ایران خبر - مخالفت با سفر فابیوس از حب علی است یا بغض معاویه ؟!

مخالفت با سفر فابیوس از حب علی است یا بغض معاویه ؟!

دومینیک دو ویلپن، نخست‌وزیر و وزیر خارجه پیشین فرانسه، آخرین مقام فرانسوی بود که در سال 2003 (مهر 1382) در چارچوب نخستین دور مذاکرات هسته‌ای ایران و تروئیکای اروپا (فرانسه، بریتانیا و آلمان) به تهران سفر کرد

12 سال از آخرین سفر یک مقام فرانسوی به ایران می گذرد.
به گزارش ایران خبر،دومینیک دو ویلپن، نخست‌وزیر و وزیر خارجه پیشین فرانسه، آخرین مقام فرانسوی بود که در سال 2003 (مهر 1382) در چارچوب نخستین دور مذاکرات هسته‌ای ایران و تروئیکای اروپا (فرانسه، بریتانیا و آلمان) به تهران سفر کرد و حالا صحبت از سفر فابیوس به ایران است ، وزیر خارجه ی کشوری که پیشتر ها روابط گسترده تجاری –اقتصادی با ایران داشته است و البته روزی که پژوی فرانسوی به یکباره بازار ایران را رها کرد، ثابت شد میسیوهای فرانسوی تخصص خوبی هم در گذاشتن دست شرکا در حنا دارند.
از سوی دیگر فابیوسی به ایران می آید که نه تنها در راستای دفاع از اسراییل نقش تخریبی فراوانی در مذاکرات هسته ای چه دربیانه ژنو در آبان 1392 و چه در توافق نهایی در تیر ماه 1394 ایفا کرد و برخی وی را عامل نتانیاهو در مذاکرات نامیدند بلکه کارنامه سیاهی پیش از اینها در ذهن مردم ایران و در پرونده خونهای آلوده دارد.
همین موضوع دلیل خوبی برای مخالفین دولت شد تا فضا را برای سفر وی نامساعد کنند.

*مسئولان عجولانه کسی را دعوت نکنند

اسماعیل کوثری نماینده مردم تهران در مجلس، با اشاره به مواضع خصمانه فرانسه علیه کشورمان تأکید کرد: فرانسوی ها هیچگاه برای رونق به اقتصاد ایران به کشورمان سفر نمی کنند و دلشان هم برای ما نسوخته اما دولتمردان ما نسبت به این مسائل بیگانه هستند.
وی بر همین اساس تصریح کرد: بهتر است که مسئولان سیاسی، اقتصادی و صنعتی ما اینقدر بی‌تدبیری نکنند و عجولانه از این مقامات غربی دعوت به عمل نیاورند و خیال کنند که آنها می‌خواهند سرمایه‌گذاری انجام دهند.

*فرانسه مامن منافقین

احمد امیرآبادی فراهانی نماینده مردم قم هم با اشاره به سفر آتی لوران فابیوس وزیر امور خارجه فرانسه به کشورمان گفت: دولت فرانسه مامن منافقین تروریستی است که در سال‌های اول پیروزی انقلاب دست به ترورهای گسترده و ناجوانمردانه مسئولان و مردم زدند.
وی با یادآوری کمک‌های وسیع فرانسه به صدام حسین در طول ۸ سال جنگ تحمیلی اظهار داشت: این کشور در طول تحریم‌ها علیه کشورمان نیز هیچ گونه کمکی به ما نکرد.
امیرآبادی درباره نقش فرانسه در مذاکرات هسته‌ای نیز گفت: فرانسه به گونه‌ای علیه ایران موضع خصمانه می‌گرفت که گویی از طرف رژیم صهیونیستی در مذاکرات شرکت می‌کند.
وی تاکید کرد: ملت ایران هیچگاه جنایت‌های فرانسه علیه خود را فراموش نخواهد کرد و مسئولین نیز باید در طی مذاکرات با فابیوس در ایران این مطلب را به وی یادآوری کنند.

*نباید برای کارشکن‌ترین وزیر مذاکرات هسته‌ای فرش قرمز پهن کرد

عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت مدرس با اشاره به نیاز مبرم فرانسه به برقراری رابطه اقتصادی با ایران گفت: نباید برای فابیوس که کارشکن‌‌ترین وزیر مذاکرات هسته‌ای بود، فرش قرمز پهن کرد.
محمدحسین یادگاری عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت مدرس گفت: فابیوس همان فردی است که مذاکرات هسته‌ای را بخاطر ارتباط تنگاتنگش با صهیونست‌ها با مشکل مواجه کرد.
وی با اشاره به نیاز فرانسه به برقراری رابطه اقتصادی با ایران گفت: خود فابیوس در گذشته گفته‌ بود که هواپیمای ما برای سفر به ایران بعد از توافق هسته‌ای آماده است.
رئیس سابق جهاد دانشگاهی مدیریت رابطه اقتصادی با فرانسه که در تحریم‌های علیه ملت ایران نقش داشته است را بسیار مهم خواند و گفت: امروز این ما هستیم که باید رابطه اقتصادی‌مان با دیگر کشورها را مدیریت کنیم و در این رابطه منافع ملی را درنظر بگیریم.
یادگاری در پایان تاکید کرد: نباید برای فابیوس که کارشکن‌ترین وزیر مذاکرات هسته‌ای بود فرش قرمز اقتصادی پهن کرد. باید در رابطه اقتصادی با فرانسه منافع ملی را به دقت در نظر بگیریم.

*کمپین ضد فابیوس

همزمان کمپینی نیز از سوی این جریان در مخالفت با حضور فابیوس تشکیل شد.
فارس نوشت: کاربران شبکه‌های اجتماعی با راه‌انداختن کمپین «اعتراض به ورود فابیوس» و انتشار متن‌ها و عکس‌ نوشته‌ها به استقبال وزیر امور خارجه فرانسه رفتند.
«#ورود_آدمکش_ممنوع»،‌ «فابیوس ملعون...»، «لعنت به عامل ویروس ایدز در ایران»، «#فابیوس #ایدز #ایران» و «متهم پرونده خون‌های آلوده در راه تهران» از جمله عناوینی است که این‌ روزها کاربران شبکه‌های اجتماعی از طریق آن برای لوران فابیوس وزیر امورخارجه فرانسه در فضای مجازی فرش قرمز پهن کرده‌اند.

*راه ندادن فابیوس هنر نیست

سایت تابناک اما با طرفداری از تعامل سازنده در دیپلماسی می نویسد: جهان امروز مبنی بر وابستگی متقابل پیچیده کشورها را بر آن داشته که بر اساس حفظ اصول و منافع خود برای کسب منافع بیشتر با سایرین نیز در حال تعامل و همکاری باشند.

در عرصه دیپلماسی امروز کشور ما از این دیدگاه به نام تعامل سازنده یاد شود. این تعامل بدان معناست که جمهوری اسلامی ایران با توجه به منافع و اصول خود، خواستار حفظ روابط سازنده مبتنی بر احترام متقابل با همه کشورهایی برای حصول منافع ملی و جلوگیری از منازعه است. شاید تنها کشوری که در این چهارچوب امکان همکاری ندارد، رژیم صهیونیستی است، زیرا جمهوری اسلامی ایران برای این رژیم ماهیت دولت و ملت قائل نیست.

با این نگاه به عرصه دیپلماتیک و همکاری ها میان کشورها و ملت ها گاهی در برخی فضاهای رسانه ای و بعضاً آکادمیک شاهد هستیم که نسبت به گسترش روابط جمهوری اسلامی ایران با همسایگان و حتی کشورهای فرا منطقه ای و اروپایی نگاه منفی وجود دارد، به نحوی که این گسترش روابط را در شأن جمهوری اسلامی نمی دانند!

به عنوان مثال همین اوایل بهار امسال بود که جنجال بزرگی برای سفر اردوغان رئیس جمهور کشور ترکیه به تهران برپا شد. عده ای با استناد به موضع گیری های اردوغان پیرامون ایران، فشار شدیدی برای لغو سفر وی به تهران وارد آوردند.

این در حالی است که سرانجام این سفر انجام شد و ماحصل این سفر به غیر از ماهیت اقتصادی و تجاری آن این بود که بلافاصله با بازگشت اردوغان به ترکیه، دیدیم که نگاه ترکیه حداقل در دیپلماسی اعلامی نسبت به رویکرد منطقه ای جمهوری اسلامی تغییر کرد و ترکیه از برخی طرح های ایران برای حل بحران های منطقه استقبال کرد.

در روزهای اخیر، همین روند برای سفر وزیر امور خارجه فرانسه در برخی محافل به راه افتاده است. سفر لوران فابیوس به تهران با هدف توسعه روابط با ایران و ازسرگیری مناسبات تجاری دو کشور انجام می‌شود. این نخستین سفر یک مقام بلندپایه فرانسوی به ایران در دوازده سال گذشته محسوب می‌شود.

عده ای با هیاهوی رسانه ای وی را عامل توزیع ویروس ایدز به ایران و یا یکی از مهمترین شرکای امریکا در اعمال تحریم ها علیه جمهوری اسلامی قلمداد می کنند. شاید این اظهارات دور از واقعیت نباشد و سیاست های فرانسه در سال های گذشته مؤید چنین نکاتی باشد. اما آیا راهکار مناسب برای پاسخ به این اقدامات قطع رابطه است؟...

البته مهمترین هنر در این عرصه دیپلماسی این است که شما با عنایت به اصول و اهداف سیاست خارجی خود به این هدف دست پیدا یابید. در صورتی که اصول خود را از یاد ببرید، مطمئناً دایره دوستان و دشمنان نیز تغییر می نمایند و دیگر دیپلماسی معنا و مفهوم پیدا نمی نماید.

بنابراین امروز که فابیوس قصد سفر به تهران را دارد، باید از این منظر بررسی شود که بدون شک فرانسوی ها به دنبال جولان در بازار ایران پس از لغو تحریم های احتمالی است، حال آنکه روند اقدامات این کشور در پایبندی به تعهدات در دوره سخت تحریم ها نیز مشخص است. هنوز کسی فراموش نکرده است که چگونه شرکت پژوی فرانسه یکباره همکاری با ایران در زمینه تولید ماشین سواری را قطع و چه هزینه ای به کشور و مردم وارد کرد.

اما می توان از این سفر در چهارچوب منافع جمهوری اسلامی با توجه به حافظه تاریخی بهره برد؛ به این معنا که از ظرفیت های اقتصادی و تجاری و حتی فرهنگی این کشور برای پیشبرد اهداف جمهوری اسلامی استفاده کنیم و در عین حال با ترفندهایی، جلوی نقض عهد طرف مقابل را محدود کنیم.

به عبارت دیگر، باید در دنیای جدید از ابزار کم هزینه دیپلماتیک نسبت به ابزار دیگر در راستای اهداف و منافع کشور استفاده نماییم. در واقع سخن اینجاست که همیشه آسان ترین راه یعنی قطع رابطه با یک کشور بهترین راه برای تامین منافع نیست و نخواهد بود!

*پشت پرده مخالفتها از دید قانون

روزنامه قانون هم درباره این واکنشها نوشته است: اینکه فابیوس در سال‌های نه‌چندان دور به دلیل خیانت یا حماقت خون‌های آلوده را به ایران وارد کرد، مبحثی حقوقی است که دولت جمهوری اسلامی و نظام می‌توانند از طریق مجامع بین‌الملل پیگیری کنند و اگر ظلمی در این بین شده است، جبران شود، اما این روزها گروه‌های خاص و رسانه‌هایی که در سال‌های اخیر زبان بر کشته‌شدن بی‌صدای هزاران نفر به دلیل تحریم‌های مختلف که باعث و بانی آن عدم مدیریت صحیح و ندانستن زبان مذاکره بود، بسته‌اند، حال با سفر فابیوس به تهران قصد دارند ناکامی‌های خود در انتخابات و توافق هسته‌ای را تلافی کنند.

این در حالی است که دولت با دیپلماسی چندوجهی خود تلاش می‌کند از طریق روابط دیپلماتیک و مذاکرات به همه حقوق حقه ملت ایران دسترسی پیدا کند ولی برخی این را برنمی‌تابند. از سوی دیگر اگر قرار باشد در حوزه سیاست خارجی مبنا را اقدامات گذشته افراد و دولت‌ها قرار داد، امروزه ما باید در دنیا با نیم بیشتر کشورها درگیری و روابط خصمانه داشته باشیم.
درست است که فرانسه و شخص فابیوس در آلوده کردن خون هموطنان ما مقصرند ولی روسیه و عراق نیز در جنگ تحمیلی بیشترین خسارت را به کشور ما و مردم ایران اسلامی وارد کردند. آیا ما امروزه هنگام سفر مقامات این کشور به تهران هم اعتراض و هجمه به دستگاه دیپلماسی را شاهدیم؟! آیا مقامات روس نیز هنگام سفر به تهران در رابطه با بمب‌های شیمیایی که در سردشت به سر مردم ایران ریخت و ساخته این کشور بود ابتدا پاسخ می‌دهند و بعد وارد تهران می‌شوند یا خیر؟! آیا منتقدان به راستی نگران خون‌های آلوده هستند یا اینکه تلاش می‌کنند دیپلماسی روحانی بیشتر از این موفق نشود؟!