این روزها درآمد میلیاردی جامعه پزشکی ایران بر سر زبان ها افتاده، به طوریکه داوطبان کنکور به جای در دست داشتن دفترچه کنکور ماشین حساب در دستشان است و شروع به حساب و کتاب کرده اند.
این روزها درآمد میلیاردی جامعه پزشکی ایران بر سر زبان ها افتاده، به طوریکه داوطبان کنکور به جای در دست داشتن دفترچه کنکور ماشین حساب در دستشان است و شروع به حساب و کتاب کرده اند و با این تفکر که درآمد پزشک از مهندس بیشتر است، همین تفاوت میلیون تا میلیارد وسوسه عجیبی بین داوطبان به وجود آورده است که حتما و حکما به سوی انتخاب رشته پزشکی بروند.
حال جای سوال است که چرا تا این حد درآمد پزشکان در بوق و کرنا شده است؟ و آیا جوانان امروزی می توانند پزشکانی حاذق و با سواد باشند همانند پزشکان قدیم؟ یا صرفا پول چشم آنها را بسته و فقط برای رسیدن به ثروت اسم پزشک را هم می خواند یدک بکشند؟
مسئله بسیار روشن واضح است که اکثر جوانان صرفا برای پول می خواهند وارد جامعه پزشکی شوند و هیچ سواد و تجربه پزشکی کسب نمی کنند. در چند سال اخیر خطاهای پزشکی به طرز عجیبی افزایش یافته و آن هم نتیجه بی سوادی همین جوانانی است که به اصطلاح پزشک شده اند و جان مردم هیچ اهمیتی برایشان ندارد.
بررسی های انجام شده حاکی از آن است درآمد یک کارمند یا کارگر ایرانی یک پنجم درآمد همتای غربی اش هم نیست، پزشکان متخصص ایرانی چندین برابر همتایان خودشان در کشورهای غربی درآمد دارند.
دکتر مسعود پزشكيان وزير اسبق بهداشت و عضو كميسيون بهداشت و درمان مجلس از درآمد ۷ برابري متخصصين ايراني در مقايسه با پزشكان آمريكايي (نسبت به درآمد سرانه) سخن گفته و دکتر حسن طريقت منفرد که او هم سابقه وزارت بهداشت را دارد، عنوان کرده است كه درآمد يك ساعت كار در بخش خصوصی ايران برابر با ۲۰۰ ساعت كار پزشكان فوق تخصصي آلمان است. اما اين اظهارات با واكنش شديد دکتر سید حسن هاشمي وزير بهداشت، دولت یازدهم مواجه شد.
وي اين قبیل افراد را متهم به بيسوادی، منفی گرایی فرهنگی، كم اطلاعي و نگرانی از منافع خود كرد و جامعه پزشكي را به پاسخ دادن تشویق کرد. در همین ارتباط دکتر علیرضا زالی رئيس کل سازمان نظام پزشكی ایران گفته است که «درآمد بالای پزشكی سرابی بيش نيست»!
البته باید دید برخی مسئولان درآمد بالا را چه رقمی میدانند که با دیدن فیش های نجومی پزشکان ادعا دارند درآمد پزشکان در ایران سرابی بیش نیست!
کافی است به مطب های پزشکان متخصص، پزشکان زیبایی و پزشکانی که در مناطق محروم هستند سری بزنیم دیگر نیازی نیست کسی از درآمد پزشکان طفره رود چرا که به خوبی آمار و ارقام نشان دهنده دریافتی های میلیاردی است.
درآمد پزشكان متخصص ايراني چقدر است
متاسفانه بر خلاف كشورهاي اروپايي و امريكا، هيچ آمار رسمي از درآمد متوسط و همچنين حداقل و حداكثر درآمد پزشكان متخصص در کشورمان از مراجع رسمي نظير وزارت بهداشت، سازمان نظام پزشكي، وزارت كار و یا اداره آمار وجود ندارد. گرچه برای پاسخ صريح و روشن به اين سئوال كه درآمد متخصصان ايراني نسبت به پزشكان ساير كشورها در چه سطحي است نياز به شفاف سازی در اين زمينه وجود دارد ولي سعي كرديم تا با استفاده از شواهد نسبتا متقن موجود، ميزان درآمد متخصصين ايراني را تخمين بزنيم.
كارانه پزشكان
ارقام متفاوتي از سوي دست اندركاران و صاحب نظران در خصوص كارانه پزشكان متخصص در بيمارستان هاي مختلف گزارش شده است. در نامه ای كه ۶ تن از نمايندگان اقتصاددان مجلس به رئیس جمهوری در خصوص تعرفه پزشكان منتشر شد، اين نمايندگان ضمن اعتراض به تبعيض درآمد پزشكان با ساير اقشار كادر درماني ذكر شده است: «دريافتي معاون درمان وزير محترم بهداشت كه متخصص قلب است از بيمارستان امام حسين (ع) در تابستان ۱۳۹۱ ماهانه بين ۶۱ تا ۸۳ ميليون تومان بوده است. همچنين در خبری كه یکی از خبرگزاري ها در فروردين ۱۳۹۴ گزارش کرد، حسن غفوري فرد وزير و نماينده سابق مجلس اذعان داشته كه «مدير يكي از بيمارستان ها خودش به من گفت كه من فقط ۴۵ ميليون تومان كارانه مي گيرم». دکتر ايرج خسرونيا رئيس جامعه پزشكان متخصص داخلي ايران نيز بيشترين كارانه ها را مربوط به جراحان قلب و مغز و اعصاب دانست كه مي تواند ماهانه تا ۷۰ ميليون تومان هم برسد. در مقابل اين رقم ها، معاون درمان وزارت بهداشت در خرداد ماه ۱۳۹۳ اعلام کرد كه استادان دانشگاه كه مطب ندارند و تمام وقت در بخش دولتي كار مي كنند كارانه زير ۱۰ ميليون تومان مي گيرند و علی جعفريان رئيس دانشگاه علوم پزشكي تهران، متوسط رقم كارانه هيئت علمي دانشگاه را ۵ ميليون و ۶۰۰ هزار تومان دانست. در سال ۱۳۹۲ حسن طريقت منفرد وزير سابق بهداشت، اعلام كرد كه درآمد كاركرد پزشكان در بخش دولتی براي ۱۵۰ ساعت كار ماهانه ۳۴ ميليون تومان است.
زيرميزي
عليرغم اينكه دريافت زيرميزي توسط برخي از پزشكان متخصص سالهاست رواج دارد اما هيچ وقت آمار دقيق از ميزان اين دريافت ها گزارش نشده است. این در حالی بود که دکتر سید حسن هاشمي وزير بهداشت، زيرميزي را در فروردين ۱۳۹۳ حدود ۷ تا ۱۰ هزار ميليارد تومان اعلام كرد (مبلغي حدود سه برابر ميزان اختلاس معروف ۳۰۰۰ ميلياردي). با تكيه بر تخمين ايرج نديمي نماينده مردم لاهيجان و سياهكل در مجلس مبني بر وجود يك گروه ۳ هزار نفري ماليات گريز در بين پزشكان، اگر اين رقم را كه چيزي حدود ۵/۲ ميليارد يورو و ۳ ميليارد دلار است بين اين تعداد پزشك تقسيم کنیم به درآمد ماهانه بين ۱۹۴ تا ۲۷۸ ميليون تومان فقط از طريق دريافت زيرميزي مي رسيم. بالطبع هرچه تعداد پزشكان زيرميزي بگير بيشتر باشد اين ارقام كمتر مي شود.
حقوق پايه ماهانه
بسياري از پزشكان متخصص كه در دانشگاه ها و يا ساير سازمان هاي دولتي يا غير دولتي نظير سازمان تامين اجتماعي كار مي كنند حقوق ماهانه چند ميليوني بر اساس سابقه كار و رده علمي دريافت مي كنند. اين ارقام به كارانه اضافه شده و به عنوان دستمزد نهايي پرداخت مي شود. ارقام اين دستمزدها نيز بطور شفاف در دسترس نیست.
حال با شنیدن و دیدن ارقام دریافتی نجومی پزشکان باز هم شاهد خطاهای فراوان پزشکی هستیم. باز هم شاهد این هستیم که بیماران و همراهان آنها از کادر پزشکی احساس رضایت ندارند. هنوز هم بیمارستانی هایی در کشور وجود دارند از سطح استاندارد بهداشتی پایین هستند. همچنان بی کفایتی پزشکان و پرستان به چشم می آید و مردم احساس نارضایتی دارند.
حق مردم هست حداقل یک سوال بپرسند، چرا با این همه درآمد هیچ هزینه ای برای رضایت بیماران تامین نمی شود؟ چرا پزشکان قسم پزشکی شان را فراموش کردند و به جای طبابت راه تجارت را پیش گرفتند. چرا فقط باید رسیدگی خوب و کامل صرفا در بیمارستان های خصوصی باشد؟ دلیل آن پرداخت هزینه کلان توسط بیمار است نه اینکه کادر پزشکی بخواهند کار خاصی انجام دهند!
به راستی پزشکی چطور توانسته در ایران تبدیل به مافیایی شود که قدرتش به همه اقشار دیگر بچربد؟ آنطور که حتی جلوی کوچکترین انتقادها به این جامعه گرفته می شود و اعتراضات در نطفه خفه می شوند؟
چرا قوانین پزشکی همواره به نحوی تدوین می شوند که حامی جامعه پزشکی اند و از آنها سلب مسئولیت می شود اما جامعه مهندسی همواره در برابر قانون متهم است؟
به راستی این جامعه که اینطور باد کرده اند به خود و خود را لایق مصونیت های قضایی می دانند و هرگونه انتقاد وارده را گناه و منتقد را گناه کار تلقی می کنند و هر بلایی که خواستند بر سر جان و مال ملت آوردند؛ مگر همان دبیرستانی هایی نبودند که اکثرا به دلیل پایین تر بودن معدلشان به سمت این رشته رفتند و با رشته های مهندسی خداحافظی کردند؟ (و مغلطه گران خاموش باشند که این رشته نخبگان خود را دارد که این در اصل قضیه ی سرمنشا اکثریت جامعه پزشکی که ذکر شد، تاثیری ندارد.
چرا نظام پزشکی همواره زیر نظر وزیری از خود این جامعه در دولت است که موجبات مصوبه های ناعادلانه ای که گفته شد را فراهم می آورد؟ و نظام مهندسی تا به حال زیر نظر کدام وزارت و وزیر لایق و مهندس بوده است تا حقوق پایمال شده مهندسان را قربانی میز و منصب خود نکند و بودجه ستانده شده از این جامعه را از بخش های دیگر باز پس گیرد؟
در تمامي كشورهاي پيشرفته دنیا، درآمد پزشكان جزئي از بودجه كلي سلامت كشور محسوب مي شود و به اين خاطر است كه با شفافيت بايستي هر ساله اعلام شود. در حال حاضر پاشنه آشيل طرح تحول نظام سلامت در كشور، افزايش نامتقارن تعرفه هاي پزشكي است. در شرایطی که اساسا درآمد پزشكان نامشخص است. چگونه مي توان به دنبال عدالت در سلامت بود بدون آنكه درآمد بخش هاي مختلف سيستم بهداشتی - درماني قبل از انجام اصلاحات مشخص شده باشد؟ مهمترين قدم مي تواند شفاف سازي درآمد تمامی گروه هاي شاغل در سيستم بهداشتي - درماني از جمله پزشكان متخصص باشد، كاري كه به گفته حسن طريقت منفرد وزیر سابق بهداشت، سازمان نظام پزشكي مايل به انجام آن نيست.
اکنون این سئوال مطرح است در شرایطی که درآمد یک کارمند یا کارگر ایرانی به طور متوسط حتی یک پنجم درآمد همتای آمریکایی و اروپایی خودش نیست، چه طور درآمد یک پزشک متخصص ایرانی بین ۵ تا ۱۰ برابر همتای اروپایی و آمریکایی اوست؟ مگر نه اینکه اقشار دیگر جامعه از جمله حقوق بگیران باید دستمزدهای کلان پزشکان را بپردازند؟ مسئول این عدم تناسب حیرت انگیز و این شکاف بزرگ درآمدی کیست؟
حال باید شاهد این باشیم که خیل عظیم بی سوادان می خواهند وارد جامعه پزشکی شوند صرفا به دلیل کسب درآمدهای میلیاردی! هنوز خطاهای بیشمار برخی پزشکان برای مردم هضم نشده است. متاسفانه روز به روز پزشکان بی سواد و بی تجربه کشور رو به افرایش هستند و می خواهند از یکدیگر سبقت بگیرند برای دستیابی به پول بیشتر.
