جمعیت تهران اکنون صدها هزار نفر بیش از ظرفیت این کلانشهر است و بدیهی است که در این شهر اشباع شده، نه تنها خدمات رسانی به شهروندان نمی تواند استاندارد باشد که حتی دیگر نمی توان هوا هم به تهران رساند.
به گزارش
ایران خبر، براساس يك نظرسنجي از مردم تهران درباره مهمترين مسائل شهر تهران كه به تازگي انجام شده است. 4/24 درصد از پاسخگويان، شهر تهران را براي زندگي مناسب ميدانند و از نظر 5/23 درصد از آنان شهر تهران "اصلا" براي زندگي مناسب نيست. مهمترين دليل افزايش مشكلات شهر تهران از نظر پاسخگويان «افزايش جمعيت» (8/37 درصد) است.
«نبود بهداشت شهر»(5/8 درصد) مهمترين مسئله منطقه محل سكونت از نظر پاسخگويان بوده است. همچنين از نظر 7/25 درصد، «بيتوجهي مسئولان»، عمدهترين دليل اميدوار نبودن آنان به برطرف شدن مشكلات شهر تهران است. در نهايت 4/66 درصد پاسخگويان معتقدند در 10 سال آينده، مشكلات شهر تهران «بيشتر خواهد شد.»
شهردار تهران سال گذشته در نشست شورایعالی شهرسازی و معماری کشور حاضر شد تا از نقشهای که با مدیریت او در دولت قبل برای تهران طراحی شده بود دفاع کند اما در نهایت اشکالات طرح تفصیلی تهران را پذیرفت و در این مدت نیز مشکلات این طرح بیش از گذشته خود را نمایان کرده است.
*تهران آب ندارد!
میزان مصرف روزانه آب در تهران سال گذشته به حدود ۳ میلیون و225 هزار مترمکعب رسید که تا حداکثر توان آبرسانی شبکه پایتخت در هر شبانهروز که ۳ میلیون و ۳۰۰ هزار مترمکعب است، فاصله چندانی نداشت.
تهران از جمله کلانشهرهایی است که دارای تنش آبی اعلام شده و در مرز جیرهبندی قرار دارد و در صورت افزایش دوباره دمای هوا و مصرف بیش از الگوی مصرف، احتمالاً مدیریت فشار آب به جیرهبندی یا قطعیهای پراکنده منجر خواهد شد.
*تهران هوا ندارد!
از سوی دیگر، بازگشت آلودگی هوا در حالی است که مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست پیش از این با تاکید بر توزیع بنزین پاک در تهران تمیدوار به بهبود هوای ایم شهر بودند ، تهران ، با وجود دهها هزار هکتار کانون ریزگرد، که مدتهاست به علت خشکسالی و عدم مدیریت بهینهی آب اطراف شهر تهران تشکیل شدهاند، هوای سالمی ندارد و میزان ذرات معلق عمدتا چندین برابر حد مجاز اعلام شده است. خودروها و کارخانه های آلاینده در اطراف شهر و حتی مصارف سوخت خانگی نیز مزید بر علت آلودگی مهار ناپذیر نهرانند.
*تهران اخلاق هم ندارد!
گذشته از همه این مشکلات، انباشت جمعیت بالاترین رکوردهای بزهکاری را نیز به نام تهران ثبت کرده است و سقوط اخلاق و ارزشها نیز در پایتخت بیش از سایر شهر ها به چشم می خورد.
دیگر همه می دانیم تهران تنها چشم انداز زیبایی از برج میلاد و دماوند نیست و زیر پوست این شهر حوادث نه چندان خوشایندی نیز در جریان است.
*ظرف جمعیت تهران لبریز است
در حالی که سقف جمعیتپذیری تهران بیش از 10.5 میلیون نفر نیست، جمعیت این کلانشهر در پایان سال 1393 به بیش از 11.69 میلیون نفر رسیده است.
شورای عالی شهرسازی و معماری در آخرین جلسه خود ضوابط هفتگانه بلندمرتبهسازی را تعیین و تشریح کرد که در آن مسائلی همچون سقفگذاری برای جمعیت تهران در روز و شب، بررسی دقیق ساختار اقتصادی اجتماعی پایتخت برای آمادگی در برابر زلزله و افزایش ایمنی ساخت و سازها، تعیین جریان باد و کریدور عبور هوا در تهران، نحوه تأمین منابع آب و خدمات زیربنایی و روبنایی بلندمرتبهها، نقش بناهای بلند در هویت معماری ایرانی اسلامی، محدود بودن بلندمرتبهسازی در تهران به جز مکانهای خاص و تهیه گزارشی از آخرین وضعیت صدور پروانههای ساختمانی بلندمرتبه در تهران برای ارائه در شورای عالی شهرسازی و معماری ذکر شده است.
بر اساس شاخصه جمعیت و با لحاظ شدن سقف جمعیتی تهران که ۱۰ میلیون و ۵۷۰ هزار نفر است، فعلا بلندمرتبهسازی در تهران موضوعیتی ندارد چرا که با مجوزها و پروانههای صادره فعلی ۶۵۰ هزار نفر به جمعیت تهران افزوده شده که از این سقف جمعیتی بالاتر میزند.
در این ضابطه که به تصویب شورای عالی شهرسازی و معماری رسیده، بلندمرتبهسازی عموما در تهران محدود است مگر در موارد و محدودههای خاص که این محدودهها بعدا اطلاعرسانی خواهد شد.
شورای عالی شهرسازی و معماری تصویب کرد شهرداری تهران موظف است گزارشی از آخرین وضعیت بلندمرتبهسازی در پایتخت به همراه میزان صدور پروانههای ساختمانی بلندمرتبه را ظرف یک ماه آینده به این شورا ارائه کند. بر اساس گزارشات موجود در حال حاضر ۹۰۸ قطعه ساختمان بلندمرتبه در تهران وجود دارد که ۶۶۵ قطعه آن بالای ۱۲ طبقه است.
ایسنا در این باره نوشت: جمعیت شهر تهران که از 10 میلیون و 418 هزار نفر در سال 85 به 11 میلیون و 306 هزار نفر در سال 90 افزایش یافته بود برآورد سال 1393 مرکز آمار حاکی از آن است که تعداد شهرنشینان تهرانی در پایان سال 93 به بیش از 11 میلیون و 690 هزار نفر و در انتهای سال 95 به مرز 12 میلیون نفر برسد.
هر چند پیامد برخی کارها مانند افزایش جمعیت تهران به کندی آشکارمی شود تاثیرات آنها عمیق و درازمدت است و شاهد کمآبی، شلوغی آدم و خودرو و ساختمان، و در نتیجه آلودگی هوا و افزایش بیماریهای مرتبط و حتی روحی ـ روانی هستیم.
در یک دهه گذشته جمعیت شهر تهران در هر چهارسو با شهرکسازیهای گسترده و برجسازیهای بسیار به شدت افزایش پیدا کرده است. شهرکسازیهایی که بیتوجه به منابع محدود آب صورت پذیرفته و برجسازیهایی که در برابر جریان هوا قرار گرفته است.
حتی اگر به فرض همه درآمدِ حاصل از فروشِ تراکم و افزایش ساختوساز صرفِ گسترشِ راه و پل و پارک در شهر شود باز منطقی نیست چون از سوی دیگر به ترافیک و کمبود آب و آلودگی هوا دامن میزند.
البته این نکته را نباید از یاد برد که بخش بزرگی از ساخت وسازهای مسکونیِ گسترده در شهر تهران کار شهرداری نیست و به نهادهای حکومتی یا وزارتخانههای دولتی،به ویژه در دولت قبل، مربوط میشود. در این صورت نیز باز شهرداری مجوز می دهد و اگر هم تحت فشار این کار را می کند باید از طریق شبکه گسترده رسانه ای که در اختیار دارد به مردم اطلاع دهد.
کاش کسی پیدا شود و بتواند این جمعیت رو به افزایش را به جایی دیگر هدایت کند ، وگرنه افزایش برج و اضافه کردن حاشیه ها به تهران هر روز کار پایتخت را سخت تر می کند؛ هر چند به نظر می رسد با همه این مشقات تهران نشینان رغبت چندانی برای دل کندن از آن نشان نمی دهند.