کد مطلب: 42486
تاریخ انتشار : دوشنبه ۱۳ مهر ۱۳۹۴ ساعت ۱۴:۵۸
ماجرا از تحصن طلبه ی جوان و خانواده اش روبری مجلس شروع شد. تحصنی موسوم به "غیرت" که با اضافه شدن اقشار مختلف مردم کم کم جدی تر شد و تبدیل شد به تجمعی چند صد نفره. از روز چهارشنبه آغاز تا و تا یک هفته ادامه پیدا کرد. این درحالی بود که نهاد ذی ربطی مثل استانداری این تجمع را فاقد مجوز اعلام نمود. در واقع این تجمع اقدامی بود غیر قانونی به بهانه ی مطالبه ای قانونی!
ایران خبر- در اینکه مردم حق دارند از نمایندگانشان مطالبه داشته باشند هیچ تردیدی وجود ندارد اما سوال اینجاست که مگر تنها راه طرح مطالبه و رساندن صدای اعتراض به گوش دولت، تجمع و تحصن است؟! حتی اگر برخی تصور می کنند که راهی موثرتر از این باقی نمانده می توانند برای این کار از نهادهای مسئول کسب مجوز کنند و باز اگر ادعا می کنند که دولت به دلایل سیاسی مجوز صادر نمی کند، می توانند از طریق نمایندگان موضوع را از دولت پیگیری نمایند. لذا مادامی که راه های قانونی - که غالبا به بن بست منجر نمی شود - امتحان نشده، عقلا متوسل شدن به راه های غیر قانونی امری خلاف عقل و خلاف اخلاق است.
همه واقفیم که "برجام" در سطح سیاسی و عمومی کشور مخالفین و موافقینی دارد. و فعلا این مخالفین هستند که دست به اعتراض و تجمع زده اند. حالا اگر قرار باشد موافقین هم متعاقبا دست به تجمع حمایتی بزنند، و برای تایید حرکتشان چند فعال رسانه ای و چند نماینده ی مجلس به جمعشان دعوت کنند واکنش مخالفین چه خواهد بود؟! آیا این اردو کشی ها به بررسی دقیق و فراجناحی "برجام" کمک خواهد کرد؟! اگر قرار شود این روش اعتراض و مطالبه در مورد "برجام" - یا هر موضوع مورد مناقشه ی دیگر - تبدیل به یک رویه شود، نتیجه ی آن آبستن شدن جامعه برای تنش نخواهد بود؟
تجربه نشان میدهد وقتی فضای دو قطبی، نا سالم و پر التهاب بر یک رویداد سیاسی در حال وقوع حاکم شود تمکین نتیجه برای شکست خورده ها در آن رقابت سخت خواهد بود. متحصنین و نمایندگانی که با سخنرانی و حضور، مهر تایید بر این اجتماع غیر قانونی زدند، سردارهای قلم و رجال سیاسی، حواسشان هست که عبورشان از خط قرمز قانون ممکن است فضا را برای اقدامات خرابکارانه ی معاندان به بهانه ی رد احتمالی برجام آماده کند؟!
بعضی از تجمع کنندگان در پاسخ به این سوال که چرا در تجمعی غیر قانونی شرکت کردید، روحیه انقلابی گری را دستمایه قرار داده و ادعا می کردند برای حفظ آرمان های انقلاب و همچنین بر اساس بند 27 قانون اساسی کسب مجوز لازم نیست.
توجیه غلط و خطرناک این طیف ضمن اینکه به شدت به توجیحات قانون شکنان شبیه است، ناخواسته این را هم القاء می کند که "انقلابی گری" یعنی یک روحیه ی فرا قانونی که تمکینش از قانون متغییری دارد به اسم سلیقه! هرجا به نفع بود قانون نصب العین است و هرجا به ضرر قانون از ارزش ساقط می شود.
ظاهرا این دوستان فراموش کرده اند که رهبر انقلاب به عنوان پرچمدار گفتمان "انقلابی" همواره به رفتار در چهار چوب قانون و فصل الخطاب دانستن قانون تاکید دارند.
مع الاسف برخی نماینده های مجلس حاضر در این تحصن هم این دست اقدامات را نتیجه ی طبیعی رفتار خلاف قانون برخی از مسئولین دولتی میدانند!!
یاللعجب از اینکه قانونگذاری نداند که اشتباه را نمی شود پشت اشتباه پنهان، و شیشه را نمی شود با دستمال کثیف تمیز کرد.
بی شک لازمه ی بررسی "برجام" نگاهی فراجناحی با در نظر گرفتن مصلحت کشور و شنیدن صدای مردم است، پس در این مقطع حساس وظیفه نخبگان سیاسی است، که فضایی برای موافقین و مخالفین "برجام" ایجاد کنند ، تا آنها بتوانند دغدغه های خود را در چهارچوب قانون مطرح نمایند. و رجال سیاسی هم از اظهاراتی که فضای جامعه را هیجانی می کند – چه له و چه علیه برجام – خودداری کنند.