به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم, روباه شنی یکی از گونه‌های خاص و منحصربه‌فرد کشور ماست که پراکنش آن عموماً در مناطق مرکزی، سیستان و بلوچستان، فارس، خوزستان و بندرعباس است. جثه کوچک این روباه و تفاوت‌هایی که با روباه معمولی دارد، آن را منحصربه‌فرد کرده است.
در رابطه با ویژگی‌های روباه شنی, مهدی زارع خورمیزی، متخصص حیات وحش به تسنیم گفت: روباه شنی یک گوشتخوار کوچک جثه از خانواده سگسانان و از تیره روباهان است. روباه شنی از روباه معمولی کوچک‌تر است و وزن آن به 2 کیلوگرم می‌رسد. از خانواده سگسانان 6 گونه و از تیره روباهان نیز 4 گونه را در ایران داریم.
وی ادامه داد: این گونه گوش‌های بلندی دارد و برخلاف روباه، رنگ پشت گوش‌ها سیاه نیست. روباه شنی در لای پنجه‌هایش موهای بلندی دارد که برای سازش پیدا کردن با زندگی در کویر داغ به این شکل درآمده است. این گونه در ایران در مناطق خشک و بیابانی و نیمه بیابانی در مرکز و جنوب کشور پراکنش دارد. از جمله در استان‌های یزد، فارس، خوزستان و هرمزگان یافت می‌شود.
این کارشناس گفت: بیشترین پراکنش آن هم در استان یزد، شهرستان اردکان و پارک ملی سیاه کوه است؛ همچنین کشورهای شمال آفریقا و عربستان نیز میزبان روباه شنی هستند.
زارع خورمیزی بیان کرد: روباه شنی همه چیزخوار است اما بیشتر از حشرات، انواع پستانداران و انواع خزندگان تغذیه می‌کند. همچنین برای تأمین آب بدن خود از برخی گیاهان آبدار نیز استفاده می‌کند. روباه شنی جزو گونه‌های حمایت شده سازمان حفاظت محیط زیست است و جزو گونه‌هایی است که کمترین نگرانی را از نظر فهرست سرخ IUCN دارد.
وی در رابطه با عمده تهدیدات روباه شنی خاطرنشان کرد: تهدیدات آن مربوط به تلفات جاده‌ای، تخریب زیستگاه، تغییرات اقلیمی، سگ‌های گله و سگ‌های ولگرد است. در سال گذشته نیز یک مورد تلفات جاده‌ای این گونه در استان یزد گزارش شده است.
