حمایت از طنز؛
تاکید بهنوش بختیاری بر حفظ و شان کارهای طنز
کد مطلب: 47261
تاریخ انتشار : سه شنبه ۳ آذر ۱۳۹۴ ساعت ۱۱:۱۵
متأسفانه از زمانی که به کمدین‌های ما توهین کردند و سبک و سیاق آن‌ها را سخیف دانستند، شأن کمدی پائین آمد.
به گزارش ایران خبر، بهنوش بختیاری بازیگر سینما و تلویزیون در خصوص جایگاه سینمای طنز حال حاضر ما گفت: من فکر می‌کنم مدت‌هاست که شأن طنز از بین رفته و متأسفانه از زمانی که به کمدین‌های ما توهین کردند و سبک و سیاق آن‌ها را سخیف دانستند، شأن کمدی پایین آمد. این روز‌ها دور دور فیلم‌های اجتماعی و ملودرام و از این دست فیلم‌هاست؛ اما به هر حال ما به سینمای کمدی نیاز فراوانی داریم، چون فروش فیلم‌ها نشان می‌دهد که روحیه مردم فضای شاد را بیشتر می‌طلبد. می‌توانیم طنز خوب داشته باشیم، کنارش سینمای هنر و تجربه نیز باشد اما نه اینکه یکدفعه کلاً بی‌خیال سینمای طنز شویم.
وی در مورد علت از دست رفتن انسجام و قوام کافی بین اکثر فیلم‌های اجتماعی بیان کرد: به نظر من سینمای هنر و تجربه مد شده و اینکه برخی کارگردانان خلاقیت و نوآوری که مختص خودشان باشد را در فیلم‌ها ارائه نمی‌دهند. اگر ادا در نیاورند و روح خودشان را در فیلم پیاده کنند، مطمئن باشید کارهای اصیل، نامتعارف و بسیار جذابی تولید خواهد شد؛ اما زمانی که بیشتر فیلم‌ها با تقلید از فلان کارگردان ساخته شوند، پلان‌های گرفته شده به هیچ وجه مال خود فیلمساز نیست و بیشتر ادا و ژست روشنفکرانه است.
سینمای هنر و تجربه جایگاه و احترام ویژه‌ای دارد. خود من زمانی که فیلم‌های اروپایی را می‌بینم، هرچقدر هم که آن‌ها غیر جذاب باشند اما فکر و اندیشه‌ای که مختص کارگردانش است را در آن مشاهده می‌کنم. این موضوع برای من نسبت به کسی که به ژست و ادا گرفتار است، قابل احترام‌تر خواهد بود.
بختیاری از ورود بازیگران ماندگار طی چند سال اخیر در سینمای ایران اینگونه گفت: مقوله بازیگری و ماندگاری آن‌ها طی چند سال اخیر مسئله پیچیده‌ای شده و خود من به شخصه زیاد به آن فکر می‌کنم؛ اما جدا از هر مسئله‌ای باید در ابتدا ریسک کرد و به جوان‌ها و تازه وارد‌ها میدان داد تا آن‌ها به استعداد‌ها و پتانسیل‌های خود پی ببرند. اگر برای مردم جذاب نبود، آن‌ها را کنار بگذاریم؛ نه اینکه از ابتدای راه سدی جلوی آن‌ها ایجاد کنیم و بهانه‌های مختلفی جهت عدم حضورشان در فیلم‌ها بیاوریم و به قول معروف بگوییم گروه ما بسته شده و از فلان ستاره‌ها استفاده کردیم. این را که هم من و هم خیلی‌ها بلد هستیم.
وی افزود: ما در زمینه بازیگری جوان‌های خوش ذوق و با استعداد فراوانی داریم که از آن‌ها استفاده نمی‌شود. اگر سری به کلاس‌های بازیگری معتبر بزنیم، خواهیم دید پتانسیل‌های زیادی را نهفته داریم که فوق‌العاده هستند و اگر سکانسی به آن‌ها داده شود، خودشان را نشان خواهند داد. البته از طرفی به فیلمسازان نیز باید حق داد؛ چون این روز‌ها سرمایه به سختی فراهم می‌شود و دولت نیز حمایت نمی‌کند و اگر فیلم ضروری ببیند، کسی جوابگو نخواهد بود.
بختیاری عنوان کرد: مشکل بعدی مقوله بازیگری طبقه‌بندی کردن این حرفه است؛ یعنی فلان بازیگر را فقط به چشم بازیگر طنز می‌بینند و انگیزه فعالیت در دیگر ژانر‌ها را از او می‌گیرند یا نمی‌دهند که باید به این دسته از فیلمسازان گفت شما از کجا می‌دانید که بازیگر طنز یا ژانر‌های دیگر قدرت بازی در ژانر مختلف را ندارند؟! شاید منِ نوعی که کار طنز انجام می‌دهم، پتانسیل کار ملودرام را حتی بیشتر از کمدی دارم. در صورتی که در هالیوود می‌بینیم فلان بازیگر فیلم و سریال‌های طنز، فیلم‌های هنر و تجربه و ملودرام را به زیبایی هر چه تمام‌تر بازی می‌کند، متأسفانه اینجا در این بخش ریسک نمی‌کنند و می‌ترسند سرمایه خود را از دست بدهند.
وی بیان کرد: بدبختانه شاهد آن هستیم که با وجود استفاده از ستارگان کماکان فیلم‌ها فروش نمی‌کنند. این یک دلیلی دارد که باید نشست و در مورد آن فکر کرد. شاید سینمای ما به یک چیز متفاوت نیاز دارد. به نظرم متفاوت بودن فضا و صحنه، ورود بازیگران جدید و... باعث جلب مخاطب خواهد شد.
بختیاری در پایان پیامش را اینگونه به مردم و مخاطبان ایرانی رساند: پشت بازیگران را خالی نکنید و هوای آن‌ها را داشته باشید و آن‌ها را حمایت کنید. چون بازیگران جز احترام و خوبی به شما کار دیگری انجام نمی‌دهند، ما علی‌رغم اینکه فکر می‌کنید پولدار هستیم، معمولی زندگی می‌کنیم. خود من ماشین و خانه ندارم. البته می‌توانم داشته باشم اما خرج‌های مهمتری پیش رو دارم که تأثیر مثبتی در زندگی من خواهد داشت، پس اکثریت ما عادی هستیم و نمی‌فهمیم چرا در برخی مواقع مورد توهین قرار می‌گیریم. پشت ما را خالی نکنید؛ چون ما به مردم خود علاقه و نیاز داریم.
بختیاری از ورود بازیگران ماندگار طی چند سال اخیر در سینمای ایران اینگونه گفت: مقوله بازیگری و ماندگاری آن‌ها طی چند سال اخیر مسئله پیچیده‌ای شده و خود من به شخصه زیاد به آن فکر می‌کنم؛ اما جدا از هر مسئله‌ای باید در ابتدا ریسک کرد و به جوان‌ها و تازه وارد‌ها میدان داد تا آن‌ها به استعداد‌ها و پتانسیل‌های خود پی ببرند. اگر برای مردم جذاب نبود، آن‌ها را کنار بگذاریم؛ نه اینکه از ابتدای راه سدی جلوی آن‌ها ایجاد کنیم و بهانه‌های مختلفی جهت عدم حضورشان در فیلم‌ها بیاوریم و به قول معروف بگوییم گروه ما بسته شده و از فلان ستاره‌ها استفاده کردیم. این را که هم من و هم خیلی‌ها بلد هستیم.
وی افزود: ما در زمینه بازیگری جوان‌های خوش ذوق و با استعداد فراوانی داریم که از آن‌ها استفاده نمی‌شود. اگر سری به کلاس‌های بازیگری معتبر بزنیم، خواهیم دید پتانسیل‌های زیادی را نهفته داریم که فوق‌العاده هستند و اگر سکانسی به آن‌ها داده شود، خودشان را نشان خواهند داد. البته از طرفی به فیلمسازان نیز باید حق داد؛ چون این روز‌ها سرمایه به سختی فراهم می‌شود و دولت نیز حمایت نمی‌کند و اگر فیلم ضروری ببیند، کسی جوابگو نخواهد بود.
بختیاری عنوان کرد: مشکل بعدی مقوله بازیگری طبقه‌بندی کردن این حرفه است؛ یعنی فلان بازیگر را فقط به چشم بازیگر طنز می‌بینند و انگیزه فعالیت در دیگر ژانر‌ها را از او می‌گیرند یا نمی‌دهند که باید به این دسته از فیلمسازان گفت شما از کجا می‌دانید که بازیگر طنز یا ژانر‌های دیگر قدرت بازی در ژانر مختلف را ندارند؟! شاید منِ نوعی که کار طنز انجام می‌دهم، پتانسیل کار ملودرام را حتی بیشتر از کمدی دارم. در صورتی که در هالیوود می‌بینیم فلان بازیگر فیلم و سریال‌های طنز، فیلم‌های هنر و تجربه و ملودرام را به زیبایی هر چه تمام‌تر بازی می‌کند، متأسفانه اینجا در این بخش ریسک نمی‌کنند و می‌ترسند سرمایه خود را از دست بدهند.
وی بیان کرد: بدبختانه شاهد آن هستیم که با وجود استفاده از ستارگان کماکان فیلم‌ها فروش نمی‌کنند. این یک دلیلی دارد که باید نشست و در مورد آن فکر کرد. شاید سینمای ما به یک چیز متفاوت نیاز دارد. به نظرم متفاوت بودن فضا و صحنه، ورود بازیگران جدید و... باعث جلب مخاطب خواهد شد.
بختیاری در پایان پیامش را اینگونه به مردم و مخاطبان ایرانی رساند: پشت بازیگران را خالی نکنید و هوای آن‌ها را داشته باشید و آن‌ها را حمایت کنید. چون بازیگران جز احترام و خوبی به شما کار دیگری انجام نمی‌دهند، ما علی‌رغم اینکه فکر می‌کنید پولدار هستیم، معمولی زندگی می‌کنیم. خود من ماشین و خانه ندارم. البته می‌توانم داشته باشم اما خرج‌های مهمتری پیش رو دارم که تأثیر مثبتی در زندگی من خواهد داشت، پس اکثریت ما عادی هستیم و نمی‌فهمیم چرا در برخی مواقع مورد توهین قرار می‌گیریم. پشت ما را خالی نکنید؛ چون ما به مردم خود علاقه و نیاز داریم.
