به گزارش
ایران خبر، هنگامی که والدین به کاری مشغول هستند معمولا میخواهند فرزندان خود را سرگرم کنند. اگرچه بازی کردن کودکان بطور مستقل اهمیت زیادی دارد اما کودکان عاشق بازی با دیگران، به ویژه والدین خود هستند. آنها اشتیاق زیادی برای بازی با پدر و مادر خود دارند و از آنجا که حس بازی به طور طبیعی به سراغ آنها میآید، فرصت خوبی برای شناخت بهتر کودک و آموزش صحیح مهارتهای جدید ایجاد میشود. تفاوت در بازیهای کودکان
بازی های کودکان بر اساس گروه سنی شان تفاوت هایی با هم دارد و به انواعی تقسیم می شود.
بازی فردی
کودک تا پیش از دو سالگی به تنهایی قادر به بازی است و ساعت ها میتواند با یکی از اعضای بدن مانند انگشتان دست بازی کند. کودک در این سن نیازی به بازی با همسالان یا بزرگترها ندارد. تا پیش از دو سالگی کودک معمولا در حال اکتشاف محیط پیرامون خود است و با وسایل مختلف در گوشه و کنار خانه خود را سرگرم میسازد.
بازی موازی
کودک پس از دو سالگی تا سال سوم معمولا به طور موازی بازی میکند. بازی موازی این گونه است که دو کودک در فاصله نیم متری یا کمتر و بیشتر با اسباب بازی مانند ماشین، بازی میکنند و گاه با یکدیگر اسباب بازیهای خود را عوض میکنند. آنها با نگاه کردن به یکدیگر با هم تعامل دارند اما با یکدیگر بازی نمیکنند.
بازی اجتماعی
به طور کلی کودک بعد از سه سالگی به دنبال بازی با همسن و سالهای خود است. کودکان در این سن دائم در حال تعامل با دیگران است و قادر به انجام بازیهای مشارکتی و دسته جمعی است. کودکان به مرور رعایت نوبت، باخت و پیروزی را در بازیهای جمعی میآموزند. به همین دلیل وجود همبازی برای کودک بسیار مهم است.
در واقع کودکان با برقراری رابطه، تعامل و بازی با دیگران، روابط خود را شکل می دهند. هنگام بازی با بچهها به والدین فرصتی داده میشود تا مسائل را از دیدگاه آنها ببینند. کودکان از بازی برای کاوش در محیط، مهارت حل مساله و تفریح استفاده میکنند. در طول بازی کودکان به والدین خود اعتماد کرده و میآموزند که چگونه با دیگران تعامل برقرار کنند و رقابت سالم داشته باشند.
بازی با کودک استرس را کاهش میدهد
وقتی زمانی را برای بازی با کودکمان اختصاص دهیم نسبت به ساعات دیگر بیشتر احساس شادی و خوشحالی داریم و کمتر استرس را تجربه می کنیم به همین دلیل به خصوص اگر بازی با فعالیت های فیزیکی همراه باشد یکی از روشهای مقابله با استرس و ایجاد پیوند قوی عاطفی بین والدین و کودک است.
بازی با کودک باعث رشد مهارتها میشود
تعامل با کودکان مانند خیلی از روشهای دیگر به آنها میآموزد تا مهارتهای اجتماعی خود را رشد دهند. بازی با کودکان باعث ایجاد هماهنگی چشم، دست و مهارتهای حرکتی میشود.
خانوادهها باید بدانند با رنگآمیزی،خانهسازی و دوچرخهسواری مهارتهای حرکتی توسعه می یابد. علاوه براین بازی با کودکان باعث افزایش عزت نفس میشود و به آنها کمک می کند که نقش خود را در جهان درک کنند.
الگوی کودکتان قرار خواهید گرفت
بچه ها در سنین کودکی به شدت از رفتار والدین الگو میگیرند. هنگام بازی با کودک خود، نشان میدهید که بازی و فعالیت فیزیکی برایتان اهمیت زیادی دارد. بازی با کودک موجب رشد مهارتهای حرکتی میشود. والدین باید شرایط را به گونهای فراهم کنند که کودکان از همان سنین پایین مهارت های حرکتی خود را رشد دهند تا از نظر فیزیکی قوی شوند.
بازی با کودک سلامتی و نشاط به همراه دارد
با افزایش فعالیت فیزیکی، کودکان تا حدودی برای زندگی فعال در آینده آماده می شوند، به همین دلیل از سلامت جسمی، روحی و عاطفی بیشتری در آینده برخوردار خواهند شد.
نکاتی که باید حین بازی با کودکان به آنها توجه داشت
در هنگام بازی با کودکان باید به این نکات ساده توجه داشته باشیم:
برای بازی با کودک زمان تعیین کنید
ممکن است کودک در بازی خود تمام وسایل و کارکرد آنها را تغییر دهد، بنابراین مانع خیالپردازی های کودک نشوید.
هنگام بازی لمس و تماس بدنی مناسب با کودک را فراموش نکنید.
هنگام بازی به کودک اجازه دهید تا نوع بازی و نقش ها را خودش انتخاب کند؛ هرچند که آنها تکراری باشد.
بازی کردن با کودکان فقط وظیفه مادران نیست بلکه پدرها نیز باید از بازی با کودک غافل نشوند.
قبل از بازی قوانین را وضع کنید که در طول بازی مجبور به اعمال محدودیتها نباشید
ابراز محدودیت ها باید عاری از خشونت، اما با اقتدار باشد.
هنگام بازی با کودکان تلفن همراه و مشکلات دیگر را کنار گذاشته و توجه خود را معطوف کودک و لذت بردن از بازی با او کنید.
حین بازی فقط روی رابطه خود با کودکتان تمرکز کنید و مشکلات و مسائل مربوط به او را کنار بگذارید.
گزارش از حبیب عابدی