به گزارش
ایران خبر، رشد و افزایش شبکه های ماهواره ای و تنظیم، طراحی و پخش برنامه های ضد فرهنگی از چالش هایی به شمار می رود که اثرات منفی و مخرب آن برخی جوانان و نوجوانان را به ورطه سقوط و نابودی سوق داده است.
ارائه مدل های گوناگون لباس،آرایش چهره، مو، ابرو، خالکوبی های آنچنانی تنها نمونه ای از این ناهنجاری به شمار می رود که گروه ها و افرادی از جمعیت جوان و نوجوان جامعه را با خود درگیر ساخته است.
در این میان،برخی آرایشگاه ها به مکان و بستری مناسب برای پیاده سازی برخی اهداف و سودجویی های نامیمون و شوم مبدل شده اند.
حضور باندهای اغفال دختران و پسران و هدایت آنها برای ثبت تصویر بَزَک شده از نمونه پدیده های ضد اجتماعی محسوب می شود که هر از چند گاهی شاهد ظهور و بروز و انعکاس اخبار آنها در سطح رسانه های مکتوب و مجازی هستیم.
*از وعده حقوق های آنچنانی تا سودای سفر به اروپا
مجید عبدالحمیدی،آسیب شناس مسائل اجتماعی با اشاره به کوته فکری برخی جوانان و نوجوانان عنوان کرد:ناپختگی برخی از افراد این طیف(جوانان)باعث شده تا فضا،فرصت و زمینه ای مناسب برای سودجویان فراهم شود تا تور اغفال خود را برای صید جوانان و نوجوان بگسترانند.
وی افزود:اخیرا گزارشات موید اغفال برخی جوانان در آرایشگاه ها است که متاسفانه با دادن وعده های توخالی و پوچ به این طیف(نوجوانان و جوانانِ دختر و پسر)،آنها را به کسب حقوق های آنچنانی و یا سفر و عزیمت به اروپا ترغیب می کنند اما در مقام عمل هیچگونه تغییر و تحول مثبت و اثرگذاری در زندگی این طیف و گروه ایجاد و حاصل نمی شود و در واقع از این اقشار بصورت ابزاری سوء استفاده می شود.
محقق و پژوهشگر مسائل اجتماعی گفت:کم نبوده اند مواردی که ثبت تصاویر دختران جوان در آرایشگاه ها و نقش بستن آن بر صفحات ژورنال ها،آنها را به استمرار و فعالیت هر چه بیشتر در این عرصه سوق داده و به تدریج با چنان مشکلات و بحران هایی مواجه شده اند که نه تنها وعده های پیشنهاد شده به آنها محقق نشده بلکه زندگی عادی و پیشین آنها نیز تحت الشعاع قرار گرفته است.
*رشد قارچ گونه آرایشگاه های زنانه غیر مجاز در شهر تهران
تردیدی وجود ندارد که اکثریت قریب به اتفاق تخلفات صنفی،مشول واحدهایی می شود که فاقد مجوز و پروانه فعالیت هستند،امری که در خصوص برخی آرایشگاه های زنانه غیر مجاز به عنوان کانون برخی سوء استفاده ها و بستری مناسب برای فعالیت باندهای اغفال نیز مشهود و ملموس به نظر می رسد.
البته نمی توان تمامی آرایشگاه های زنانه غیر مجاز را به محلی برای برخی ناهنجاری ها و اقدامات ضد اجتماعی متهم کرد،آنچنان که فعالیت تمامی آرایشگاه ها و پیرایشگاه های مجاز را نمی توان درچارچوب هنجارها و قوانین و ضوابط تعریف شده،تعریف یا توصیف کرد.
بر اساس آمار موجود به ازای هر یک هزار و 100 آرایشگاه مجاز،قریب به 20 هزار آرایشگاه بی مجوز شناساسی شده است که این رقم موید تعدد و تکثر فعالیت چنین واحدهایی ست که بعضا برخی از آنها به محلی برای اقدامات خلافکارانه مبدل شده یا می شوند.
در این میان،کافی نبودن تعداد بازرسان اتحادیه ها در مقابل تعدد و گستردگی آرایشگاه های غیر مجاز از معضلاتی است که قطعا در دشواری مهار و کنترل این ناهنجاری ها بی تاثیر نخواهد بود.
امید آن می رود با اطلاع رسانی دقیق و مستمر و آگاه سازی دختران جوانی که در معرض چنین آسیب ها و مخاطراتی قرار دارند از یک سو،و از منظر اجرایی و اداری نیز با افزایش تعداد بازرسان و تشدید برخوردهای قهری و سخت گیرانه کنترل و مهار هر چه شایسته تری در این خصوص(مقابله با آرایشگاهای زنانه غیر مجاز و فعالیت باندهای اغفال)اعمال و عملیاتی شود.