به گزارش ایران خبر، در آستانه برگزاری هشتمین نمایشگاه بین‌المللی کفش، کیف، چرم و صنایع وابسته، که از سه‌شنبه هفته جاری (۲۱ دی ماه) تا ۲۴ دی ماه در محل دائمی نمایشگاه بین‌المللی تهران برپا خواهد شد، اتحادیه کفش دست‌دوز تهران نشست خبری را صبح امروز (یکشنبه) برگزار کرد که ضمن آن به مشکلات پیش آمده در صنعت چرم و محصولات چرمی پرداخت.
رسول شجری- رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان کفش‌های دست دوز تهران- در این نشست اظهار کرد: نمایشگاه ایمپکس (MPEX۲۰۲۲) به همت شش تشکل انجمن چرم ایران، اتحادیه فروشندگان چرم مصنوعی و لوازم کفش، جامعه مدیران و متخصصان صنعت کشور ایران، اتحادیه سراج، اتحادیه تولیدکگنندگان و صادرکنندگان چرم مصنوعی و اتحادیه کفاشان دست‌دوز تهران، جهت بهبود وضعیت صنعت کفش کشور تشکیل شده است و تمامی اتحادیه‌های کشور در این نمایشگاه در قالب شرکت‌کننده یا در قالب مشارکت در ستاد حضور خواهند داشت. هدف از این نمایشگاه این است که صنعت کفش ایران را به جایگاه قبلی خود که بسیار افتخارآمیز بوده است، برگردانیم.
وی افزود: امسال دهمین دوره نمایشگاه ایمپکس (در قالب هشتمین نمایشگاه بین‌المللی کفش، کیف، چرم و صنایع وابسته) برگزار خواهد شد. علیرغم تمامی مشکلاتی که در سال جاری نسبت به سال‌های گذشته وجود داشت اما با حدود ۲۰۰ درصد افزایش به لحاظ مساحت نمایشگاهی با حضور ۱۹۲ شرکت‌کننده این نمایشگاه برگزار خواهد شد. نمایشگاه سال گذشته در متراژ ۵۰۰۰ متری با حضور ۸۴ شرکت‌کننده برگزار شد که امسال متراژ در اختیار ما به ۱۵ هزار متر افزایش یافته و حدود ۱۰۸ تولیدکننده بر تعداد حاضران در نمایشگاه افزوده شده است.
این مسئول اتحادیه کفاشان دست‌دوز تهران خاطرنشان کرد: در این دوره از نمایشگاه ایمپکس ۲۰۲۲ از کشورهایی ایتالیا، چین، ترکیه و... حضور دارند و از کشورهایی همچون عراق، ترکیه، روسیه، بنگلادش، ترکمنستان، امارات، قطر، عمان، هندوستان و سفارت‌های چین و ایتالیا دعوت کرده‌ایم تا از نمایشگاه بازدید کنند.
پتروشیمی‌ها مواداولیه را مهندسی عرضه می‌کنند
در ادامه این نشست، محمدرضا داورپناه - نایب رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان چرم مصنوعی- ضمن اشاره به قابلیت‌های بسیار صنعت کفش ایران، اظهار کرد: عملا سال‌های تحریم سبب شد که در صنعت کفش تغییرات عمده‌ای حاصل شود که به جرائت می‌توان گفت که ۹۵ تا ۹۹ درصد کالاهایی که در فروشگاه‌های برند عرضه‌کننده کفش، ارائه می‌شود، کفش‌های ایرانی است؛ این موضوع نشان می‌دهد که قابلیت‌های بسیاری ایجاد شده است. بنابراین به نظر می‌رسد قدمی که در حوزه ایمپکس برداشته شده، تاثیرگذار بوده است.
وی با بیان اینکه طبق برآوردها تا بیش از ۵۰۰ هزار نفر به صورت مستقیم در این صنعت مشغول به کار هستند، گفت: صنعت کفش رتبه چهارم را از منظر اشتغال‌زایی در کشور در اختیار دارد. بنابراین فعالیت و حمایت آن توسط دولت، آینده بسیار خوبی را برای اشتغال کشور ایجاد خواهد کرد.
این عضو هیات مدیره اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان چرم مصنوعی در رابطه با مشکلات این صنعت، تصریح کرد: علیرغم اینکه تلاش شده تا از قاچاق این کالاها جلوگیری شود اما هنوز منافذی وجود دارد و محصولات قاچاق در سطح بازار مشاهده می‌شود؛ لذا امید است که دولت در این زمینه توجه کند. از سوی دیگر برای رشد صنعت نیز انتظار می‌رود که دولت عملا از صنعت حمایت کند و امور به صورت فرمایشی و دستوری نباشند. درست است که تسهیلات بانکی در صنعت کفش نیز حائز اهمیت است اما مهمتر این است که مواداولیه در اختیار تولیدکننده قرار گیرد و به موقع در دسترس آن‌ها قرار گیرد و دولت از منظر دسترسی به مواداولیه، می‌تواند صنعت را مورد حمایت قرار دهد.
داورپناه از عدم تامین کافی و به موقع مواداولیه به‌ویژه از سوی پتروشیمی‌ها به عنوان یکی از مشکلات عمده صنعتگران کفش یاد و تصریح کرد: پتروشیمی‌ها مواداولیه را به درستی و به قدر کفایت در اختیار تولیدکننده قرار نمی‌دهند و بگونه‌ای عرضه و قیمت را مهندسی می‌کنند. پتروشیمی‌ها تصور می‌کنند که چنانچه در سطح کلان، صادرات داشته باشند، رشد ایجاد خواهند کرد. این در صورتی است که عملا صادرات پتروشیمی‌ها مصداق بارز "خام‌فروشی" است.
وی تاکید کرد: اگر پتروشیمی‌ها مواداولیه را در اختیار واحدهای پایین‌دستی قرار دهند، میزان ارزش افزوده‌ای که ایجاد خواهد شد، بسیار بیشتر از ۳۰۰- ۴۰۰ درصد خواهد بود؛ لذا ضروری است که دولت فکری در این رابطه کرده تا در ابتدا صنعت داخلی در اولویت قرار گیرد، سپس برای صادرات برنامه‌ریزی شود.
این مقام صنفی خاطر نشان کرد: در بسیاری از حوزه‌ها برای مواداولیه دچار کمبود نیستیم. طبق آمار صنایع پتروشیمی، در رشته‌های مرتبط با صنعت کفش، الکل‌ها، PVC ها و... را به میزان نیاز در کشور داریم؛ حتی تا حدودی مازاد هم وجود دارد، پس چرا عرضه محدود است؟ چرا مدعی هستند که برای عرضه موجودی کافی ندارند؟ دقیقا مصداق عرضه مهندسی قابل مشاهده است که در دوره‌ای که تقاضا در بازار نیست، حجم عمده‌ای به بازار عرضه می‌کنند، با توجه به اینکه تقاضایی وجود ندارد، بصورت طبیعی کالا مشتری ندارد و زمینه و بهانه‌ای می‌شود برای صادرات؛ اما حال که تقاضا وجود دارد، میزان عرضه را با بهانه کمبود تولید و موجودی کاهش می‌دهند.
نایب رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان چرم مصنوعی در پاسخ به این سوال که با توجه به عرضه مواداولیه در بورس کالا و براساس آنچه که مقرر شده بود، سازمان بورس موضوع عرضه را مدیریت کند، چرا این اقدام صورت نگرفت؟ گفت: بر اساس نظر وزارت صنعت، معدن و تجارت مقرر شد که پتروشیمی‌ها به میزان تقاضای بازار، موظف به عرضه باشند. پس از آن اگر تقاضای بالقوه‌ای وجود نداشت، مجوز صادرات داده شود. اما با عرضه مهندسی عرضه مواد اولیه پتروشیمی در بورس کالا کم است.
پیشرفت قابل توجه صنعت کفش علیرغم فشار تحریم‌ها
در ادامه محمد عرب- رئیس هیات مدیره یک برند کفش ایرانی- با بیان اینکه صنعت کشور کشور برنامه‌ریزی کرده است که علاوه بر تامین بازار داخل، به کشورهای همسایه صادرات داشته باشد، گفت: در حال حاضر ۳۰۰۰ دستگاه پلی‌یوتان (دستگاه‌های تزریق کفش) در کشور در حال فعالیت داریم که قابل توجه است. از سوی دیگر ایران قدمت بالایی در صنعت کشور داشته و جزو قطب‌های صنعت به حساب می‌آییم.
وی افزود: با توجه به اینکه در تولید مواداولیه پتانسیل بسیاری وجود دارد و تولید بالا صورت می‌گیرد، تاکید ما بر این است که تا جایی که امکان دارد، از صادرات مواد خام جلوگیری شود تا در داخل با ارزش افزوده بالا، تولید صورت گیرد. برای ما بسیار مهم است که تولید کنندهِ صادرکننده باشیم (مواداولیه وارد و محصول نهایی با ارزش افزوده بالا، صادر کنیم)؛ لذا نیاز به تعامل بالا با کشورهای دیگر داریم.
این فعال صنعت کشور اظهار کرد: در حال حاضر ۲۲۰ میلیون جفت کفش سالانه تولید می‌کنیم. در حقیقت روزانه ۸۰۰ هزار جفت کفش تولید می‌شود. در حال حاضر اشتغال در صنعت کفش حدود ۵۰۰ هزار نفر است. از سوی دیگر چرم مصنوعی نیز اشتغال بالایی ایجاد کرده و همچون یک لوکوموتیو حرکت می‌کند. تا چند سال پیش حجم بالایی واردات کشور صورت می‌گرفت، اما اکنون علیرغم همه تحریم‌ها و مشکلات، صنعت کشور ایران پیشرفت بسیاری داشته است. در سال ۱۳۹۷ حدود ۵۰ هزار تن پلی‌یوتان وارد می‌شد؛ در حال حاضر نه‌تنها واردات انجام نمی‌شود، بلکه صادرکننده هم هستیم.
با احیای برجام تولیدکنندگان داخلی را فراموش نکنیم
عرب در رابطه با صادرات گفت: در سال گذشته، ۷۶ میلیون دلار کفش چرم صادر شده که از این میزان ۲۰ الی ۳۰ میلیون دلار سهم چرم مصنوعی بوده است. مقصد صادراتی ما علاوه بر کشورهای همسایه همچون عراق، افغانستان و کشورهای آفریقایی، به اروپا نیز به تازگی است. ضمن اینکه زمانیکه به امارات صادرات صورت می‌گیرد، از آنجا مقصدهای دیگر هم خواهد داشت.
این فعال صنفی در ادامه تصریح کرد: بیشترین انتظار ما از دولت در رابطه با برجام و مذاکرات است. برجام موضوعی است که هم بودنش برای ما خطرناک است و هم نبودنش. از دولت تقاضا داریم در آینده با هرگونه توافق در خصوص برجام، دولت بایستی به تولید توجه داشته باشد.
وی به رونق تولید ماشین‌آلات تولیدی این صنعت اشاره کرد و گفت: طی سال‌های اخیر ماشین‌سازی قوی در ایران راه افتاده است که قبلا وجود نداشت. در سال‌های دهه ۷۰ ایران ماشین‌سازی نداشت و تمامی ماشین‌آلات وارداتی بود اما در حال حاضر برخی صادرکننده هم شده‌اند. یکی از موضوعات مهم در صنعت کفش، بحث قالب‌سازی است. پیش‌تر بایستی قالب‌ها را از چین، ایتالیا و... تهیه می‌کردیم اما اکنون خودکفا با کیفیت بسیار بهتر شده‌ایم. در حال حاضر بالغ بر ۸۵ درصد تولید یک کفش داخلی است و صنعت کشور ایران آمادگی دارد که صنعت کشور تمامی کشورهای همسایه و منطقه که متقاضی فعال کردن صنعت کفش خود باشند را فعال کند.
در تصمیم‌گیری‌ها نظر بخش خصوصی هم سوال شود
علیرضا ملک‌پور-دبیر اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان چرم مصنوعی - نیز در ادامه این نشست، اظهار کرد: در بخش صنعت کفش دو نکته قابل توجه وجود دارد. یکی از این نکته‌های حائز اهمیت، بحث اشتغال‌زایی است. در حال حاضر ما آماده اشتغال‌زایی هستیم اما نمی‌توانیم جذب نیرو، به‌ویژه نیروی متخصص داشته باشیم. کارگری که قرار است مشغول شود، دستمزدی که برایش در نظر گرفته شده، پاسخگو و کفاف مخارج زندگی‌اش نیست. از سوی دیگر بحث افزایش حقوق و دستمزدها مطرح است که چنانچه با افزایش بالایی روبرو شود، خود مشکلات عدیده‌ای دیگر ایجاد خواهد کرد؛ لذا این موضوع حتما بایستی مورد رسیدگی قرار گیرد.
وی افزود: تحریم‌ها برای ما به عنوان صنعت‌گر تبدیل به یک فرصت شد. واردات با مشکل مواجه شد و فرصتی بری تولیدکننده داخلی به وجود آورد. ما در حال حاضر میان یک خوف و رجاء قرار گرفته‌ایم و نگران این هستیم که با احیای برجام تکلیف صنعت داخلی در آینده چه خواهد شد؟ بر این اساس درخواست داریم که از بخش خصوصی بیشتر در تصمیم‌گیری‌های دولت استفاده شود.
