داخلی صفحه اقتصاد آرشيو خبر

خانه های میلیاردی؛

به گزارش ایران خبر،«بیش از 30 هزار واحد مسکونی خالی لوکس تنها در منطقه یک پایتخت». این، آماری است که وزیر راه، مسکن و شهرسازی چند روز پیش در شورای شهر تهران داد. آقای «عباس آخوندی» البته این آمار قابل تأمل را به میدان سیاست کشانده و گفته بود: «وقتی شهرداری اداره شهر را با اداره یک بنگاه اشتباه گرفته، افراد به سمت سوداگری حرکت می‌کنند» اما گشتی کوتاه در آگهی‌های فروش مسکن و تماس‌هایی کوتاه‌تر با آگهی‌دهندگان فروش و اجاره املاک منطقه یک تهران، گویای حقیقت دیگری است. حقیقتی که اتفاقاً بیش از آن که سیاسی باشد، حاصل پدیده‌ای اجتماعی است. پدیده‌ای که «مانور تجمل» یکی از میوه‌های تلخ آن است.
 بر کسی پوشیده نیست که طبق آمار، تعداد مسکن‌های موجود در کشور و به‌ویژه تهران از تعداد خانوار ثبت‌شده بیشتر است. همین مساله نام «خانه خالی» را در فرهنگ شهرنشینی ایجاد کرده است. هر روز آمار جدیدی از تعداد خانه‌های خالی در تهران رو می‌شود. بحث خانه‌های خالی مسکن مهر هنوز نخوابیده است که حالا آمار جدیدی از تعداد واحدهای مسکونی خالی لوکس در منطقه یک تهران منتشر شده است.
دو نفر پای معامله هستند
 تعداد خانه‌های چند میلیاردی در سایت‌های خریدوفروش از تعداد انگشتان دست بیشتر است. تصور اولیه اما این بود که چند عدد بیشتر از این خانه‌ها در سایت‌ها دیده نمی‌شود. تقریباً همه خانه‌ها آپارتمانی است و البته همه متراژ بالای 100متر دارند. تعداد اتاق خواب اغلب‌شان از 2 عدد بیشتر است. تعداد پارکینگ اغلب‌شان اما دوتاست، تعدادی که بر «ذکر در سند» تاکید شده است. تقریباً هیچ‌یک از خانه‌های میلیاردی نوساز نیستند. هیچ‌یک هم از خانه‌های خاص و مجللی نیستند که هرچند وقت یک‌بار سر از سایت‌های مختلف درمی‌آورند و قیمت‌شان به متری 45 میلیون تومان هم می‌رسد.
رفته‌ایم سراغ خانه‌هایی که خاص نیستند و معمولی‌ترند و عمر بیشترشان از 10 سال گذشته است. از 6-5 تماسی که با آگهی‌دهندگان انجام شد، 4-3 عدد از خانه‌ها خالی است. خانه نخست در منطقه آجودانیه قرار دارد و 240 متر هم متراژش است. قیمت پایه فروش متری 17 میلیون تومان است که با این متراژ قیمت کل حدود 4 میلیارد و 80 میلیون تومان در می‌آید. خانه 10 سال ساخت است. از پشت تلفن کاملاً مشخص است که یکی از مشاوران معاملات ملکی، آگهی را ثبت کرده است. بعد از ورق زدن و پیدا کردن مشخصات خانه‌ای که مدنظر است، از روی برگه‌ای می‌خواند: «نورگیر عالی است. خانه تازه بازسازی شده است. دو تا پارکینگ دارد. نقشه عالی است. من امروز این خانه را دیدم و امروز هم آگهی دادم. دسترسی عالی به شهر و امکانات رفاهی دارد. یک ماهی هم است که خانه خالی شده است.»
مشاور اما تاکید می‌کند: «من البته امروز برای خانه آگهی دادم. اگر صاحبخانه بخواهد خانه‌اش را به همه املاک بسپرد که فروش خانه‌اش یک سالی طول می‌کشد. متاسفانه همکاران ما به شما می‌گویند که خانه را با متری مثلاً 9 میلیون تومان می‌فروشند، کاری که نشدنی است. پس به جای اینکه فروشنده فایلش را خراب کند، به یک سری املاک خاص، خانه را می‌سپارد که توی سر ملکش هم نخورد و به قیمت واقعی هم خانه‌اش را بفروشد. اگر کسی به شما گفت که خانه در این منطقه را به این قیمت می‌خرد، بدانید که می‌خواهد شما را سر بدواند.» خانه میلیاردی بعدی در محله فرمانیه قرار دارد، خانه 130 متری است و قیمت آن در آگهی 2 میلیارد و 300 میلیون تومان ذکر شده است. مشاور املاک بعدی کلی می‌گردد تا مشخصات خانه را پیدا کند. صدای برگه دفترش به وضوح شنیده می‌شود. بعد از گفتن مشخصات خانه، می‌گوید: «به شما 2میلیارد و 250 میلیون تومان هم می‌دهیم. از صبح تا به حال 4-3 نفری زنگ زده‌اند. 2 تا 3 هفته‌ای می‌شود که خانه خالی است. همه از صبح زنگ می‌زنند و فقط اطلاعات می‌گیرند.
البته یک نفرشان قرار گذاشته تا خانه را ببیند. با صحبت‌های من که نمی‌شود، خانه را باید دید. اسم شما را هم در فهرست کسانی می‌گذارم که خانه را می‌خواهند، ببینند. راستی اسم‌تان چه بود؟» خانه میلیاردی بعدی در دربند واقع شده است و 190 متر زیربنا دارد. سونا و جکوزی، امکاناتی است که در آگهی به شدت بولد شده است. مشاور ملکی بعدی از بقیه پرچانه‌تر است. او توضیح می‌دهد: «قیمت خانه 4 میلیارد و 180 میلیون تومان است. خانه خالی است اما وسایل صاحب خانه در آن قرار دارد. ایران نیست و در خارج از ایران زندگی می‌کند. کلید خانه را داده تا ما برایش خانه را بفروشیم. خانه خیلی وقت است که خالی است. تازگی‌ها صاحبخانه قصد فروش کرده است. از صبح تا به حال خیلی‌ها زنگ زده‌اند ولی پولشان جور نبوده است. اتفاقاً دو نفر هم پای معامله هستند. یکی‌شان که رفته پول جور کند و یکی دیگر هم که یک خانم مهندس است، باید خانه‌اش را بفروشد، که ما هم برای خانه‌اش مشتری برده‌ایم و اتفاقاً او هم خانه را پسندیده، فقط منتظر زمان معامله هستند. خانه12-10 سال ساخت است و اتفاقاً خیلی هم تمیز است. نیازی به بازسازی ندارد، مگر اینکه خود شما بخواهید به سلیقه خود خانه را تزئین کنید.»
داستان طولانی
 داستان خالی ماندن خانه‌های منطقه یک تهران داستان جدیدی نیست. در روزهایی که بازار خریدوفروش و اجاره‌خانه داغ بود، یعنی در خرداد و تیرماه امسال، یکی از مقام‌های مسوول درباره خالی ماندن بالانشین‌ها آماری انتشار داد. رییس کمیسیون عمران مجلس آقای «محمدرضا رضایی کوچکی» در اواسط تیرماه در مصاحبه‌ای که با خبرگزاری خانه ملت داشت، عنوان کرد: «۵۰۰ هزار واحد خالی در شمال تهران وجود دارد.» آماری که طبق اطلاعات جدید، منطقه یک تهران که از نظر اجاره‌بها و قیمت زمین و خانه، جزء مناطق گران به حساب می‌آید، سهم بسزایی در رشد این آمار دارد. تعداد زیادی از خانه‌های خالی در منطقه یک وجود دارند. رضایی با بیان اینکه بیش از یک‌سوم جمعیت کشور ما اجاره‌نشین و بیشتر آن‌ها از دهک‌های پایین و آسیب‌پذیر هستند، گفت: «در بسیاری از کشورها قانون رهن و اجاره وجود دارد اما در کشور ما خلأ چنین قانونی حس می‌شود از این‌رو مالکان، خودسرانه قیمت‌ها را افزایش می‌دهند و نظارتی هم وجود ندارد. رضایی یکی از دلایل علت راکد ماندن خانه و کاهش قدرت خرید مردم را کاهش سود بانکی عنوان کرد.
او گفت: «به‌علت کاهش نرخ سود بانکی تمایل مالکان برای دریافت اجاره بیشتر شده است که این موضوع شرایط مستاجران را سخت کرده است.» در همان زمان رضایی کوچکی تنها راه مقابله با خانه‌های خالی را این‌طور عنوان کرد: «اخذ مالیات از خانه‌های خالی و افزایش تولید مسکن به تنظیم بازار و کنترل قیمت اجاره‌بها و قیمت خانه کمک می‌کند.» بسیاری از کارشناسان حوزه اقتصاد معتقدند که بازار لوکس خانه نه تنها نیازی به افزایش قیمت که نیاز به اصلاح قیمت دارد. با رکود اقتصادی سال‌های اخیر و رشد روزافزون خانه‌های لوکس در کلان‌شهر تهران، به نظر می‌رسد باید منتظر ماند و صبر کرد و دید، راهی که رییس عمران مجلس پیشنهاد داده تا چه حد کارساز و مشکل‌گشا خواهد بود.