کد مطلب: 30449
 
تاریخ انتشار : سه شنبه ۱۲ خرداد ۱۳۹۴ ساعت ۱۸:۱۲
از امروز من برای فرزندانم امام را باید خودم تعریف کنم و الا با این مرقد آنها امام را نخواهند شناخت. من باید به فرزندم عکس شهیدی را نشان بدهم که پس از شهادت هم دستش به نشان ارادت بر روی تمثال نورانی امام خوبی هاست.
محمدامین توکلی زاده در یادداشتی با عنوان «بت‌شکنی خمینی!» نوشته است:

این روزها ترس و واهمه متولیان ساخت حرم امام برای پرده برداری از ساخت و ساز بیست و چند ساله شان کاملا مشهود است.

مرتب جلسه می گذارند و گروه های کوچک و بزرگ را برای توجیه عملشان به مرقد می برند و آهسته آهسته پرده از چهره یک شاهکار معماری قرن بیست و یکمی بر می دارند.

جالب است برای توجیه می گویند نگاه ما پانصد سال آینده را هدف گرفته و شاید پانصد سال زمان نیاز باشد تا این مشکل بر طرف شود.

دیگر از مرقد صمیمی که با عشق مردم آجر آجرش بنا نهاده شده بود خبری نیست. آن روزها مهندس و عمله و بنا و نجار و آهنگر با اشک و جان و دل برای امام خود مرقد ساختند اما آن را خراب کردند تا سازه ای مدرن و محکم با دید پانصد ساله برای امام ما بسازند...

و جالب تر از معماری در مورد آیین زیارت ایشان از یک سو قیاس با معصوم در لایه های پنهان استنتاج می شود و از سوی دیگر می گویند اینجا با هر حجابی می شود به زیارت آمد چرا که امام در زمان حیاتشان مانعی برای این موضوع قایل نبودند و ما نمی توانیم پس از فوت ایشان خلاف این رویه را اعمال کنیم یعنی خدایی نکرده به زودی مرقد امام شبیه خیابان های بالا شهر خواهد شد...

موضوع مهم این نگاه ساختن امامی جدید در فقاهت، سیاست و فرهنگ و در همه ابعاد است که با امام ما کاملا در تضاد است؛ از خاطرات آقای هاشمی تا رفتار حجت الاسلام سیدحسن خمینی و معماری مرقد امام یک هارمونی مشاهده می شود که گویی می خواهد یک امام‌سازی واقع شود و ناخواسته به محبوبیت امام خاتمه دهد.

امام نجف و کربلا امام انقلاب و عاشورا امام بچه های جبهه ها امام فقرا و مستضعفین را دیگر نه در سایت جماران می شود زیارت کرد نه در مرقد باشکوهی که جسم امام در آن حبس شده است.

از امروز من برای فرزندانم امام را باید خودم تعریف کنم و الا با این مرقد آنها امام را نخواهند شناخت. من باید به فرزندم عکس شهیدی را نشان بدهم که پس از شهادت هم دستش به نشان ارادت بر روی تمثال نورانی امام خوبی هاست.

من باید عکس لبخند امام را در سیاه چادرهای عشایر فقیر و فراموش شده به فرزندم نشان بدهم.

باید امام را از قاب مجاهدان شهید لبنانی از چشم نافذ سیاه پوستان آفریقایی و مسلمان شده های به دست امام در اروپا و آمریکا برای فرزندم تعریف کنم. باید تا پانصد سال آینده به فرزندانمان کمک کنیم امام شناسی را بدون مرقد امام انجام دهند تا امام واقعی میان این «قصر باشکوه» از یاد نرود.

بت تجمل گرایی را که امام شکستند به نام مرقد امام، عده ای مجددا بنا کردند اما امام بت شکن در قلب ما زنده است.

امام فقرا امام شهدا امام مردم زنده است او در قلب ما حک شده است با همان نگاه صمیمی و دوست داشتنی با همان هیبت و ابهت اما سادگی برایمان دست تکان می دهد و ما هم باز فریاد می زنیم:

روح منی خمینی بت شکنی خمینی