن سوی آب، نسبت به کپی برداری از آنها علاقه بسیاری نشان می‌دهند. بارها مشاهده شده صدا و سیما از موضوعات برنامه‌های مختلف شبکه‌ای مانند «من و تو» در تولید و ضبط برنامه‌های خود استفاده کرده است.
مسابقه «چهار، سه، دو، یک» که از شبکه چهار سیما پخش می‌شود، کپی کاملی از ایده برنامه «صداهای غایب» در مسابقه آکادمی است که از بینندگان خود می‌خواهد برنامه های خود را ضبط کرده و برای پخش در این برنامه ارسال کنند.
البته علاقه به این سبک کپی برداری از محتوا تنها مختص صدا و سیما نیست، بلکه تهیه کنندگان ایرانی در سینما و شبکه‌های پخش خانگی نیز در تولید فیلم‌هایشان به این مبحث علاقه نشان داده‌اند.
پیامهای بازرگانی، قربانی‌های همیشگی کپی- پیست
پیامهای بازرگانی رسانه ملی نیز از این قاعده مستثنی نبوده و مدت‌هاست که به بیماری کپی از آگهی‌های ماهواره‌ای دچار شده‌اند. تبلیغات تلویزیونی از آن بخش‌های رسانه‌ای و بازرگانی است که به علت کمبود ایده و خلاقیت معمولا در مدار بسته تکرار و تقلید گرفتار می‌شود و متاسفانه مقایسه تبلیغات تلویزیونی ما با کشورهای حاشیه خلیج فارس یا ترکیه این ضعف شدید را به خوبی نشان می دهد.
در طول مسابقات جام جهانی، سازندگان تبلیغات تجاری که تمام تلاش خود را کرده بودند تا محتوایی متناسب با این مسابقات را ارائه دهند، دست آخر به راهکار همیشگی خود یعنی کپی کاری متوسل شدند.
در طول مسابقات جام جهانی، تیزر بستنی پریماگلد شباهت عجیبی به تیزر مشهور کوکاکولا داشت که از شبکه‌های ماهواره‌ای پخش می‌شد. یک ایرانی از شانس بدش وسط برزیلی‌ها می‌نشیند و ایران گلی می‌زند که او نمی‌تواند از ترس غیظ طرفداران حریف شادی کند. اما کنترل او بر خودش پایان خوشی ندارد و دست آخر با فریاد بلندی می گوید گل و در واکنش به چهره های غضب آلود طرفداران حریف اشاره می کند که منظورش گلد بوده است و بستنی گلد! ایت تبلیغ دقیقا مشابه تلیغی است که کوکاکولا در همان دوره برای تبلیغ کالای خود ساخته بود.
نگاهی به حجم کپی کاری در محتوای رسانه ملی، در بخش‌هایی از جمله نحوه پخش اخبار، حرکات مجریان، موضوع و دکور برنامه‌ها، داستان سریال‌ها و نوع تبلیغات تجاری، همگی بیانگر این موضوع است که رسانه ملی با ضعف مدیریتی کمی و کیفی در برنامه‌های خود مواجه است.
نبود نظارت بر برنامه‌های تولید و پخش شده و نیز کمبود کارشناسان رسانه مسلط به رسانه‌های بین المللی موجب بروز مواردی از جمله کپی کاری در رسانه ملی می‌شود. این موضوع نه تنها به جلب مخاطب کمکی نمی‌کند بلکه موجب بی اعتمادی دلزدگی وی نسبت به صداقت و خلاقیت رسانه ملی می‌شود.
کد مطلب: 31129
آدرس مطلب: https://www.irankhabar.ir/fa/doc/report/31129/رسانه-ملی-کپی-ناشیانه-ای-شبکه-های-ماهواره-ای-برداری-پیام-بازرگانی-سریال
ایران خبر
https://www.irankhabar.ir