ایران خبر بررسی می کند؛
"پیرسینگ کردن" مدی که مرگ را به همراه دارد
کد مطلب: 49290
تاریخ انتشار : شنبه ۲۸ آذر ۱۳۹۴ ساعت ۱۲:۵۵
امروزه سوراخ كردن بدن به روش های جدید و عجیب نسبت به روش گذشتگان بسيار بحث برانگيز است. متخصصان بر این باور هستندکه وقتی قسمتی از بدن را سوراخ می کنیم با عوارض جانبي طولانی و بسيار خطرناک روبرو می شویم. تا زمانی که افراد علاقمند به سوراخ كردن بدن هر روز افرزایش پیدا کنند مشکلات فیزیکی و بهداشتی مرتبط با این قضیه نیز افرایش می یابد.
ایران خبر- حلقه های زيبایی و گوشواره‌هاي رنگارنگ که برای گوش و بینی استفاده می شود، شايد مرگ تان را رقم بزند. آغاز و رواج سوراخ كردن گوش و بيني کار امروز و دیروز نیست شروع آن به قرن پنجم ميلادي بر می گردد.
مصریان قديمي‌ترين کسانی بودند که سوراخ كردن بدن را آغاز کردند. در ابتدا مردان و زنان گوش‌هاي خود را سوراخ مي‌كردند. در فرهنگ هندي‌ها، آفريقايي‌ها و رومي‌ها سوراخ كردن بيني و ابرو افزایش یافت و اکنون شاهد ركورد‌هاي جهاني بسيار عجيبي از سوراخ كردن‌هاي موقت يا دائمي در بدن هستیم.
امروزه سوراخ كردن بدن به روش های جدید و عجیب نسبت به روش گذشتگان بسيار بحث برانگيز است. متخصصان بر این باور هستندکه وقتی قسمتی از بدن را سوراخ می کنیم با عوارض جانبي طولانی و بسيار خطرناک روبرو می شویم. تا زمانی که افراد علاقمند به سوراخ كردن بدن هر روز افرزایش پیدا کنند مشکلات فیزیکی و بهداشتی مرتبط با این قضیه نیز افرایش می یابد.
حساسيت قدم اول این جراحی است
وقتی در پیرسینگ براي سوراخ كردن بدن از ابزارهای فلزي استفاده مي‌شود، واكنش‌هاي آلرژيك به فلز استفاده شده به وجود می آید. سوراخ كردن بدن براي استفاده از طلا يا حلقه در قسمت‌هاي مختلف بدن مثل گوش، بيني، زبان و ناف این قسمت‌ها را مستعد واكنش‌هاي آلرژيك به نيكل، تيتانيوم، نيوبيوم يا ساير فلزاتي می‌کند كه براي اين كار مورد استفاده قرار مي‌گيرند.
مطالعات نشان مي‌دهد كه انواع اگزما و رينيت (التهاب مخاط بيني كه در اثر واكنش ازدياد حساسيتي ايجاد مي‌شود) در اثر برخورد فلز نيكل با پوست حاصل مي‌شود. همچنین سوراخ كردن بدن با استفاده از فلزات ديگر، باعث حساسيت شديد به پارا-فنيلين دي آمين (PPD) می‌شود. يكي از رايج‌ترين اثرات آلرژيك سوراخ كردن بدن لنفوسيت پوست (سيستم ايمني پوست) است. علاوه بر آلرژي‌هاي عفوني، سوراخ كردن داراي عوارض غيرعفوني آلرژي تماسي درماتيت - يك اصطلاح كلي است كه التهاب پوست را توصيف مي‌كند- نيز مي‌شود. به تازگي فلزات جديد از جنس استيل براي سوراخ كردن بدن ساخته شده‌اند، اما حتي آنها نيز به‌طور کامل عاري از نيكل- بيشترين عامل حساسيت- نيستند.
عفونت مسري است
امروزه پیرسینگ برای سوراخ كردن بدن یک عمل مد روز به حساب می آید. اما متاسفانه همه افرادی که این کار را انجام می دهند از عفونت‌هايي که این عمل به همراه خود دارد غافل هستند گاهی این عمل افراد را به كام بيماري‌هاي مرگباري مي‌كشاند. چرا که ابزارهای این عمل ساخته شده دست انسان است و اين عمل محل مناسبي براي تجمع ويروس‌ها، باكتري‌ها و عفونت‌هاست. عفونت‌هاي مسري بر اثر واكنش‌هاي آلرژيك به فلزات استفاده شده در سوراخ كردن بدن به وجود مي‌آيند.
اين عفونت‌ها بیشتر در ناحیه سوراخ كردن زبان و ناف باعث بروز باكتري‌هاي كوچك بيماري‌هاي هپاتيت B و C می شود كه در نهايت مي‌توانند منجر به مرگ شوند. بيمارانی که به ديابت و بيماري‌هاي پوستي مبتلا هستند بيشتر ممكن است بر اثر اين باكتري‌ها گرفتار بيمارهاي عفوني شوند. ديده شده كه اين نوع بيماري‌هاي باكتريايي با علائم باليني مانند تب، دردهاي شكمي و آبسه همراه هستند.
خونريزي خطرناک است
وقتی قسمتی از بدن را سوراخ می کنند خونريزي مختصري در قسمتي كه سوراخ شده است به وجود می آید. به‌طور خاص در سوراخ كردن زبان به دليل اينكه تعداد زيادي از مويرگ‌ها و انتقال‌دهندگان خون پاره مي‌شوند، خون بسيار بيشتري از دست مي‌رود. اگر كمترین بي‌توجهي به این قضیه شود خونريزي بي‌اندازه و غيرقابل به وجود می آید که تاثيرات مخربي روي قدرت تكلم و تنفس فرد بر جاي بگذارد. متخصصان معتقدند سوراخ كردن اعضاي بدن مي‌تواند روي توانايي آنها براي اهداي خون نيز تاثير بگذارد. اين افراد پس از انجام اين عمل، صلاحيت لازم براي اهداي خون را نخواهند داشت..jpg)
قطع شدگي عصب همراه با درد طاقت فرسا
گاهی سوراخ كردن عضوي از بدن مباعث پارگي يا قطع شدگي عصب آن عضو می شود كه با درد غيرقابل وصفي همراه است. دقت زیادی هنگام سوراخ كردن زبان و ناف بايد كار برده شود تا عصب‌هاي متصل به اين بافت‌ها دچار آسيب‌ديدگي نشوند. عصب‌هاي بسيار حساسي در قسمت زبان و ناف وجود دارد كه با ستون فقرات و فعاليت مغز به‌طور مستقيم در ارتباط هستند. كوچك‌ترين آسيب به اين عصب‌ها مي‌تواند باعث درد دائمي شود. مشكلات ناشي از اختلال در عصب‌ها بر اثر سوراخ كردن عضوي از بدن نه‌تنها خطرناك است، بلكه مي‌تواند تا پايان عمر، به عنوان خطري دائم براي سلامت بدن تلقي شود.
اختلال در بارداري و خطر برای جنین
سوراخ كردن عضوي از بدن برای خانم های باردار مي‌تواند خطرات بسیار بدی را براي جنين به همراه داشته باشد. هشدارهای زیادی به خانم های باردار در این خصوص داده شده است که در طول بارداري به‌شدت از سوراخ كردن ناف و بقيه اعضاي بدن خودداری کنند. به دليل تغييرات فيزيكي كه به وجود می آید از قبیل تاول زدن، خراشيدگي بافت‌ها و ايجاد شدن سوراخ‌ها که این محل مي‌تواند مکانی براي بروز انواع عفونت باشد. سوراخ كردن ناف هم برای سلامت مادر هم سلامت جنین خطرات بسیاری دارد.
پارگي بافت‌ها همرا با بیماری های باکتریایی خطرناک
سوراخ كردن بيني معمولا منجر به خراشيدگي با زخم به خصوص از نوع كلوئيد مي‌شود که كلوئيد نوعي از جوشگاه است كه بر اثر پرسازي بافت كلاژن در محل زخم‌هاي پوست و يا شكاف‌هاي جراحي، توليد شده و رشد مي‌كند. اين ضايعه پوستي نتيجه رشد بيش از حد پديده ترميم زخم است و چون پيشرونده است با جوشگاه‌هاي معمولي زخم‌ها تفاوت دارد.
خراشيدگي كلوئيد نوعي از تومور است كه تهديدي براي سلامتي محسوب نمي‌شود ولي در ناحيه‌اي كه آسيب ديده است شروع به رشد مي‌كند. خراش يا پارگي بافت‌ها معمولا خطر آسيب ديدگي را با خود به همراه دارد كه روي بيمار اثرات روحي و رواني منفي به جاي مي‌گذارد. زخم بافت‌ها در سوراخ كردن گوش و لب هم متداول است كه عوارضي همچون كيست، زخم‌هاي بزرگ يا اشك و التهاب با خود به همراه دارد. اين عوارض نه تنها براي روش‌هاي سنتي سوراخ كردن بدن گزارش شده‌اند بلكه براي روش‌هاي غير سنتي و مدرن نيز وجود دارند. علائم خراش يافتگي يا پارگي بافت‌ها عبارتند از قرمزي، تورم و تاول‌هاي مترشح. معمولا افراد، اين زخم‌ها و كلوئيد‌های اطراف نقاط سوراخ شده را با جوش اشتباه گرفته و مي‌خواهند آنها را بتركانند ولي اين كار منجر به بيماري‌هاي باكتريايي بسيار دردناكي مي‌شود.
خطر التهاب لايه داخلي قلب
افرادی که دچار بیماری قلبی هستند باید از سوراخ کردن عضوی از بدن خود پرهیز کنند چرا که عفونت و التهاب در لايه داخلي پس از این جراحی به وجود مي‌آيد. سوراخ كردن بدن شامل ورود به غشاي مخاطي يا پوست سطحي عضو مربوطه است كه مي‌تواند فرد را در معرض ابتلا به بيماري‌هاي باكتريايي قرار دهد. اين نوع از بيماري‌ها خطر ابتلا به التهاب لايه داخلي قلب را براي افراد مبتلا به بيمارهاي ارثي قلبي به دنبال دارد. براي بيماراني كه از ناراحتي‌هاي قلبي رنج مي‌برند توصيه مي‌شود از سوراخ كردن گوش و ناف خود بپرهيزند زيرا سوراخ كردن اين بخش‌ها خطر بيماري‌هاي قلبي را افزايش مي‌دهد. همچنين كه سوراخ كردن بخش پاييني بيني و اقدامات بهداشتي نامناسب و ضعيف بعد از آن رابطه مستقيمي با التهاب لايه داخلي قلب دارد.
افزایش بیماری های دهان و دندان
ممکن است مشکلاتی هنگام سوراخ كردن عضو‌هاي مرتبط با دهان و دندان اختلالات مرتبط با دهان و دندان پیش آید. شایع ترین این مشکلات عبارتند از: آنژين لودويگ (سلوليت به سرعت پيشرونده فضاي ساب‌منديبولار است كه با جابه‌جايي زبان به بالا و عقب همراه است و در بزرگسالان مبتلا به عفونت‌هاي دنداني همزمان ديده مي‌شود) و سلوليت دهان كه منجر به اختلال در دندان، لثه و تورم دردناك در لثه به خصوص هنگام انجام عمل جويدن مي‌شود.
مضرترین این مشکلات اختلال در عصب لثه است که باعث پوسیدگی دندان ها می شود. وقتی سوراخ كردن‌ها توسط فلزات در زبان انجام مي‌گيرد باعث عفونت‌هاي دهاني می شود كه در صورت مراقبت نكردن مناسب بعد از پروسه سوراخ كردن، می تواند خرابي‌هاي جدي در دندان ها را به همراعه داشته باشد.
مصریان قديمي‌ترين کسانی بودند که سوراخ كردن بدن را آغاز کردند. در ابتدا مردان و زنان گوش‌هاي خود را سوراخ مي‌كردند. در فرهنگ هندي‌ها، آفريقايي‌ها و رومي‌ها سوراخ كردن بيني و ابرو افزایش یافت و اکنون شاهد ركورد‌هاي جهاني بسيار عجيبي از سوراخ كردن‌هاي موقت يا دائمي در بدن هستیم.
امروزه سوراخ كردن بدن به روش های جدید و عجیب نسبت به روش گذشتگان بسيار بحث برانگيز است. متخصصان بر این باور هستندکه وقتی قسمتی از بدن را سوراخ می کنیم با عوارض جانبي طولانی و بسيار خطرناک روبرو می شویم. تا زمانی که افراد علاقمند به سوراخ كردن بدن هر روز افرزایش پیدا کنند مشکلات فیزیکی و بهداشتی مرتبط با این قضیه نیز افرایش می یابد.
وقتی در پیرسینگ براي سوراخ كردن بدن از ابزارهای فلزي استفاده مي‌شود، واكنش‌هاي آلرژيك به فلز استفاده شده به وجود می آید. سوراخ كردن بدن براي استفاده از طلا يا حلقه در قسمت‌هاي مختلف بدن مثل گوش، بيني، زبان و ناف این قسمت‌ها را مستعد واكنش‌هاي آلرژيك به نيكل، تيتانيوم، نيوبيوم يا ساير فلزاتي می‌کند كه براي اين كار مورد استفاده قرار مي‌گيرند.
مطالعات نشان مي‌دهد كه انواع اگزما و رينيت (التهاب مخاط بيني كه در اثر واكنش ازدياد حساسيتي ايجاد مي‌شود) در اثر برخورد فلز نيكل با پوست حاصل مي‌شود. همچنین سوراخ كردن بدن با استفاده از فلزات ديگر، باعث حساسيت شديد به پارا-فنيلين دي آمين (PPD) می‌شود. يكي از رايج‌ترين اثرات آلرژيك سوراخ كردن بدن لنفوسيت پوست (سيستم ايمني پوست) است. علاوه بر آلرژي‌هاي عفوني، سوراخ كردن داراي عوارض غيرعفوني آلرژي تماسي درماتيت - يك اصطلاح كلي است كه التهاب پوست را توصيف مي‌كند- نيز مي‌شود. به تازگي فلزات جديد از جنس استيل براي سوراخ كردن بدن ساخته شده‌اند، اما حتي آنها نيز به‌طور کامل عاري از نيكل- بيشترين عامل حساسيت- نيستند.
امروزه پیرسینگ برای سوراخ كردن بدن یک عمل مد روز به حساب می آید. اما متاسفانه همه افرادی که این کار را انجام می دهند از عفونت‌هايي که این عمل به همراه خود دارد غافل هستند گاهی این عمل افراد را به كام بيماري‌هاي مرگباري مي‌كشاند. چرا که ابزارهای این عمل ساخته شده دست انسان است و اين عمل محل مناسبي براي تجمع ويروس‌ها، باكتري‌ها و عفونت‌هاست. عفونت‌هاي مسري بر اثر واكنش‌هاي آلرژيك به فلزات استفاده شده در سوراخ كردن بدن به وجود مي‌آيند.
اين عفونت‌ها بیشتر در ناحیه سوراخ كردن زبان و ناف باعث بروز باكتري‌هاي كوچك بيماري‌هاي هپاتيت B و C می شود كه در نهايت مي‌توانند منجر به مرگ شوند. بيمارانی که به ديابت و بيماري‌هاي پوستي مبتلا هستند بيشتر ممكن است بر اثر اين باكتري‌ها گرفتار بيمارهاي عفوني شوند. ديده شده كه اين نوع بيماري‌هاي باكتريايي با علائم باليني مانند تب، دردهاي شكمي و آبسه همراه هستند.
خونريزي خطرناک است
وقتی قسمتی از بدن را سوراخ می کنند خونريزي مختصري در قسمتي كه سوراخ شده است به وجود می آید. به‌طور خاص در سوراخ كردن زبان به دليل اينكه تعداد زيادي از مويرگ‌ها و انتقال‌دهندگان خون پاره مي‌شوند، خون بسيار بيشتري از دست مي‌رود. اگر كمترین بي‌توجهي به این قضیه شود خونريزي بي‌اندازه و غيرقابل به وجود می آید که تاثيرات مخربي روي قدرت تكلم و تنفس فرد بر جاي بگذارد. متخصصان معتقدند سوراخ كردن اعضاي بدن مي‌تواند روي توانايي آنها براي اهداي خون نيز تاثير بگذارد. اين افراد پس از انجام اين عمل، صلاحيت لازم براي اهداي خون را نخواهند داشت.
گاهی سوراخ كردن عضوي از بدن مباعث پارگي يا قطع شدگي عصب آن عضو می شود كه با درد غيرقابل وصفي همراه است. دقت زیادی هنگام سوراخ كردن زبان و ناف بايد كار برده شود تا عصب‌هاي متصل به اين بافت‌ها دچار آسيب‌ديدگي نشوند. عصب‌هاي بسيار حساسي در قسمت زبان و ناف وجود دارد كه با ستون فقرات و فعاليت مغز به‌طور مستقيم در ارتباط هستند. كوچك‌ترين آسيب به اين عصب‌ها مي‌تواند باعث درد دائمي شود. مشكلات ناشي از اختلال در عصب‌ها بر اثر سوراخ كردن عضوي از بدن نه‌تنها خطرناك است، بلكه مي‌تواند تا پايان عمر، به عنوان خطري دائم براي سلامت بدن تلقي شود.
اختلال در بارداري و خطر برای جنین
سوراخ كردن عضوي از بدن برای خانم های باردار مي‌تواند خطرات بسیار بدی را براي جنين به همراه داشته باشد. هشدارهای زیادی به خانم های باردار در این خصوص داده شده است که در طول بارداري به‌شدت از سوراخ كردن ناف و بقيه اعضاي بدن خودداری کنند. به دليل تغييرات فيزيكي كه به وجود می آید از قبیل تاول زدن، خراشيدگي بافت‌ها و ايجاد شدن سوراخ‌ها که این محل مي‌تواند مکانی براي بروز انواع عفونت باشد. سوراخ كردن ناف هم برای سلامت مادر هم سلامت جنین خطرات بسیاری دارد.
سوراخ كردن بيني معمولا منجر به خراشيدگي با زخم به خصوص از نوع كلوئيد مي‌شود که كلوئيد نوعي از جوشگاه است كه بر اثر پرسازي بافت كلاژن در محل زخم‌هاي پوست و يا شكاف‌هاي جراحي، توليد شده و رشد مي‌كند. اين ضايعه پوستي نتيجه رشد بيش از حد پديده ترميم زخم است و چون پيشرونده است با جوشگاه‌هاي معمولي زخم‌ها تفاوت دارد.
خراشيدگي كلوئيد نوعي از تومور است كه تهديدي براي سلامتي محسوب نمي‌شود ولي در ناحيه‌اي كه آسيب ديده است شروع به رشد مي‌كند. خراش يا پارگي بافت‌ها معمولا خطر آسيب ديدگي را با خود به همراه دارد كه روي بيمار اثرات روحي و رواني منفي به جاي مي‌گذارد. زخم بافت‌ها در سوراخ كردن گوش و لب هم متداول است كه عوارضي همچون كيست، زخم‌هاي بزرگ يا اشك و التهاب با خود به همراه دارد. اين عوارض نه تنها براي روش‌هاي سنتي سوراخ كردن بدن گزارش شده‌اند بلكه براي روش‌هاي غير سنتي و مدرن نيز وجود دارند. علائم خراش يافتگي يا پارگي بافت‌ها عبارتند از قرمزي، تورم و تاول‌هاي مترشح. معمولا افراد، اين زخم‌ها و كلوئيد‌های اطراف نقاط سوراخ شده را با جوش اشتباه گرفته و مي‌خواهند آنها را بتركانند ولي اين كار منجر به بيماري‌هاي باكتريايي بسيار دردناكي مي‌شود.
افرادی که دچار بیماری قلبی هستند باید از سوراخ کردن عضوی از بدن خود پرهیز کنند چرا که عفونت و التهاب در لايه داخلي پس از این جراحی به وجود مي‌آيد. سوراخ كردن بدن شامل ورود به غشاي مخاطي يا پوست سطحي عضو مربوطه است كه مي‌تواند فرد را در معرض ابتلا به بيماري‌هاي باكتريايي قرار دهد. اين نوع از بيماري‌ها خطر ابتلا به التهاب لايه داخلي قلب را براي افراد مبتلا به بيمارهاي ارثي قلبي به دنبال دارد. براي بيماراني كه از ناراحتي‌هاي قلبي رنج مي‌برند توصيه مي‌شود از سوراخ كردن گوش و ناف خود بپرهيزند زيرا سوراخ كردن اين بخش‌ها خطر بيماري‌هاي قلبي را افزايش مي‌دهد. همچنين كه سوراخ كردن بخش پاييني بيني و اقدامات بهداشتي نامناسب و ضعيف بعد از آن رابطه مستقيمي با التهاب لايه داخلي قلب دارد.
افزایش بیماری های دهان و دندان
ممکن است مشکلاتی هنگام سوراخ كردن عضو‌هاي مرتبط با دهان و دندان اختلالات مرتبط با دهان و دندان پیش آید. شایع ترین این مشکلات عبارتند از: آنژين لودويگ (سلوليت به سرعت پيشرونده فضاي ساب‌منديبولار است كه با جابه‌جايي زبان به بالا و عقب همراه است و در بزرگسالان مبتلا به عفونت‌هاي دنداني همزمان ديده مي‌شود) و سلوليت دهان كه منجر به اختلال در دندان، لثه و تورم دردناك در لثه به خصوص هنگام انجام عمل جويدن مي‌شود.
مضرترین این مشکلات اختلال در عصب لثه است که باعث پوسیدگی دندان ها می شود. وقتی سوراخ كردن‌ها توسط فلزات در زبان انجام مي‌گيرد باعث عفونت‌هاي دهاني می شود كه در صورت مراقبت نكردن مناسب بعد از پروسه سوراخ كردن، می تواند خرابي‌هاي جدي در دندان ها را به همراعه داشته باشد.
رانندگی و مسافرت و بودن ماشین هم مرگ به هم راه داره دود ماشین هم مرگ بهمراه داره بخاری گازی هم مرگ بهمراه داره هر چیزی که فکرشو بگکنید تهش مرگ بهمراه داره نکنه خیال می کنید اگه هیچکاری نکنید هزار سال عمر میکنید راستی اینهمه ماشین که جون مردمو بخطر انداخته چرا همچنان تولید میشه مسافرت با هواپیما هم مرگ بهمراه داره به هر حال تاوقتی پای پول درمیون باشه بعضی چیزا هرچقدر هم که بدباشه هرچقدر هم که مرگ اور باشه کسی اینطور ازش کوه نمیسازه و حواس همه رو با چیزای چرت و بی اهمیت پرت میکنه
