در وصف حضرت خدیجه سلام الله علیها
حجت اله قلی پور
کد مطلب: 32406
تاریخ انتشار : شنبه ۶ تير ۱۳۹۴ ساعت ۱۳:۰۸
شعری در وصف حضرت خدیجه سلام الله علیها از شاعر انقلابی کشورمان حجت الاسلام قلی پور که برای ایران خبر ارسال شده است را در ادامه می خوانید.
خديجه كبري(عليها السلام) چنان مقام والايي داشت كه خداوند عزّوجل بارها بر او درود و سلام فرستاد.طبق رواياتي از حضرت امام محمد باقر (عليه السلام)پيامبر اكرم(صلي الله عليه وآله)هنگام بازگشت ازمعراج، به جبرئيل فرمود: "آيا حاجتي داري؟"
جبرئيل عرض كرد: خواسته ام اين است كه از طرف خدا و من به خديجه سلام برساني" بحارالانوار،6،ص7. در روايتي ديگر مي خوانيم: روزي خديجه به طلب رسول خدا(صلي الله عليه وآله)بيرون آمد. جبرئيل به صورت مردي با وي روبه رو شد و از خديجه احوال رسول خدا(صلي الله عليه وآله)را پرسيد. خديجه نمي توانست بگويد رسول خدا(صلي الله عليه وآله)در كجا بسر مي برد.او مي ترسيد اين مرد از كساني باشد كه قصد كشتن رسول خدا(صلي الله عليه وآله)را دارد. وقتي كه خدمت آن حضرت رسيد و قصه را باز گفت، حضرت محمد(صلي الله عليه وآله)فرمود:آن جبرئيل بود و امر كرد كه از خداتو را سلام برسانم.رياحين الشريعه، ج2،ص206.
"در وصف حضرت خدیجه سلام الله علیها"
ای مادر ماه همسر خورشید
ای بانوی آفتاب ای ناهید
مهرت به دل رسول خوبیها
نامت به لب مبارکش جاوید
تو مونس روزهای بی یاور
تو یار شفیق و مایه ی امید
اول زن مومن مسلمانی
خورشید ز خانه ی تو می تابید
همراه علی تو اقتدا کردی
بر خاتم انبیا چو مروارید
تو فخر زنان مکه ای بانو
بر همسر خود رسول می نازید
تنها شدی و غریب در شهرت
از غربت تو فرشته می نالید
در موسم وضع حمل زهرایت
رحمت به تو از عرش خدا بارید
اسیه و مریم آمدند از راه
مهتاب به دور بسترت چرخید
مادر شدی و به اذن رب احمد
مولود تو را فاطمه اش نامید
اموال تو شد برای دین یاور
چشمان تو بر نبی جفاها دید
محبوب خدا شدی و پیغمبر
بر همسریت به خویش می بالید
در موسم رحلت تو آورده
جبریل سلامی از خدای حمید
آورد کفن برایت از جنت
این مایه ی افتخار تو گردید
رفتی ز کنار مصطفی بانو
تا آخر عمر بر غمت بارید
از ما به تو ای خدیجه کبری
هر دم صلوات، فاتحه، توحید
ای بانوی آفتاب ای ناهید
مهرت به دل رسول خوبیها
نامت به لب مبارکش جاوید
تو مونس روزهای بی یاور
تو یار شفیق و مایه ی امید
اول زن مومن مسلمانی
خورشید ز خانه ی تو می تابید
همراه علی تو اقتدا کردی
بر خاتم انبیا چو مروارید
تو فخر زنان مکه ای بانو
بر همسر خود رسول می نازید
تنها شدی و غریب در شهرت
از غربت تو فرشته می نالید
در موسم وضع حمل زهرایت
رحمت به تو از عرش خدا بارید
اسیه و مریم آمدند از راه
مهتاب به دور بسترت چرخید
مادر شدی و به اذن رب احمد
مولود تو را فاطمه اش نامید
اموال تو شد برای دین یاور
چشمان تو بر نبی جفاها دید
محبوب خدا شدی و پیغمبر
بر همسریت به خویش می بالید
در موسم رحلت تو آورده
جبریل سلامی از خدای حمید
آورد کفن برایت از جنت
این مایه ی افتخار تو گردید
رفتی ز کنار مصطفی بانو
تا آخر عمر بر غمت بارید
از ما به تو ای خدیجه کبری
هر دم صلوات، فاتحه، توحید
