کد مطلب: 100220
تاریخ انتشار : دوشنبه ۸ آبان ۱۳۹۶ ساعت ۱۳:۴۶
در نمایشگاه مطبوعات قدم میزنم، نگاهم هر از گاهی به نگاه خوشامدگوی مسـئولان غـرفـههـای روزنـامههــــا، هفتهنامهها، ماهنامهها و... گره میخورد، نشریات رنگ و وارنگ را ورق میزنم، در سالنها و راهروهای شبستان مصلی گم و گیج میشوم. سر در گم از این همه عنوان، این همه رسانه و این همه محتواو این همه خواندنی؛ از خود میپرسم کجایند خوانندگان این همه مطلب؟
به گزارش
ایران خبر،یک ماه و یکهفتهای پیش بود در نزدیکی همین جا، مجاور ورودی متروی شهید بهشتی، که نمایشگاه پاییزه برگزار شده بود، هر شب در مسیربازگشت از محل کار موج جمعیت را میدیدم که غلغله میزند و راهروهای باریک را پر میکند برای خرید لوازم التحریر، دفتر مشق و نقاشی و لوازم آموزشی و کمک آموزشی و کیف و کفش و هر آن چیزی که ربطی به مدرسه و مهرماه داشته باشد.خانوادهها با اشتیاق آمده بودند؛ پدر و مادر و فرزند در کنار هم خرید میکردند و با دستهای پر از جعبه و پاکت و سبد خرید خارج میشدند؛ خوشحال از اینکه خود را بموقع رساندهاند و آنچه را که جستهاند یافتهاند، ایستگاه مترو را برای بازگشت به خانه پر میکردند.
مناسبت برگزاری نمایشگاه یک ماه و یک هفته پیش؛ جشن آغاز فصلی برای یادگرفتن خواندن و سواد آموزی بود و نمایشگاه مطبوعات خواندنیها را به کسانی عرضه میکند که اکنون بلدند و آموختهاند چه بخوانند و چگونه بخوانند. از خود میپرسم آن سواد آموختهها کجایند؟ چرا بستههای نشریات و مجلهها باز نشده در کیوسکها یا در همین غرفهها به نشانی ارسالکننده باز میگردند؟ چرا خبری از کودکان و نوجوانان در کنار پدر و مادر برای حضور در نمایشگاه مطبوعات نیست؟
مدافع متعصب مطبوعات نیستم اما اگر بهانه و ایراد، محتوای مطبوعات و حرف بر سر ضعف های محتوایی آنها باشد و آن را دلیل بیرونقی نمایشگاه مطبوعات عنوان کنند با دلیل و مدارکی که در همین نمایشگاه از شدت وجود فریاد می زند میتوان ایراد گیرنده را قانع کرد که اینطور نیست. در کنار همه نشریات و روزنامههای ضعیف؛ نشریات قوی و پر محتوا و جذاب هم کم نیستند. نشریاتی که به وقت خواننده احترام میگذارند؛ حرمتش را رعایت میکنند و در وقتی که خواننده برای مطالعه میگذارد؛ دستش را از مطالب خوب و خواندنی پر میکنند.
با این حال این نشریات هماکنون به مجازات نخواندن محکوم شدهاند. راهروهای نمایشگاه خلوت است، بیشتر مسئولان غرفهها خود را با گوشی موبایل یا ورق زدن دیگر نشریات سرگرم کردهاند. هر از گاهی در جایی از نمایشگاه و در یکی از راهروها انبوه عکاس و خبرنگار را میبینی که یک مسئول دولتی را دوره کردهاند تا در خلوت نمایشگاه از رسانهها بازدید کند؛ از اشتیاق و گرمای اول مهرماه خبری نیست؛ برای خواندن کم آمدهاند....