کد مطلب: 70203
تاریخ انتشار : سه شنبه ۲۳ شهريور ۱۳۹۵ ساعت ۱۰:۳۷
این بهترین نشانه برای مدیر نوآمده صداوسیماست: دو منتقد و مجری برنامه «هفت»، هر سه کمر به قتل دو فیلم فروشنده و لانتوری بستند! جمعهشبی که گذشت، عدالت رسانهای که هیچ، اصول اولیه برنامهسازی که مواجهه منتقد مخالف و موافق است در «هفت» به ریشخند گرفته شد.
به گزارش
ایران خبر، این بهترین نشانه برای مدیر نوآمده صداوسیماست: دو منتقد و مجری برنامه «هفت»، هر سه کمر به قتل دو فیلم فروشنده و لانتوری بستند! جمعهشبی که گذشت، عدالت رسانهای که هیچ، اصول اولیه برنامهسازی که مواجهه منتقد مخالف و موافق است در «هفت» به ریشخند گرفته شد.
یک: خندهدار آنجا بود که مجری برنامه و دو منتقد در حالی ٣٠ دقیقه تمام روی آنتن زنده به فیلمهای فروشنده و لانتوری تاختند که هر پنجدقیقه یکبار یادآوری میکردند این دو فیلم این روزها خوب میفروشند و ما نمیخواهیم آنها را نقد کنیم؛ ثانیه بعد، گویی دچار آلزایمرند، نقدهایی پیشپاافتاده نثار این دو فیلم میکردند تا شاید یک بیننده هم که شده از تماشای این دو فیلم انصراف دهد؛ در ادامه منتقد مدعو به دلیل پرفروششدن این فیلمها از مردم و حتی سطح فرهنگ جامعه انتقاد کرد، منتقد ثابت هم مثل همیشه حرف تکراری زد: «فروشنده فیلم قبل از بد است...».
دو: تئوری بنیادین دور سوم «هفت»، مرگمغزی سینمای ایران بود؛ مجری برنامه با چنین تحلیلی جای «گبرلو» نشست؛ ترجیعبند او، جدایی مردم از سینمای ایران بود، چنان هم بر این دیدگاهش اصرار داشت که چندین برنامه و دهها مصاحبه برایش ساخت و با وجود اعتراضات وسیع جامعه هنری و سینمایی بر طبل مرگ کوبید؛ اکنون اما مجری، مبهوت از فیلمهای پرفروش و حضور میلیونی مردم در سالنهای سینما به روی مبارک نمیآورد که در تحلیلش اشتباه استراتژیک کرده است؛ از آن بدتر، ادامه دور سوم هفت با همان زیرساخت منفینگری است که پیریزی شده بود، آنها همچنان در پی تشییع جنازه سینما هستند؛ از همین منظر با حضور منتقد ثابت کلیشهشدهاش سعی میکند تخم کینه بکارد و در این راه آگاهانه از ادبیاتی سخیف و زننده هم بهره میبرد تا آرامش را از سینما بگیرد. گویی غایت هدف آنها این است که خانواده سینما، هر هفته را با تنشهایی که «هفت» تزریق میکند آغاز کند؛ لغاتی که به اسم نقد در برنامه هفت به فیلمها و پدیدآورندگان آنها اطلاق میشود، در تلویزیون ایران بیسابقهاند و بسیاری از مردم آن را توهین تلقی میکنند.
سه: هفت اکنون به دورهمی اقلیتی میماند که سر سفره اکثریت نشسته و با پول آنها علیهشان برنامه میسازد؛ تفکر این برنامه، نگاه برآیند خانواده سینما نیست؛ از این منظر است که روی اعصاب جامعه هنری است؛ در خوشبینانهترین حالت جای چنین دیدگاهی شبکه سوم سیما با این میزان بیننده نیست. «هفت» قرار بود هدیه تبلیغی صداوسیما به سینما باشد: نقد مشفقانه، جلب توجه افکار عمومی و تشویق مردم به دیدن فیلمها؛ اما اکنون به ابزار جنگ بدل شده است. صداوسیما تیزر برخی فیلمها و چهره برخی بازیگران را روی آنتن نمیفرستد و حالا افزون بر آن محدودیتها، برنامهای هم تولید میکند که بهجای همافزایی، در پی اتلاف انرژی است... اینهمه تلاش مجدانه تلویزیون برای ریزش هرچهبیشتر مخاطبانش حیرتانگیز است.
چهار: دستمریزاد به هنر ایران، سر سینما سلامت، در دوران بیپولترین دولت سالهای اخیر، در سالهایی که نهتنها صداوسیما را کنار خود ندارد بلکه برنامهسازان آن از هیچ تلاشی برای ضربهزدن به هنر سرزمین مادری دریغ نمیکنند، روی پای خود ایستاده است؛ زندهباد این مردم هوشمند که با حضور پررنگشان در کنسرتها، گالریها، تئاترها و سالنهای سینما، تئوریهای دلواپسانه مرگخواهان را به سخره میگیرند.