وعده‌های توخالی ابتکار و زنده‌رودی در حال احتضار
امین محمدپور
کد مطلب: 30932
تاریخ انتشار : دوشنبه ۱۸ خرداد ۱۳۹۴ ساعت ۱۱:۰۸
معصومه ابتکار رئیس سازمان حفاظت محیط زیست در حالی وعده جاری ماندن آب در زاینده‌رود را داده بود که این رودخانه همچون فرد بیماری در حال احتضار قرار دارد و با این روال تا چند وقت دیگر خبری از یک قطره آب هم در آن نخواهد بود.
بوی بد رودی که رو به خشکی می‌رود بیش از هر چیزی آزاردهنده است و حتی مردم عطای لذت دقایقی پیاده‌روی در حاشیه زاینده‌رود را به لقایش بخشیده‌اند، با این حال هنوز بخش‌هایی از رودخانه که آب در آن جمع شده، محلی است برای تفریح و ماهی‌گیری عده‌ای!
داستان این سال‌های زاینده‌رود، تراژدی مفصلی است که مردمان دیار زنده‌رود آن را از بَرَند، از بس که خواستار جریان دائمی آب در این رودخانه حیات‌بخش شدند، خسته‌اند و کورسوی امیدشان فقط باز شدن آب به بهانه کشت‌های پاییزه و بهاره است تا دوباره چشمشان به رودی پر آب و خواجویی خاطره‌انگیز روشن شود.
15 آبان سال گذشته بود که آب پس از 18 ماه در بستر خشک زاینده‌رود جاری شد و معصومه ابتکار، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست کشور در سخنانی اعلام کرد فردا یعنی روز شانزدهم آبان آب به تالاب خشکیده گاوخونی می‌رسد.
نه تنها آن فردا هیچ‌گاه فرا نرسید! بلکه در تمام دوره‌های بعد از این تاریخ که آب در رودخانه رها شد، گاوخونی حتی یک قطره آب هم به خود ندید.
اما این تنها وعده نادرست معاون رئیس جمهور نبود، در حالی که اعلام شده بود زاینده‌رود در تاریخ 10 خردادماه باز هم بسته خواهد شد، خانم ابتکار در سفر روز پنجم خرداد خود به اصفهان به این خبر واکنش نشان داد و در جمع خبرنگاران اعلام کرد: بنابر تصمیم شورای هماهنگی حوضه آبریز زاینده‌رود، قرار نیست آب این رودخانه در تاریخ 10 خردادماه بسته شود و تصمیم بر دائمی شدن این رودخانه است.
حالا دو هفته از وعده رئیس سازمان حفاظت محیط زیست برای جاری ماندن آب در زاینده‌رود می‌گذرد اما با گذری کوتاه در حاشیه رودخانه در متوجه خواهید شد که زنده‌رود وعده داده شده، مرده است.
شاید منظور خانم ابتکار از جاری ماندن زاینده‌رود، همان آب باریکه‌ای بوده که پیش از آخرین بازگشایی دریچه‌های سد در رودخانه شاهد بودیم اما هرچه به سمت بالادست رودخانه بنگریم نه خبر از آب هست و نه حتی آب‌باریکه‌ای دل خوش کن! تنها رودخانه‌ای را می‌بینیم که در بستر احتضار است و آرام‌آرام رو به مرگ می‌رود و با این روال تا مدتی دیگر خبری از همین مقدار آب جمع شده نیز نخواهد بود.
وعده جاری ماندن آب زاینده‌رود توسط مقام اجرایی همچون معاون رئیس جمهور امید را در دل‌ها زنده کرد و به تیتر یک تمام رسانه‌های استان اصفهان بدل شد که شاید خانم ابتکار اطلاعات دقیق‌تری نسبت به مسئولان استان از باز ماندن آب در رودخانه دارد و همچنان اصفهانی‌ها از نعمت رود زنده خود استفاده می‌کنند اما با گذشت چند روز مشخص شد که این وعده ایشان نیز همانند وعده رسیدن آب به گاوخونی اعتبار چندانی ندارد.
رهبر معظم انقلاب بارها در دیدارهای خود با مسئولان، وعده به مردم را سبب افزایش توقعات دانسته‌اند و تحقق وعده‌های داده شده دولت به مردم را امری مطلوب و ضروری عنوان کرده‌اند که سبب استحکام ایمان و اعتقاد مردم می‌شود اما اگر برعکس اگر این وعده‌ها محقق نشود در ذهن مردم، مشکل ایجاد می‌کند.
مسئولان باید بدانند و قطعا می‌دانند که جاری بودن رودخانه زاینده‌رود از مهم‌ترین مطالبات چند سال گذشته مردم اصفهان بوده و آنقدر زندگی آنها با هربار که خشکی آن را می‌بینند روحشان آزرده خاطر می‌شود و حتی میزان افسردگی در آنها افزایش می‌یابد.
اصفهانی‌ها حالا منتظر پاسخ قانع‌کننده‌ای از سوی رئیس سازمان محیط زیست هستند که با کدام استدلال و شواهد و چرا این وعده مهم را به اصفهانی‌ها دادند که آب در زاینده‌رود جاری می‌ماند، وعده‌ای که تنها پس از چند روز مشخص شد صحیح نبوده است.
مردم از مسئولانی که وعده می‌دهند انتظار دارند تا پاسخگوی وعده‌های خود باشند و به آنها عمل کنند تا باز هم رودخانه آرام زاینده‌رود، آرامش را به مردم دیار نصف جهان هدیه دهد.
منبع: فارس
یادداشت از امین محمدپور
