ایران خبر بررسی می کند؛

تفاوت نذری دادن در سطح شهر؛ از میگو سوخاری تا قیمه

27 مهر 1394 ساعت 16:06

تصویر ذهنی هر کسی از غذاهای نذری در شب های محرم یک پرس قیمه و قورمه سبزی در ظرف های یکبار مصرف است و چای دارچینی که ممکن است در خیابان ها با خرما و قند و نهایتا حلوا پخش شود.


ایران خبر- نام محرم و دهه اول آن که می آید بیشتر افراد به یاد دسته های زنجیرزنی و دسته های سینه زنی می افتند که با بوی اسپند و علم کشی یک هیات را تشکیل می دهند و در خیابان ها مشغول عزاداری هستند تا به بهترین نحو ممکن شام غریبان عزای امام حسین (ع) و اهل بیت اش را برگزار کنند. با نذری دادن و سیاه پوش شدن 10 شب به مراسم عزداری مشغول هستند.
 
ممکن است بعد از خواندن این گزارش برخی تصورشان نسبت به هیات ها و نوع نذری ها عوض شود و تصویری دیگر جای آن را بگیرد، تصویری که مربوط می شود به نذری دادن ها در محله های بالای شهر تهران و هیات هایی که نه تنها تمام ۱۰ شب بلکه در چند شب خاص نذری های جالبی می دهند.

  
ظهر عاشورا در خیابان پاسدارن
در خیابان پاسداران ظهر عاشورا، شام غریبان و سوم امام شب هایی هستند که یک هیات در آنجا نذری پخش می کند. افرادی که از اهالی این محل باشند حتما توصیف نوع غذاهایی که در این شب توزیع می شود را شنیده اند؛ غذاهایی مثل میگو سوخاری و البته با کیفیت بالا. هیاتی که برای این سه شب هزینه  زیادی متقبل می شود.
  
این هیات اوایل تمام ۱۰ شب محرم نذری می داد، اما کم کم به سه شب تبدیل داده شد. مداحان مشهور و روضه خوان ها این هیئت را معروف کرده، نه غذاهای خاص، به دلیل است که افراد زیادی به این هیات می روند. در قسمت مردانه هیات از همه مناطق تهران و به خصوص شرق افراد زیادی حضور می یابند، معمولا هم چندین سال است که  این افراد به صورت ثابت در این هیات حضور دارند.
 
غذاهایی که در این سه شب پخش می شود یکی از ویژگی های اصلی هیئت خیابان پاسداران به حساب می آید. منو مشخص شده از رستوران های تاپ تهیه می شود به همین دلیل، هم غذا از کیفیت بالایی برخوردار است و هم تنوع غذای توزیع شده زیاد است. میگو سوخاری، کباب چنجه و کباب برگ غذاهایی بودند که سال گذشته بین عزاداران پخش شد.
 
در کنار غذای اصلی یک بسته که شامل سالاد، ماست، زیتون، ژله یا کارامل و نوشابه است هم به عزاداران داده می شود. البته این هیات در قسمت خانم ها تنها برای فامیل مراسم برگزار می کند اما قسمت مردانه عزاداری مفصل و کاملی دارد که ورود برای عموم آزاد است.
 
بانیان این هیات غیر از سه شب مفصلی که در خیابان های بالای شهر تهران برگزار می کنند، دو گاو هم در ظهر عاشورا در خیابان ۱۵ خرداد قربانی می کنند و گوشت آن را بین نیازمندانی که از قبل شناسایی شده و البته اهالی همان محل توزیع می کنند و اینطور نیست که صرف نذری در خیابان های شمال شهر تهران باقی بماند.
 
  
غذای نذری در خیابان شهرآرا
یکی از نذری های خیابان شهر آرا؛ یک پرس چلوکباب با برنج ایرانی و گوشت راسته گوسفندی، به همراه دسر و کارامل، نوشابه پپسی یا رانی، آدامس، ماست و سماغ است که بین ۸۰۰ نفر توزیع می شود. البته ۲۰۰ پرس هم برای اقوام در نظر گرفته می شود.
 
هزینه ای که برای یک وعده عذایی با چنین کیفیتی تهیه می شود، ممکن است با پنج شب نذری یک غذای معمولی برابر باشد. برای گرفتن این نذری ظهر تاسوعا، مردم در خیابان های اطراف صف می کشند که آن هم خودش عالمی دارد تا از این نذری خاص که خرج زیادی برای آن شده است، استفاده کنند.
  
نوشیدنی های نذری
در خیابان های شمال شهر خبری از چای نذری نیست! چون در بین دسته های سینه زنی شربت آبلیمو پخش شود، اگر مراسم در فصل سرما باشد شیرکاکائو هم بین عزادارن توزیع می شود. سال قبل در میدان محسنی، شب عاشورا آب میوه رانی بین عزادارن توزیع می شد. البته این رانی به همراه کیک و بسته های خوراکی دیگر در بین مردم پخش شد و به دست عزاداران امام حسین (ع) می رسید.
 
به هرحال مهم این است که عزاداران امام حسین (ع) وقتی برای سینه زنی و علم کشی به خیابان ها می آیند، گلویی تازه کنند و پذیرایی شوند. اصلا هم مهم نیست که این پذیرایی با آب میوه های گران باشد یا شربت های معمولی.
 
 نیاوران، چنجه های ظهر عاشورا
ظهر عاشورا هیاتی در خیابان نیاوران نذری می دهد. نذری این هیات هم متفاوت است. هیاتی که غذاهایش را بین اهالی محل هم پخش می کند و به مردم کوچه و خیابان می دهد. یک پرس کباب چنجه ظهر عاشورای این هیات است. جالب اینجاست با وجود چنین نذرهایی غذا صف نمی ایستد و همسایه ها وقتی زنگ در خانه شان زده می شود، متوجه می شوند که باید غذای ظهر عاشورای خودشان را تحویل بگیرند.
 
 حال و هوای روضه های زنانه در نقاط مختلف تهران
 روضه های مجالس زنانه هم جدای از شب های محرم رونق زیادی دارد. این روضه ها معمولا در روز برگزار می شود. این روضه ها در مناطق شمال شهر و جنوب شهر متفاوت است. معمولا در مناطق مختلف روضه ها از ساعت ۳ بعداز ظهر شروع می شود و تا اذان مغرب ادامه دارد. با چای و خرما از عزاداران پذیرایی می شود و در روز عاشورا  هم غذای نذری توزیع می شود.
 
معمولا بچه ها از اعضای ثابت این روضه ها به شمار می آیند که همراه مادرهایشان به مجالس عزاداری وارد می شوند. در یکی از شهرهای اطراف ورامین قواعد جالبی در مورد مجالس روضه زنان برپاست. به این صورت که خانم های اهل محل حدود ۵۰ نفر با هم در روضه ها شرکت می کنند و بعد از تمام شدن یک مجلس همگی به خانه یکی دیگر از اهالی محل می روند که در آنجا هم روضه امام حسین (ع) برپاست. اما در مناطق شمال شهر  این قضیه تا حدی متفاوت است. در محله قیطریه روضه ای مخصوص خانم ها از اول محرم برگزار می شود. هر روز یک میان وعده مانند آش، عدسی، حلیم و … به مهمانان داده می شود.  در این مراسم بچه ها حضور ندارند. در روز تاسوعا و عاشورا هم به عزاداران غذای نذری جوجه کباب یا چلوکباب می دهند.


کد مطلب: 43848

آدرس مطلب: https://www.irankhabar.ir/fa/doc/report/43848/تفاوت-نذری-دادن-سطح-شهر-میگو-سوخاری-قیمه

ایران خبر
  https://www.irankhabar.ir