مهدکودک سازمانهای دولتی؛ مطالبه زمین مانده رئیسجمهور شهید!
کد مطلب: 35839
تاریخ انتشار : دوشنبه ۱۲ مرداد ۱۳۹۴ ساعت ۲۲:۴۹
زنان ایران سهمی ناچیز از فعالیت های ورزشی و حرکتی را به خود اختصاص داده اند؛ معضلی که پیامدهای ناگواری برای سلامت نیمی از جمعیت کشور خواهد داشت.
به گزارش ایران خبر، و به نقل از ایرنا ؛نرخ پایین سرانه ی ورزشی زنان در کشور، زنگ خطر کاهش رشد سلامت نیمی از پیکره ی جامعه را به صدا درآورده و مسوولان را به چاره اندیشی و فرهنگ سازی در جهت حمایت زنان در مبارزه با فقر حرکتی فراخوانده است.
حضور بانوان در میدان فعالیت های ورزشی و تربیت بدنی، به عنوان نیمی از پیکره ی جامعه ضرورتی انکارناپذیر و حیاتی در تامین سلامت و بهداشت جسم و روان و پیشگیری کننده انواع انحرافات اجتماعی، کاهش هزینه های درمانی و افزایش تولید و بهره وری است و از آن جا که با افزایش سن، پوکی استخوان ناشی ازکم تحرکی نمود پیدا می کند و این جمعیت عظیم را با مشکلات فراوان روبه رو خواهد کرد، ترویج فرهنگ ورزش بانوان، ایجاد فضای ورزشی امن و قابل اطمینان از نیازهای مبرم جامعه عنوان می شود.
بنا برگزارش های ارایه شده از سوی معاونت امور بانوان ریاست جمهوری، محدودیت های مکانی، فرهنگی و شخصی، باعث شده تا سرانه ی ورزش در میان زنان ایرانی بسیار پایین تر از حد استاندارد باشد.
در همین پیوند، «طاهره طاهریان» مشاور ورزشی معاون امور بانوان ریاست جمهوری در گفت و گو با «ایلنا» اظهار کرد: با وجود آن که حدود 20 سال صرف تغییر نگرش افراد نسبت به ورزش بانوان شد و مسوولان متوجه نیاز کشور به انجام فعالیت های ورزشی بانوان شدند، اما هنوز ورزش بانوان احتیاج به کار زیادی دارد.
وی در مورد سرانه ورزش در میان زنان شاغل گفت: آمارهای مختلفی در این زمینه وجود دارد که آموزش و پرورش، دانشگاه ها و وزارت ورزش و جوانان هر ساله آن را اعلام می کند اما هیچ یک از آن ها به حد استاندارد نرسیده است و با آن فاصله زیادی دارد.
وی افزود: موضوع ورزش در میان زنان شاغل و به ویژه کارکنان دولت از جمله اولویت های ما در معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری است زیرا زنان شاغل علاوه بر انجام کارهای سنگین در محل کار مسوولیت انجام کارهای خانه و وظایف مادرانه را نیز بر عهده دارند بنابراین برای حفظ سلامتیشان نیاز بیشتری به فعالیت های ورزشی برای آن ها احساس می شود.
دلایل کمرنگ بودن حضور زنان در محیط های ورزشی و در نتیجه پایین بودن سرانه ی ورزش در میان زنان، موضوعی بود که گروه پژوهش و تحلیل خبری ایرنا به دنبال یافتن علت آن، به گفت و گو با افراد مرتبط پرداخت.
***کمبود سالن های ورزشی، عامل فقر تحرکی بانوان
کمبود فضاهای مناسب ورزشی و سالن های اختصای ویژه ی بانوان و نبود فرهنگ سازی مناسب در این زمینه، یکی از موانع اصلی بر سر راه توسعه ی فرهنگ ورزش بانوان در سطح کشور عنوان می شود. کارشناسان این حوزه بر این باور هستند که انتظار زنان برای رسیدن زمان استفاده از سالن ورزشی آن هم پس از استفاده ی مردان، موجب دلسردی بانوان و مانع تراشی سایر اعضای خانواده ها است.
در این باره، «فاطمه کرم زاده» نایب رییس فدراسیون بسکتبال بانوان در گفت و گو با گروه پژوهش و تحلیل خبری ایرنا، کمبود سالن ورزشی را یکی از دلایل اصلی محدودیت های ورزشی بانوان عنوان کرد و گفت: ما چندین سال است که با این موضوع روبه رو هستیم اما متاسفانه برای برطرف شدن آن چاره یی اندیشی نشده است و با وجود آن که استقبال زیادی از ورزشی همانند بسکتبال صورت می گیرد اما تیم های ورزشی به دلیل کمبود سالن ورزشی برای تمرین، باید به انتظار بنشینند تا تمرین آقایان تمام شود که این خود ضربه های روحی زیادی به دختران ما می زند.
به گفته کرم زاده، این کمبود سالن و فضاهای ورزشی، مانع شکوفایی استعدادهای ورزشی دختران و زنان جامعه است، بنابراین با اختصاص سالن مجزا و ویژه برای بانوان، می توان در جهت رشد و توسعه ورزش آنان و افزایش قهرمان پروری گام برداشت.
«گیتی اعتماد» معمار و مدیرعامل و مشاور طرح و معماری و عضو هیات مدیره جامعه مهندسان مشاور هم در گفت و گو با گروه پژوهش و تحلیل خبری ایرنا، ایجاد فضای ورزشی مناسب برای بانوان در سطح شهر را یکی از راهکارهای اصلی توسعه ی فرهنگ ورزش بانوان عنوان کرد و گفت: در سطح محله و منطقه حتما باید فضای ورزشی بانوان تامین شود. می توان در ساخت اماکن عمومی یا سازمان های اداری، مکانی را به تحرک و ورزش بانوان اختصاص داد تا علاوه بر افزایش روحیه ی مادران، هم محیط داخلی خانه را امن و آرام و هم به فرهنگ سازی و تشویق ورزش برای سلامت بهتر کمک کنیم. چرا که اختصاص دادن موقت بخشی از مکان های ورزشی به بانوان، خود عامل سرخوردگی و تمایل نداشتن آنان به ادامه ی ورزش و در نتیجه کاهش سرانه ی ورزش بانوان در کشور به نسبت سایر کشورهای جهان است.
یکی دیگر از چالش های پیش روی بانوان در محیط های ورزشی، مشارکت ندادن آنان در تماشای مسابقه های ورزشی است. موضوعی که عضو هیات مدیره جامعه مهندسان مشاور به آن اشاره کرد و افزود: زمانی که افراد خانواده اعم از پدر یا مادر و سایر بستگان، با وجود آن که ورزشکاران زن از لباس های پوشیده استفاده می کنند، نمی توانند در مسابقه های ورزشی فرزندان یا همسران خود شرکت کنند و به تشویق آنان بپردازند، انگیزه ی فرزندان در رسیدن به موفقیت ورزشی کاهش می یابد و در سن نوجوانی و جوانی که شور و هیجان فرد برای رسیدن به قهرمانی موج می زند این محدودیت ها و نبود تشویق ها برجسته تر نمود می کند. در نتیجه دیگر آن شور و هیجانی که در حالت عادی در کشور های دیگر حتی کشورهای اسلامی مشاهده می کنیم، در کشور خود نخواهیم داشت.
***عملکرد ضعیف رسانه ها
رسانه ها با در اختیار داشتن بهترین ابزار برای انتشار اخبار و اطلاعات و رواج فرهنگ و اندیشه، از قابلیت نفوذپذیری بالایی در میان شهروندان هر کشور برخوردار هستند که در این میان کار ترویج و بازتاب رسانه یی ورزش متناسب با سن، جنس و شرایط مختلف و همچنین الگوسازی از قهرمانان را می توان به عنوان یکی از عملکردهای مثبت رسانه ها نام برد.
اما با وجود تلاش بسیار بانوان ایرانی، سهم آنان از کل خبرهای ورزشی موجود در رسانه های گروهی ایران بسیار کم و ناچیز است و از نگاه کارشناسان، این نابرابری انتشار اخبار و خلا حمایتی رسانه ها از ورزش بانوان در مقابل انبوه اخبار ورزشی مربوط به آقایان، خود یکی از دلایل فاصله گرفتن زنان از این میدان سنتی مردانه شده است. به راستی چرا بیشتر رسانه ها نیمی از جامعه را رها کرده و توجه به ورزش زنان را در اولویت های آ خر خود قرار داده اند؟!
بر اساس پژوهش صورت گرفته از سوی دانشگاه «پلی تکنیک» مادرید پایتخت اسپانیا، در سال 2010 بازتاب رسانه یی ورزش بانوان، تنها 11 درصد از فضای نشریه ها و رسانه های جهان را پر کرده است و 89 درصد مابقی به ورزش مردان اختصاص دارد.
در این پژوهش که با عنوان «ورزش و زنان در رسانه های ارتباطی» منتشر شد، خبرهای ورزشی 108 کشور جهان مورد پژوهش قرارگرفت که بر اساس نتیجه ی به دست آمده، سهم ورزش زنان از دنیای رسانه ها، تنها یک خبر از هر 10 خبر ورزشی بود.
بنا بر این پژوهش، سهم خبرهای ورزشی زنان در اسپانیا کمتر از این میزان بوده و تنها شش درصد سهم زنان و 94 درصد از خبرها به ورزشکاران مرد اختصاص دارد که خوشبختانه این آمار در مقایسه با سال 2008 که سهم ورزش زنان در رسانه ها 3.4 درصد بود، از روند صعودی برخوردار است.
این در حالی است که در جامعه ی ایران هم به نقل از «رباب شهریان» معاون توسعه امور ورزش بانوان وزارت ورزش و جوانان، سهم ورزش بانوان از تمامی رسانه های کشور کمتر از 7 درصد است که امیدواریم رسانه ها از ورزش برای پرداختن به ورزشی پاک و معرفتی، حمایت بیشتری داشته باشند تا اخلاق حرفه یی در جامعه ورزشی گسترش یابد.
از نگاه کرم زاده نایب رییس فدراسیون بسکتبال بانوان هم رسانه یی شدن خبرهای ورزشی بانوان نقش مهمی در توسعه ی این فرهنگ دارد اما متاسفانه یکی از ناکامی های ورزش بانوان،کم کاری و همچنین محدودیت رسانه ها در پخش مسابقه ی ورزش بانوان است که آنان را از شوق به ادامه ی کار باز می دارد چرا که با مشاهده ی مجله ها و روزنامه های ورزشی در می یابیم تنها نیم صفحه از نشریه ی چند صفحه یی به بازتاب ورزش بانوان اختصاص یافته است که برای خروج از این وضعیت و ارتقای جایگاه رسانه یی، ورزش بانوان ناگزیر از بازنگری در برنامه ها و اتخاذ راهکارها و راهبردهایی در جهت ایجاد تعامل هر چه بیشتر با رسانه ها است.
*** راهکار تغییر دید ورزشی از لاغری به حرفه یی
دست یافتن به تناسب اندام و به عبارتی مانکن شدن شاید برای آن قشر از زنان ایرانی که با ورزش رابطه خوبی ندارند، تنها دلیل انجام حرکات ورزشی هر از گاهی باشد اما از نگاه کارشناسان نداشتن تداوم در ورزش کردن، نتیجه معکوس به بار می آورد که این خود عامل گریز از ورزش در زنان می شود. امری که تنها از طریق فرهنگ سازی و تغییر نگاه به ورزش شکل جدیدی به خود می گیرد؛ موضوعی که در سال های اخیر کمابیش شاهد آن هستیم.
در این مورد، فاطمه کرم زاده هم از حمایت خانواده ها از فرزندان، برای رسیدن به موفقیت در ورزش حرفه یی در سال های اخیر ابراز خوشحالی کرد و گفت: در زمانی نه چندان دور، لفظ ورزش، تجلی لاغر شدن و زیبایی اندام بود اما به مرور و با حضور خانواده ها در کنار فرزندان و آشنا کردن آنان با فضای حرفه یی ورزش، این ماهیت تغییر چهره داده و نقش حمایتی و پیگیری آنان در پیشرفت و توسعه و رسیدن فرزندان به هدف مورد نظر پررنگ تر از قبل شده است و دیگر ورزش را یک سرگرمی و درمانی برای لاغری نمی دانند.
ایجاد تیم های ورزشی توسط جامعه ی هنرمندان و خبرنگاران و رسانه ها هم یکی دیگر از دلایل تغییر ماهیت ورزش در میان زنان جامعه است که نایب رییس فدراسیون بسکتبال بانوان به آن اشاره کرد و افزود: حضور افراد سرشناس در اردوها و تمرین های ورزشی و برپایی مسابقه های ورزشی توسط آنان، نقش بسیار مهمی در تشویق سایر بانوان به ورزش دارد که البته ورزشی مانند بسکتبال به علت تخصصی و تکنیکی بودن نیاز به تمرین و ممارست زیاد این افراد دارد.
تعلیم و آموزش در سطح محیط های آموزشی همچون مدارس هم از جمله راهکارهای رشد ورزش بانوان است که کرم زاده از آن یاد کرد و گفت: آموزش پرورش اگر از نیروهای تخصصی در زنگ ورزش دختران استفاده کند، شاهد رشد انگیزه ی ورزش میان آنان خواهیم بود.
اما این نگاه حداقلی بانوان به ورزش به عنوان داروی لاغری از دیدگیتی اعتماد نامطلوب نیست چرا که انگیزه ی خروج بانوان از خانه و استفاده از محیط های ورزشی، خود تقاضا برای عرضه ی بهتر فضا و وسایل ورزشی فراهم می کند اما در عین حال باید به افراد آگاهی داد که ورزش تنها برای لاغرکردن نیست و بخشی از سلامت جسم و روح افراد نیز از طریق ورزش تغذیه می شود که این آگاهی و اطلاع رسانی از مهد آغاز و تا پایان عمر همراه افراد است.
حضور بانوان در میدان فعالیت های ورزشی و تربیت بدنی، به عنوان نیمی از پیکره ی جامعه ضرورتی انکارناپذیر و حیاتی در تامین سلامت و بهداشت جسم و روان و پیشگیری کننده انواع انحرافات اجتماعی، کاهش هزینه های درمانی و افزایش تولید و بهره وری است و از آن جا که با افزایش سن، پوکی استخوان ناشی ازکم تحرکی نمود پیدا می کند و این جمعیت عظیم را با مشکلات فراوان روبه رو خواهد کرد، ترویج فرهنگ ورزش بانوان، ایجاد فضای ورزشی امن و قابل اطمینان از نیازهای مبرم جامعه عنوان می شود.
بنا برگزارش های ارایه شده از سوی معاونت امور بانوان ریاست جمهوری، محدودیت های مکانی، فرهنگی و شخصی، باعث شده تا سرانه ی ورزش در میان زنان ایرانی بسیار پایین تر از حد استاندارد باشد.
در همین پیوند، «طاهره طاهریان» مشاور ورزشی معاون امور بانوان ریاست جمهوری در گفت و گو با «ایلنا» اظهار کرد: با وجود آن که حدود 20 سال صرف تغییر نگرش افراد نسبت به ورزش بانوان شد و مسوولان متوجه نیاز کشور به انجام فعالیت های ورزشی بانوان شدند، اما هنوز ورزش بانوان احتیاج به کار زیادی دارد.
وی در مورد سرانه ورزش در میان زنان شاغل گفت: آمارهای مختلفی در این زمینه وجود دارد که آموزش و پرورش، دانشگاه ها و وزارت ورزش و جوانان هر ساله آن را اعلام می کند اما هیچ یک از آن ها به حد استاندارد نرسیده است و با آن فاصله زیادی دارد.
وی افزود: موضوع ورزش در میان زنان شاغل و به ویژه کارکنان دولت از جمله اولویت های ما در معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری است زیرا زنان شاغل علاوه بر انجام کارهای سنگین در محل کار مسوولیت انجام کارهای خانه و وظایف مادرانه را نیز بر عهده دارند بنابراین برای حفظ سلامتیشان نیاز بیشتری به فعالیت های ورزشی برای آن ها احساس می شود.
دلایل کمرنگ بودن حضور زنان در محیط های ورزشی و در نتیجه پایین بودن سرانه ی ورزش در میان زنان، موضوعی بود که گروه پژوهش و تحلیل خبری ایرنا به دنبال یافتن علت آن، به گفت و گو با افراد مرتبط پرداخت.
***کمبود سالن های ورزشی، عامل فقر تحرکی بانوان
کمبود فضاهای مناسب ورزشی و سالن های اختصای ویژه ی بانوان و نبود فرهنگ سازی مناسب در این زمینه، یکی از موانع اصلی بر سر راه توسعه ی فرهنگ ورزش بانوان در سطح کشور عنوان می شود. کارشناسان این حوزه بر این باور هستند که انتظار زنان برای رسیدن زمان استفاده از سالن ورزشی آن هم پس از استفاده ی مردان، موجب دلسردی بانوان و مانع تراشی سایر اعضای خانواده ها است.
در این باره، «فاطمه کرم زاده» نایب رییس فدراسیون بسکتبال بانوان در گفت و گو با گروه پژوهش و تحلیل خبری ایرنا، کمبود سالن ورزشی را یکی از دلایل اصلی محدودیت های ورزشی بانوان عنوان کرد و گفت: ما چندین سال است که با این موضوع روبه رو هستیم اما متاسفانه برای برطرف شدن آن چاره یی اندیشی نشده است و با وجود آن که استقبال زیادی از ورزشی همانند بسکتبال صورت می گیرد اما تیم های ورزشی به دلیل کمبود سالن ورزشی برای تمرین، باید به انتظار بنشینند تا تمرین آقایان تمام شود که این خود ضربه های روحی زیادی به دختران ما می زند.
به گفته کرم زاده، این کمبود سالن و فضاهای ورزشی، مانع شکوفایی استعدادهای ورزشی دختران و زنان جامعه است، بنابراین با اختصاص سالن مجزا و ویژه برای بانوان، می توان در جهت رشد و توسعه ورزش آنان و افزایش قهرمان پروری گام برداشت.
«گیتی اعتماد» معمار و مدیرعامل و مشاور طرح و معماری و عضو هیات مدیره جامعه مهندسان مشاور هم در گفت و گو با گروه پژوهش و تحلیل خبری ایرنا، ایجاد فضای ورزشی مناسب برای بانوان در سطح شهر را یکی از راهکارهای اصلی توسعه ی فرهنگ ورزش بانوان عنوان کرد و گفت: در سطح محله و منطقه حتما باید فضای ورزشی بانوان تامین شود. می توان در ساخت اماکن عمومی یا سازمان های اداری، مکانی را به تحرک و ورزش بانوان اختصاص داد تا علاوه بر افزایش روحیه ی مادران، هم محیط داخلی خانه را امن و آرام و هم به فرهنگ سازی و تشویق ورزش برای سلامت بهتر کمک کنیم. چرا که اختصاص دادن موقت بخشی از مکان های ورزشی به بانوان، خود عامل سرخوردگی و تمایل نداشتن آنان به ادامه ی ورزش و در نتیجه کاهش سرانه ی ورزش بانوان در کشور به نسبت سایر کشورهای جهان است.
یکی دیگر از چالش های پیش روی بانوان در محیط های ورزشی، مشارکت ندادن آنان در تماشای مسابقه های ورزشی است. موضوعی که عضو هیات مدیره جامعه مهندسان مشاور به آن اشاره کرد و افزود: زمانی که افراد خانواده اعم از پدر یا مادر و سایر بستگان، با وجود آن که ورزشکاران زن از لباس های پوشیده استفاده می کنند، نمی توانند در مسابقه های ورزشی فرزندان یا همسران خود شرکت کنند و به تشویق آنان بپردازند، انگیزه ی فرزندان در رسیدن به موفقیت ورزشی کاهش می یابد و در سن نوجوانی و جوانی که شور و هیجان فرد برای رسیدن به قهرمانی موج می زند این محدودیت ها و نبود تشویق ها برجسته تر نمود می کند. در نتیجه دیگر آن شور و هیجانی که در حالت عادی در کشور های دیگر حتی کشورهای اسلامی مشاهده می کنیم، در کشور خود نخواهیم داشت.
***عملکرد ضعیف رسانه ها
رسانه ها با در اختیار داشتن بهترین ابزار برای انتشار اخبار و اطلاعات و رواج فرهنگ و اندیشه، از قابلیت نفوذپذیری بالایی در میان شهروندان هر کشور برخوردار هستند که در این میان کار ترویج و بازتاب رسانه یی ورزش متناسب با سن، جنس و شرایط مختلف و همچنین الگوسازی از قهرمانان را می توان به عنوان یکی از عملکردهای مثبت رسانه ها نام برد.
اما با وجود تلاش بسیار بانوان ایرانی، سهم آنان از کل خبرهای ورزشی موجود در رسانه های گروهی ایران بسیار کم و ناچیز است و از نگاه کارشناسان، این نابرابری انتشار اخبار و خلا حمایتی رسانه ها از ورزش بانوان در مقابل انبوه اخبار ورزشی مربوط به آقایان، خود یکی از دلایل فاصله گرفتن زنان از این میدان سنتی مردانه شده است. به راستی چرا بیشتر رسانه ها نیمی از جامعه را رها کرده و توجه به ورزش زنان را در اولویت های آ خر خود قرار داده اند؟!
بر اساس پژوهش صورت گرفته از سوی دانشگاه «پلی تکنیک» مادرید پایتخت اسپانیا، در سال 2010 بازتاب رسانه یی ورزش بانوان، تنها 11 درصد از فضای نشریه ها و رسانه های جهان را پر کرده است و 89 درصد مابقی به ورزش مردان اختصاص دارد.
در این پژوهش که با عنوان «ورزش و زنان در رسانه های ارتباطی» منتشر شد، خبرهای ورزشی 108 کشور جهان مورد پژوهش قرارگرفت که بر اساس نتیجه ی به دست آمده، سهم ورزش زنان از دنیای رسانه ها، تنها یک خبر از هر 10 خبر ورزشی بود.
بنا بر این پژوهش، سهم خبرهای ورزشی زنان در اسپانیا کمتر از این میزان بوده و تنها شش درصد سهم زنان و 94 درصد از خبرها به ورزشکاران مرد اختصاص دارد که خوشبختانه این آمار در مقایسه با سال 2008 که سهم ورزش زنان در رسانه ها 3.4 درصد بود، از روند صعودی برخوردار است.
این در حالی است که در جامعه ی ایران هم به نقل از «رباب شهریان» معاون توسعه امور ورزش بانوان وزارت ورزش و جوانان، سهم ورزش بانوان از تمامی رسانه های کشور کمتر از 7 درصد است که امیدواریم رسانه ها از ورزش برای پرداختن به ورزشی پاک و معرفتی، حمایت بیشتری داشته باشند تا اخلاق حرفه یی در جامعه ورزشی گسترش یابد.
از نگاه کرم زاده نایب رییس فدراسیون بسکتبال بانوان هم رسانه یی شدن خبرهای ورزشی بانوان نقش مهمی در توسعه ی این فرهنگ دارد اما متاسفانه یکی از ناکامی های ورزش بانوان،کم کاری و همچنین محدودیت رسانه ها در پخش مسابقه ی ورزش بانوان است که آنان را از شوق به ادامه ی کار باز می دارد چرا که با مشاهده ی مجله ها و روزنامه های ورزشی در می یابیم تنها نیم صفحه از نشریه ی چند صفحه یی به بازتاب ورزش بانوان اختصاص یافته است که برای خروج از این وضعیت و ارتقای جایگاه رسانه یی، ورزش بانوان ناگزیر از بازنگری در برنامه ها و اتخاذ راهکارها و راهبردهایی در جهت ایجاد تعامل هر چه بیشتر با رسانه ها است.
*** راهکار تغییر دید ورزشی از لاغری به حرفه یی
دست یافتن به تناسب اندام و به عبارتی مانکن شدن شاید برای آن قشر از زنان ایرانی که با ورزش رابطه خوبی ندارند، تنها دلیل انجام حرکات ورزشی هر از گاهی باشد اما از نگاه کارشناسان نداشتن تداوم در ورزش کردن، نتیجه معکوس به بار می آورد که این خود عامل گریز از ورزش در زنان می شود. امری که تنها از طریق فرهنگ سازی و تغییر نگاه به ورزش شکل جدیدی به خود می گیرد؛ موضوعی که در سال های اخیر کمابیش شاهد آن هستیم.
در این مورد، فاطمه کرم زاده هم از حمایت خانواده ها از فرزندان، برای رسیدن به موفقیت در ورزش حرفه یی در سال های اخیر ابراز خوشحالی کرد و گفت: در زمانی نه چندان دور، لفظ ورزش، تجلی لاغر شدن و زیبایی اندام بود اما به مرور و با حضور خانواده ها در کنار فرزندان و آشنا کردن آنان با فضای حرفه یی ورزش، این ماهیت تغییر چهره داده و نقش حمایتی و پیگیری آنان در پیشرفت و توسعه و رسیدن فرزندان به هدف مورد نظر پررنگ تر از قبل شده است و دیگر ورزش را یک سرگرمی و درمانی برای لاغری نمی دانند.
ایجاد تیم های ورزشی توسط جامعه ی هنرمندان و خبرنگاران و رسانه ها هم یکی دیگر از دلایل تغییر ماهیت ورزش در میان زنان جامعه است که نایب رییس فدراسیون بسکتبال بانوان به آن اشاره کرد و افزود: حضور افراد سرشناس در اردوها و تمرین های ورزشی و برپایی مسابقه های ورزشی توسط آنان، نقش بسیار مهمی در تشویق سایر بانوان به ورزش دارد که البته ورزشی مانند بسکتبال به علت تخصصی و تکنیکی بودن نیاز به تمرین و ممارست زیاد این افراد دارد.
تعلیم و آموزش در سطح محیط های آموزشی همچون مدارس هم از جمله راهکارهای رشد ورزش بانوان است که کرم زاده از آن یاد کرد و گفت: آموزش پرورش اگر از نیروهای تخصصی در زنگ ورزش دختران استفاده کند، شاهد رشد انگیزه ی ورزش میان آنان خواهیم بود.
اما این نگاه حداقلی بانوان به ورزش به عنوان داروی لاغری از دیدگیتی اعتماد نامطلوب نیست چرا که انگیزه ی خروج بانوان از خانه و استفاده از محیط های ورزشی، خود تقاضا برای عرضه ی بهتر فضا و وسایل ورزشی فراهم می کند اما در عین حال باید به افراد آگاهی داد که ورزش تنها برای لاغرکردن نیست و بخشی از سلامت جسم و روح افراد نیز از طریق ورزش تغذیه می شود که این آگاهی و اطلاع رسانی از مهد آغاز و تا پایان عمر همراه افراد است.
