کد مطلب: 88322

تاریخ انتشار : جمعه ۱۵ ارديبهشت ۱۳۹۶ ساعت ۱۱:۴۱

به گزارش ایران خبر، اين تحقيق مي تواند صنعت ايمپلنت هاي بيونيک و توسعه فناوري هاي کمتر تهاجمي را براي کمک به درمان بيماريهاي دژنراتيو چشمي مانند 'رتينيت پيگمنتوزا' که مي تواند به نابينايي بينجامد، متحول سازد.
درست همانطور که براي عکاسي به پيکسل هايي براي تشخيص نور و واکنش نسبت به آن نياز است، بينايي نيز براي انجام همين کار به شبکيه متکي است.
شبکيه در پشت چشم انسان قرار دارد و حاوي سلول هاي پروتييني است که نور را به سيگنال هال الکتريکي تبديل مي کنند که از طريق سيستم عصبي حرکت مي کنند.
اين کار موجب بروز واکنشي از جانب مغز مي شود که تصويري از صحنه اي را که مشاهده مي شود مي سازد.
محققان در اين مطالعه که 'ونسا رسترپو' دانشجوي 24 ساله دکتراي فلسفه از دانشگاه آکسفورد رياست آن را بر عهده داشت، از يک ماده دولايه ساخته شده از هيدروژل و پروتئين هاي غشاي سلول بيولوژيکي براي تکرار عملکردهاي شبکيه استفاده کردند.
اين شبکيه همانند يک دوربين حاضر در صحنه طراحي مي شود که ماده سازنده آن مانند پيکسل ها عمل مي کند که نسبت به نور واکنش نشان مي دهد و يک تصوير سياه و سفيد ايجاد مي کند.
اين ماده مصنوعي، سيگنال هاي الکتريکي ايجاد مي کند که درست مانند شبکيه اصلي چشم ، موجب تحريک نرون هاي پشت چشم مي شود.
اين تحقيق که در مجله Scientific Reports منتشر شده است نشان مي دهد که باوجو ايمپلنت هاي مصنوعي شبکيه که در حال حاضر از انها استفاده مي شود، اين کشت هاي مصنوعي سلول از مواد زيست تخريب پذير ساخته مي شوند و حاوي اجسام خارجي يا جاندار نيستند.

 

 

 

تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.

  توليد شده توسط نرم افزار جامع ”استوديو خبر“