داخلی صفحه جامعه آرشيو گزارش

۱

ایران خبر بررسی می کند؛

ایران خبر - دوستی و ارتباط داشتن به رابطه ای بین دو یا چند نفر گفته می شود. که به هر یک از طرفین لقب "دوست" یا "رفیق" داده می شود. ارتباط دوستانه درک دوجانبه، احترام و محبت را شامل می شود. 

در روابط اجتماعی که بین افراد برقرار می شود هر یک اصول اخلاقی و رفتاری تعریف شده ای برای خود دارند و به این اصول اخلاقی احترام گذاشته می شود. ایام قدیم ارزش و احترام در روابط اجتماعی افراد برقرار بود و دوستی ها و رفاقت ها نیز استحکام بیشتری داشتند، اما امروزه با رواج تکنولوژی و وسایل ارتباط جمعی نوین رفاقت ها دیگر به روز هم نمی رسد! سلام و خداحافظی ها ساعتی شده است. دیگر کسی زمان کافی برای استحکام دوستی نمی گذارد. دیگر افرا حاضر نیستند زمانی را برای شناخت یکدیگر صرف کنند و به محض کوچک ترین اتفاق دوستی خود را خاتمه می دهند.

رواج شبکه های اجتماعی از عوامل بسیار مهمی در دوستی های ساعتی شده است. با انواع شبکه های اجتماعی در فضای مجازی تنوع دوستی ها افزایش پیدا کرده است و سبب گردیده تا جوانان برای توجیه رفاقت های جدید بگویند: دوستی های ما مثل روابط خواهری و برادری است. اما  به این مسئله فکر نمی کنند روابط بین خواهر و برادر یکی از مستحکم ترین روابط تعریف شده است و نباید با یک جمله رابطه خونی و مستحکم را زیر سوال ببرند.

افراد با ورود به شبکه اجتماعی شروع به صحبت با یکدیگر می کنند و حرف هایی بین آنها رد و بدل می شود که با توجه به عدم شناخت از یکدیگر بیان آن اشتباه است. متاسفانه برخی افراد برای فرار از تنهایی و ایجاد روابط با افراد جدید به شبکه های اجتماعی عادت می کنند و بیشتر وقت خود را در این شبکه ها می گذرانند و بدون توجه به اینکه با چه کسانی ارتباط می گیرند با خیل زیادی از آدم های جدید روبرو می شوند که هیچ شناختی نسبت به آنها ندارند.

یکی از دلایلی که افراد نمی توانند دوست خوب پیدا کنند عدم اعتماد افراد به یکدیگر است. یعنی اطمینان و اعتمادی که در جامعه و روابط اجتماعی برقرار بوده از بین رفته و کسی حاضر نیست در دوستی کمی گذشت و فداکاری داشته باشد. فقط می خواهند چند ساعتی را با فرد جدید بگذرانند و در صورتی که آن فرد باب میل شان نبود شخص دیگری را برای دوستی انتخاب می کنند.

مسئله دیگری که باعث رواج دوستی های ساعتی و کوتاه شده است تنوع طلبی بین قشر جوان است. و دیگر تفاوتی ندارد این تنوع طلبی شامل دختر و پسر می شود. وقتی چندین برنامه از نرم افزارهای اجتماعی بر روی موبایل بیشتر جوانان نصب است دیگر نگران نیستند تنها باشند و مدام در انواع شبکه اجتماعی پرسه می زنند و همین امر باعث می شود نتوانند دوست مناسب برای خود پیدا کنند. جوانانی که معتاد به دوست یابی های اینترنتی شده اند راه نجاتی برای خود باقی نمی گذارند و شخصیت، مرام و معرفت، انسانیت و ارزش های دوستی برایشان اهمیتی ندارد و هیچ فردی برای دوستی مداوم نظر آنها را جلب نمی کند.

نکته دیگری هم که حائز اهمیت است رفتار والدین نسبت به تربیت فرزندان شان می باشد. در برخی از خانواده ها دیگر نظارتی در تربیت فرزند وجود ندارد و فرزندان به راحتی و بدون شناخت دوست خود را انتخاب می کنند و برایشان اهمیتی ندارد که زمان دوستی چه مدت باشد. فقط می خواهند انتخاب دوست داشته باشند و متاسفانه نگرش برخی والدین این است که جوانان ما جوانی نمی کنند مگر چه ایرادی دارد که به دنبال دوست باشدو حتی در جایی فرزندان خود را نیز تشویق می کنند. کاملا مشخص است تا زمانی که پدر و مادرها بدون آگاهی و ناخواسته رفتار ناپسند فرزند یا فرزندان خود را تایید کنند آنها به راه خطا می روند. 

برای آگاهی از این مسئله خانواده ها باید نسبت به روابط فرزند خود هوشیارتر و آگاهانه تر رفتار کنند و با گفتگوهای دوستانه راه درست را از خطا برای آنها مشخص کنند. 

رسانه های جمعی هم باید با اطلاع رسانی درست و فرهنگ سازی این هشدار را به برخی خانواده ها بدهند که آزادی دادن بیش از اندازه به فرزند سرانجام شومی خواهد داشت.

در ادامه نظر یک کارشناس را برای آگاهی بیشتر می خوانید:

سایه روشن های فضای مجازی،بر پیکره تعاملات درون خانوادگی
کاظم روزبهانی، روانشناس اجتماعی می گوید:استفاده ناصحیح از فضای مجازی یکی از عمده ترین دلایل شکاف میان اعضای خانواده ها محسوب می شود.

به عقیده وی رشد و پیشرفت فناوری علمی و تکنولوژیک با وجود برخورداری از مزایا و ثمرات بسیار اما چالش ها و نارسایی هایی را نیز در پی خود ایجاد می کند که پیشگیری و مدیرت صحیح آن برای کاهش آسیب پذیری هرچه بیشتر،مستلزم شناخت و مطالعه کافی در این خصوص خواهد بود.

شرایط اجتماعی بگونه ای پیش رفته که تا حدود بسیاری دید و بازدیدها و رفت و آمدهای خانوادگی میان بستگان و آشنایان با اُفت و کاهش همراه شده و همین امر کافی است تا استحکام و روابط میان خانواده ها، آشنایان و اطرافیان تحت الشعاع قرار گیرد.

در کنار این وضعیت باید به مشکلات اقتصادی نیز اشاره داشت که به نوعی برخی ازافراد را آنچنان دچار روزمرگی ساخته که دیگر فرصت و مجالی برای ارتباطات عاطفی و رفت وآمدهای فامیلی و خانوادگی باقی نگذاشته است.

به نوعی می توان این حلقه مفقوده را نیز از عوامل موثر در کاهش گفتگو و سستی بنیان خانواده در برخی از خانواده ها قلمداد کرد.