کد مطلب: 67319
تاریخ انتشار : شنبه ۱۶ مرداد ۱۳۹۵ ساعت ۱۱:۳۵
بی سوادی و مدرک گرایی در ایران رو به افزایش است و موسساتی هم همانند قارچ در سراسر کشور رشد کرده اند و وظیفه بزرگ شان رواج بی سوادی بین جوانان است.
ایران خبر - درس خواندن و تحصیل هم همانند دیگر مسائل فرهنگی و اجتماعی در ایران با چشم و هم چشمی روبرو شده است. البته اگر واقعا برای یادگیری علم و دانش رقابت وجود داشته باشد جای خوشحالی است اما متاسفانه رواج مدرک گرایی بیشتر از یادگیری دانش رو به افزایش است.
جامعه به اصطلاح دانشگاهی ایران به سمت مدرک گرایی پیش می رود و کمتر کسی پیدا می شود که فقط برای تحصیل وارد دانشگاه شود. اکثر افراد فقط به دنبال مدرک گرایی هستند و از لطف برخی موسسات مردک تحصیلی برای هر مقطعی حاضر و آماده در اختیار متقاضیان قرار می گیرد و دیگر نیازی نیست افراد زحمت رفتن به دانشگاه را داشته باشند.
افرادی که مدرک فوق لیسانس و یا دکترا را با پرداخت مبلغ هنگفتی پول تحویل می گیرند هیچ تلاشی نمی کنند که حداقل اطلاعات عمومی خود را در حد مدرک کذایی که دارند بالا ببرند با همان بی سوادی خود به داشتن مدرک تحصیلی بالا فخر فروشی می کنند.
متاسفانه شرایط تحصیل به سمتی رفته که دانشجویان هیچ تلاش و زحمتی برای درس خواندن ندارند. اکثر دانشجویان کارشناسی ارشد از انجام دادن کارهای پایان نامه خود عاجز هستند و مشغله کاری بهانه خوبی برایشان شده تا جیب موسسات به اصطلاح آموزشی را مملو از پول کنند. از سوژه و موضوع تا تایپ و تمامی مراحل تهیه پایان نامه فقط به عهده موسسات است و دانشجوی ارشد فقط برای زمان دفاع پایان نامه تهیه شده را مرور می کند تا بتواند مدرک فوق لیسانس را هر چه سریع تر دریافت کند و شروع به فخر فروشی کند که بله من هم فوق لیسانس دارم!
اگر از دانشجویان فوق لیسانس پرسیده شود خانم / آقا شما چه اطلاعات علمی از این مقطع تحصیلی فرا گرفتید شک نکنید با لبخند اکثر آنها روبرو می شوید و جمله " کی دنبال درس خوندن هست ،فقط مدرک بگیریم خیالمون راحت بشه"
را خواهید شنید. حال باید پرسید دقیقا ناراحتی خیالشان قبل از دریافت مدرک فوق لیسانس چه بوده؟ مطمئنا دغدغه ذهنی شان فقط چشم و هم چشمی در محفل و مجلس است که مبادا از قافله مدرک داران عقب بمانند!
بی سوادی و مدرک گرایی در ایران رو به افزایش است و موسساتی هم همانند قارچ در سراسر کشور رشد کرده اند و وظیفه بزرگ شان رواج بی سوادی بین جوانان است. مسئله جالبی که بین دانشجویان وجود دارد و گویا مد شده است این است که کسر شان دارد خودشان عهده دار کارهای تحصیلی شان باشند، فقط دنبال این هستند که فلان دانشجو مبلغی میلیونی برای تهیه پایان نامه پرداخت کرد پس حتما و حکما وی هم باید یا همان مبلغ و یا بیشتر پرداخت کند و پایان نامه اش را دریافت کند.
در ادامه تفاوت تحصیل در ایران و دیگر کشورها را می خوانید:
ایران ٥ برابر کشورهای پیشرفته دانشگاه دارد. ایران ٢٦٤٠ دانشگاه دارد در حالی که چین ٢٤٨١ و هند ١٦٢٠ دانشگاه دایر کرده است!
مدرک گرایی ایرانیها، وضع دردناکی برای اقتصاد ایران رقم زده است. حالا کشور ما بیشتر از هند و چین یکمیلیارد و چند صدمیلیون نفری دانشگاه و مراکز آموزش عالی دارد. بنا به آخرین گزارش وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، در ایران ٢٦٤٠ دانشگاه وجود دارد که از این میان سهم وزارت علوم از جمعیت دانشجویی ٦٨ درصد و سهم دانشگاه آزاد ٣٢ درصد است.
این درحالی است که براساس اعلام موسسه اسپانیایی CISC چین تنها ٢٤٨١ و هند ١٦٢٠ دانشگاه دایر کرده است. این تعداد دانشگاه، حدود ٥ هزارمیلیارد تومان از بودجه کل کشور را میبلعد و نزدیک به ٥٠ درصد از جمعیت بیکار کشور را تولید میکند. اما ماجرا به همین جا ختم نمیشود و نکته دیگر اینجاست که درنهایت بدنه اداری ایران نخبگان را به حاشیه میراند و متوسطها و فارغ التحصیلان رشتههای غیرمرتبط را به خود جذب میکند.
بنا به اعلام مهدی سیدی رئیس کارگروه نخبگان شورایعالی انقلاب فرهنگی درسال ٢٠١٥ حدود ١١٣٠٠ دانشجوی نخبه از ایران مهاجرت کردهاند که این تعداد حاکی از رشد ١٦درصدی مهاجرت نخبگان از کشور نسبت به سال ٢٠١٤ است و پدیده مدرک گرایی در بین مدیران و معضل دکتری یک شبه امکان رقابت سالم در بدنه اداری ایران را محدود و محدودتر کرده است. بیشتر از ٨٠ درصد وزرای انگلیس لیسانسيهاند و در ایران بیشتر مدیران ما مدرک دکتری دارند. خروجی بدنه اداری انگلیس این است که آنها بهعنوان یک اقتصاد بزرگ جهان مطرح شوند و ایران بهعنوان یک اقتصاد بحران زده!
البته چه کسی میپذیرد که در شهر کوچکی مثل قم یا سمنان بیشتر از ٦ دانشگاه دولتی با ردیف بودجهای وجود داشته باشد و در سیستان و بلوچستان بچهها در کپر درس بخوانند و گونی برنج را بهعنوان کیف مدرسه به دست بگیرند؟ کدام عقل اقتصادی میپذیرد که تایپیست یک اداره مدرک لیسانس بگیرد و به پست کارشناسی برسد اما نه کارشناس توانایی باشد و نه دیگر مثل گذشته کار تایپ انجام دهد؟
در ایران کارخانه مدرک چاپ کنی به راه افتاده است و صرف بودجههای کلان آموزشی، ارزش افزوده اقتصادی به دنبال ندارد. درواقع پرسشی که مطرح میشود این است که خروجی آن همه مدیر دکتر در ایران چیست؟ یا آمدهایم برای ورود به مجلس شرط گرفتن مدرک فوقلیسانس را لحاظ کردهایم که این مسأله نیز از همان نگاه مدرکگراییمان ناشی میشود. در ایران بیشمار دکتر داریم که حتی به یک زبان بینالمللی اشراف ندارند و نمیتوانند منابع اصلی علم را مطالعه کنند. کجای دنیا به کسی دکترا میدهند که قادر به مطالعه منابع اصلی و کتب مراجع رشته خود نیستم.
كسي كه اين گزارش رو نوشته معلومه سواد درستو حسابي نداره ...!
چرا چون واقعیت رو گفته
لابد خودتون یکی ازدلال های مردک چاپ کنی که این حرفو زدی همیشه واقعیت برای کسایی مثل شما سخته
گر تو بهتر میزنی بستان بزن
شعارشون اینکه پول از تو مدرک از من /// همینه مملکت شده پر از تحصیلکرده بی سواد و پر ادعا
به این می گویند علم برای علم
در واقع پول برای علم دوست عزیز
پول داشته باش همه کاری میتونی انجام بدی
کاش به اندازه یک سوم پولی که برای مدرک می دادن علم یاد میگرفتن
بی سوادای مدرک دار
باور کنید کسانی رو میشناسم که حتی نان شب خود را ندارند برای چشم همچشمی ارشد یا دکترا می خونن در حالی که خودشون هم می دونن مدرک برای اونا نون و اب نمی شه .به نظر بنده هر کس باید توان خودشو از لحاظ اقتصاد و علاقه و فرهنگ بسنجه بعد ادامه تحصیل بده بنده لیسانسم یک کار غیر دولتی دارم نیازی هم به ادامه تحصیل نمی بینم شکر خدا وضع مالی خوبی هم دارم چه نیازی به مدرک گرائیست فقط اتلاف وقت و پول بی ز بان به دانشگاه ازاد همین.