ایران خبر - آذری های خونگرم چرا این قدر خشمگین هستند؟/هیچ کس نگران حال و هوای ورزشگاه تبریز نیست؟

آذری های خونگرم چرا این قدر خشمگین هستند؟/هیچ کس نگران حال و هوای ورزشگاه تبریز نیست؟

تبریزی های میهمان نواز ، مدتی است دیگر نه تنها روی خوش به مهمان نشان نمی دهند که حتی شنیدن شعارها در این ورزشگاه، گاه نا امید کننده می شود. تبریزی ها را به مظهر پاسداری از ذره ذره این آ و خاک می دانند و حال چه شده که فریادهای تفرقه افکنانه از دل تماشاگرانش به گوش می رسد؟

به گزارش ایران خبر، تبریزی های میهمان نواز ، مدتی است دیگر نه تنها روی خوش به مهمان نشان نمی دهند که حتی شنیدن شعارها در این ورزشگاه ، گاه نا امید کننده می شود. تبریزی ها را به مظهر پاسداری از ذره ذره این آب و خاک می دانند و حال چه شده که فریادهای تفرقه افکنانه از دل تماشاگرانش به گوش می رسد؟ انگار تبریز عصبانی است ، هنوز هم عصبانی...

برای همه آنهایی که امروز به نقد رفتارهای عمدتا زشت طرفداران تراکتور می‌پردازند، تراکتورسازی یادآور جو آرام ورزشگاه خاطره‌انگیز «باغشمال»، درخشش احد شیح‌لاری، کریم باقری در اوج جوانی، سبیل خاطره‌انگیز واسیلی گوجا و تیم سوم لیگ ‌سال ١٣٧١ است.

همه آن خاطرات خوب ما از این نام پرطرفدار شمال‌غرب ایران اما درحال پاک‌شدن است و حالا به خاطر رفتار برخی‌ هواداران این تیم، تراکتور دیگر آن تیم سابق نیست.

شهروند در این باره نوشت: قبل از این‌که در جست‌وجوی جوابی برای شعارهای اخیر در حمایت از واژه مجعول «خلیج ع.ر.ب.ی» و ضدیت با غیرآذری‌ها با شعارهای عجیب‌تر باشیم، باید به قطعات پازلی پرداخت که قبل از بازی نیمه‌نهایی جام حذفی مقابل استقلال تهران با شعار زشت علیه منصور پورحیدری، اسطوره در بستر بیماری فوتبال ایران تکمیل شد! آیا واقعا منصور پورحیدری درطول دوران بازی و مربیگری خود با طرفداران تراکتور تعارضی داشت؟ اتفاقات بازی نیمه‌نهایی جام‌حذفی ایران بهانه‌ای شد برای پرداختن به رفتارهای اخیر تراکتوری‌ها.

*از اتفاقات فصل قبل تا سوت دقیقه ٨٦

آتش بداخلاقی هواداران تراکتورسازی از اتفاقات هفته پایانی فصل قبل شعله‌ور شد؛ وقتی یک اطلاع اشتباه، تراکتورسازی را فریب داد و آنها به خاطر کافی‌بودن تساوی برای قهرمانی، برای بازکردن دروازه نفت تهران تلاشی نکردند!
با شکستن صندلی و برخی شعارهای نامطلوب فراتر ازحیطه‌ ورزش درپایان آن بازی، هواداران سرناسازگاری گذاشتند؛ به‌حدی که به جبران اطلاع اشتباه مسئول بلندگوی ورزشگار یادگار در دقیقه ٨٦ درتمام بازی‌های فصل جاری به محض فرارسیدن این دقیقه، علیه بلندگوها، یک دقیقه سوت می‌کشند. درواقع هرگاه صدایی از بلندگوی ورزشگاه بلند می‌شود، طرفداران عصبانی تراکتور حرکت دقیقه ٨٦ خود را تکرار کنند.

*ترور شخصیت

طرفداران پرشور و خونگرم تراکتور از سرخوردگی‌ سال قبل و شعار علیه شخصیت‌های حقوقی به ترور شخصیت در فصل جاری رسیده‌اند. مدیرعامل تهرانی تیم مدام در ورزشگاه فحاشی می‌شنود و پیام«حیا کن، رها کن» را دریافت می‎کند.
امیر قلعه‌نوعی هنوز بابت اتفاقات دوره اول حضور در تراکتورسازی تخطئه می‌شود و در بازگشت، حتی یک ثانیه هم ازسوی هواداران تشویق نشده است. گویا استراتژی جدید هواداران درحمایت از تراکتور، «نه توهین، نه تشویق قلعه‌نوعی» است. معلوم نیست تشویق خطیبی و تونی، سرمربیان سابق تراکتورسازی در کدام یک از بندهای این مانیفست می‌گنجد!‍

*چرا؟

توهین به پورحیدری نشان داد این دسته از طرفداران تراکتورسازی اصولا وجود هر رقیبی را برنمی‌تابند و صرف حریف‌بودن، مجوزی جهت فحاشی به هر شخص و تحت هر شرایطی است! به نظر علی‌اکبر استاد اسدی، مدافع تبریزی سابق تیم‌ملی، دلیل این‌گونه رفتارهای ناهنجار، یک موضوع خاص است.