ایران خبر - آیا مردم ادبیات کوچه بازاری مسئولین را می‌پسندند؟

آیا مردم ادبیات کوچه بازاری مسئولین را می‌پسندند؟

ادبیات نامناسب و یا توهین مختص یک شخص خاص یا گروه و حزب نیست، چرا که در سال های اخیر شاهد آن بوده ایم که این ادبیات کوچه بازاری که بعضا سخیف هم شده است، توسط بسیاری از مسئولین با رویکرد مختلف بیان شده است.

ایران خبر- درباره تمدن قدیمی و با سابقه فرهنگ ایرانی همواره چه در داخل و چه در خارج از کشور، سخنان زیای مطرح شده و می شود، به گونه ای که تمدن چندین هزارساله ایران خود به تنهایی پاسخ کوبنده ای به برخی بحث های مسئولان ایرانی و کشورهای دیگر بوده است.

اما تنها نام تمدن چندین هزار ساله بر روی یک کشور نمی تواند منجر به پیشرفت و اعتلای یک کشور باشد.به گونه ای که باید از این تمدن در راستای پیشرفت و بهبود زندگی مردم در همه زمینه های، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و ...استفاده شود.

این موضوع مهم عملی نمی شود مگر با رعایت قوانین در جامعه که قطعا نقش مسئولین در این رابطه بیشتر از مردم است.نحوه رفتار مردم یک جامعه در زمینه های مختلف عملا برگرفته شده از مسئولان جامعه است و اگر هرج و مرج و یا تنشی در میان حاکمان و مسئولان یک جامعه رخ دهد عملا این تنش به سطح عمومی جامعه هم کشیده می شود.عکس این جریان هم ممکن است، تجربه ثابت کرده است که آرامش و فضای دوستانه پایدار در میان سیاستمداران می تواند جامعه را به سوی یک فضای آرام سوق دهد.

در ایران هم این شرایط نه تنها مستنثنی نیست، بلکه به دلیل آمیخته شدن حکومت ایران و انقلاب با دستورات اسلامی، عملا شرایط نسبت به کشورهای دیگر حساس تر است.اهمیت ویژه دین اسلام به مقوله اخلاق، محبت و حفظ ارزش ها مسئولیت مسئولان و حتی مردم را نسبت به این موضوع بیشتر کرده است اما در هر صورت وظیفه مسئولان به عنوان الگوهای مختلف در زمینه های مختلف از جمله اخلاقی برای مردم در این زمینه سنگین تر است.

از طرفی دیگر وقوع انقلاب اسلامی ایران و آرمان ها و گفتمان اخلاقی بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران این مسئولیت را تکمیل کرده است.اما متاسفانه در سال های اخیر شاهد هستیم که با رشد احزاب و گروه های سیاسی در کشور و همچنین فاصله با ایام اوایل انقلاب شکوهمند اسلامی ایران، برخی از مسئولین و یا نمایندگان مجلس و یا شخصیت ها که متعلق به همه گروه و احزاب موجود در کشور هستند، با بیان سخنانی دور از انتظار آن هم در انظار عمومی، خاطر اکثر مردم جامعه را مکدر کردند.

از انگیزه بیان این ادبیات توسط مسئولین که بگذریم، مشخص است که ادبیات نامناسب و یا توهین مختص یک شخص خاص یا گروه و حزب نیست، چرا که در سال های اخیر شاهد آن بوده ایم که این ادبیات کوچه بازاری که بعضا سخیف هم شده است، توسط بسیاری از مسئولین با رویکرد مختلف بیان شده است.

اما این ادبیات که توسط مسئولین و شخصیت ها در مصاحبه با رسانه های دیداری و شنیداری و نوشتاری و یا به طرق مختلف دیگر، بیان شده، بعضا به صورت مشاجره به میان دو مسئول آن هم در رادیو و تلوزیون هم کشیده است، که ثبت چنین ادبیاتی در خاطر مردم نه تنها مشکلی از مشکلات آنها را حل نمی کند بلکه در آینده می تواند موجب تنش و مشاجره های لفظی میان آنها شود.

از طرفی دیگر نه تنها ادبیات و یا تنش میان مسئولین، بلکه هر عمل ناشایستی که توسط آنها در راس یک جامعه صورت گیرد می تواند به صورت قارچ گونه در میان مردم رسوخ کند و بر رفتار و برخورد آنها تاثیرگذار باشد.اما این پایان کار نیست و زمانی آش ادبیات نامناسب مسئولین شور می شود که این ادبیات مستقیما نشانه مردم باشد.مردمی که بعضا با حمایت آنها مسئولیت می گیرند و باید به آنها پاسخگو باشند.

ایراد سخنان جنجالی و به ظاهر جذاب توسط مسئولین اگر چه در ظاهر می تواند برای مردم جذاب و شنیدنی و دیدنی و یا خواندنی باشد اما در پشت پرده مشکلی از آنها را حل نمی کند و با گذشت مدتی، تنها ادبیات جدید اما ناشایست را به ادبیات جامعه اضافه می کند و در نهایت به ضرر مردم ختم می شود.

در سال های گذشته جمله های کوچه بازاری و بعضا سخیف زیادی توسط مسئولان مختلف از همه گروه ها و جناح ها بیان شده است که اغلب در اذهان عمومی باقی مانده است و یاد آوری مجدد آنها صرفا به منظور یاد آوری مناسب نیست اما اشاره به برخی از آنها به منظور شکل گیری یک مطالبه عمومی رسانه ای و همچنین مطالبه مردم جامعه از مسئولان که ادبیات و سخنان خود را با دقت بیشتری بیان کنند، می تواند مفید و مثمر ثمر باشد.