بسته اینستاگرامی هنرمندان و ورزشکاران

 

این بسته گلچینی از تصاویر و اخبار هنرمندان، ورزشکاران و مسئولین را در اختیار کاربران قرار می دهد.

برزو ارجمند بازیگر توانای سینما و تلوزیون به مناسبت 21 امین سال ورود خود به دنیای هنر در صفحه شخصی اینستاگرام خود سعی دارد تا تجربیات خود از کار کردن با کارگردان های متعدد را با هواداران در میان بگذارد.

 

 

 

دوستان مهربانم سلام. در ٢-٣ ماه گذشته عكسهايى از سريال تنهايى ليلا براتون گذاشتم كه با نظرات مختلفى روبرو شدم. چه مثبت چه منفى همشون برام مهمن. تك تك نظراتتون و خوندم چند بار هم ازم پرسيدين كه چرا جواب نميدين. الانم قصدم جواب نيست فقط ميخوام نظرم و بهتون بگم. امسال ٢١ از شروع كار حرفه اى من ميگذره كه تو اين مدت با كارگردانهاى زيادي كار كردم و ازشون آموختم. حميد فرخ نژاد، بهرام بهراميان، مهدي كرم پور،محمد علي نجفي، و.... خيلى كارگردانهاى ديگه كه اسم همشون و نميتونم اينجا بنويسم. پارسال وقتى وحيد جليلوند فيلم چهارشنبه ١٩ ارديبهشت و بهم پيشنهاد كرد يه اتفاق عجيب واسم افتاد من فقط در كل فيلم ٢ سكانس بازي داشتم اما تفاوتش با تمام نقشهاى كوتاه ديگري كه در اين سالها بازي كردم عرض نقش بود نه طولش. وقتي كار تو جشنواره اكران شد و نظرات همكاران مهربانم رو درباره نقش كوتاهي كه بازي كرده بودم شنيدم يكم وسواسم به نقشهايي كه ميخوام بازي كنم بيشتر شد. از خوش اقباليم بود كه استاد دانشگاهم مسعود آب پرور و تهيه كننده عزيز حاج محسن علي اكبري سريال زخم و بهم پيشنهاد كردن و سريال زخم بعد از سه سال دور بودن از تلويزيون برام كار بسيار مهمي بود. من از دوران دانشگاه ريتم در بازيگري رو بهتر از همه از مسعود جان اب پرور اموخته بودم و حالا بايد جلوي دوربين استادم امتحان پس ميدادم از ايفاى نقشم (البته به اندازه اي كه متن اجازه ميداد) راضي بودم. مخصوصاً كه مسعودخان ادم رك و رو راستيه و گفت كه راضيه و من اين نظر واسم واقعاً مهم بود. بعد از زخم متاسفانه پدرم و از دست دادم و اصلا روحيه كار نداشتم. به اصرار اقاي شريفي نيا عزيز نقش كوتاهي در فيلم مهدي مظلومي بازي كردم. اواخر سال بهرنگ توفيقي دوست عزيزتر از جان سريال تنهايي ليلا رو كه اونموقع قرار بود ايشون كارگردانش باشن و بهم پيشنهاد كرد فيلمنامه به قلم حامد عنقا مهربان نوشته شده بود( بعدها فهميدم اصلا حامد پيشنهاد من و براي بازي در نقش لطيف داده بود). فيلمنامه برايم ايميل شد خوب يادم هست تو جاده شمال ايميل علي صابري برنامه ريز كار بدستم رسيد. تو ترافيك شب عيد جاده مونده بودم ايميلم و باز كردم كه چندخطي از فيلم نامه رو بخونم اونقدر مجذوبش شدم كه در اولين پاركينگ ماشين و پارك كردم و تا انتهاى قسمت ٥ كه بدستم رسيده بود رو خوندم. بهرنگ كارش طول كشيد و نشد كه بياد و محمد حسين لطيفي جايگزين شد و براي من بهتر از اين نميشد كه بجاي بهرنگ كارگرداني بياد كه شماري از بهترين كارهاي من با او بود(روزسوم، صاحبدلان، نردبام اسمان و...)

 

 

ادامه در پست بعدی ....

 

مادرم تعریف میکرد: 

نمك، سنگ بود. برنجِ چلو را ساعتى با نمك‌سنگ مى‌خوابانديم تا كم‌كم شورى بگيره 

غذا را چند ساعتى روى شعله‌ى ملايم چراغ خوراك‌پزى مى‌نشانديم تا جا بيفته 

يخ‌كرده و تكيده كنار علاءالدين و والور مى‌نشستيم تا جون‌مون آروم گرم بشه 

عكسِ يادگارىِ توى دوربين را هفته‌اى، ماهى به انتظار مى‌نشستيم تا فيلم به آخر برسه و ظاهر بشه 

آهنگِ تازه‌ى آوازه‌خوان را صبر مى‌كرديم تا از آب بگذره و كاست بشه و در پخشِ صوت بخونه 

قلك داشتيم؛ با سكه‌ها حرف مى‌زديم تا حسابِ اندوخته دست‌مون بياد 

حليم را بايد «حليم» مى‌بوديم تا جمعه‌ى زمستانى فرا برسه و در كام مون بشينه 

هر روز سر مى‌زديم به پست‌خانه، به جست و جوىِ خط و خبرى عاشقانه، مگر كه برسه 

گوش مى‌خوابونديم به انتظارِ زنگِ تلفنِ محبوب: شبى، نيمه‌شبى، بامدادى، گاهى، بى‌گاهى؛ 

انتظار معنا داشت

دقايق «سرشار» بود 

هر چيز يك صبورى مى‌خواست ،تا پيش بياد، 

تازمانش برسه.تا جا بيفته. تاقوام بياد: غذا، خريد، تفريح، سفر، خاطره، دوستى، رابطه، عشق "انتظار" مارا قدردان ساخته بود... حالا فهمیدی چرا این روزها کسی

قدردان نیست؟

 

 

به نام حضرت حق ؛ 

دوستان نازنينم از تك تك شما معذرت ميخوام ، مطمئن باشيد اولين زمان ممكن جبران ميكنم ولى خواهش ميكنم ازتون پيشكسوتى و سن و سال استاد خمسه رو فراموش نكنيد ، ده تا از اين مسابقات فداى يك لحظه لبخند شما نازنينانم، من تا الان هر جايگاهى كه پيش شما نازنينان دارم به واسطهء توكل به خداوند دعاى شما نازنينان و احترام به بزرگتر بوده پس به واسطهء اين برنامه حقير رو قضاوت نكنيد .

شيرين ترين لبخندها آرزوى من براى شما.

ياحق.