«پردیس ثابتی» سال ۱۳۵۳ در تهران متولد شد. او از دو سالگی به همراه خانوادهاش به آمریکا مهاجرت کرد، «پردیس ثابتی» دوره لیسانس را در «مؤسسه تکنولوژی ماساچوست»، ام. آی. تی، سپری کرد و پس از آن تحصیلات عالی خود را در دانشگاه آکسفورد ادامه داد.
«پردیس ثابتی» تحصیلات خود را در دانشگاه هاروارد آمریکا نیز با نتیجهای شگفتانگیز به پایان رساند: او سومین زن در طول تاریخ این دانشگاه بود که با معدل ۱۰۰ و مدارج کامل فارغالتحصیل شد.
«پردیس ثابتی» استاد تمام مرکز سیستمهای زیستی دانشگاه هاروارد و همچنین گروه ایمنی و بیماریهای عفونی دانشکده بهداشت هاروارد است. او یکی از برجستهترین محققان امریکا در زمینهی بررسی ژنوم مالاریا و ویروس لاسا است.
دکتر «ثابتى» سال ۲۰۱۴ به عنوان یکی از صد شخصیت تاثیرگذار از طرف مجلهی تایم انتخاب شد. او و گروه تحقیقاتی اش از سال ۲۰۰۸ در آفریقا برای مبارزه با ویروس لاسا تلاش کردند و در سال ۲۰۱۴ که ابولا به سرعت شیوع پیدا میکرد و قربانی میگرفت، موفق شدند از گسترش بیشترش جلوگیری و آن را مهار کنند. او یکی از سرشناسترین محققان آمریکا در زمینه بررسی ژنوم مالاریا بوده و از بنیاد Gates Foundation Grant نیز بالغ بر ۲ میلیون دلار بودجه تحقیقاتی دریافت کرده است.
«ثابتى» روش آماری بیوانفورماتیکی توسعه داده است که بخشهای در معرض انتخاب طبیعی را مشخص میکند، او همچنین الگوریتمی طراحی نموده که اثرات ژنتیک بر تکامل بیماری را نشان میدهد. او مولف بیش از ۲۰ عنوان مقاله تخصصی در این عرصه است. در عین حال از کارشناسان و متخصصان تاثیرگذار در عرصه تکامل انسانی و بیماریهای واگیردار محسوب میشود.
«پردیس ثابتى» به عنوان یکی از یکصد چهره نابغه جهان از سوی گروه بینالمللی Creators Synectics معرفی شده و همچنین شبکه خبری سیانان نیز در سال ۲۰۰۷، «پردیس ثابتى» را به عنوان «یکی از ۸ نابغهای که دنیای ما را متحول خواهند ساخت» معرفی کردهاست. «پردیس ثابتى» در سال ۲۰۱۲ جایزه نبوغ آمریکایی را مجله اسمیتسونین در رده علوم طبیعی دریافت کرد.
پروفسور اریک لندر، عضو هیأت علمی دانشگاههای هاروارد و ام. آی. تی، نیز با تحسین «نگاه کنجکاو پردیس و پژوهشهای علمی او میگوید: «حتی امتیاز نابغه بودن هم اندکی از رفتار متین و فروتنانه پردیس نکاسته است.»
دایان ویرث، از دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه هاروارد، نیز با تمجید از دستاورد علمی دکتر«ثابتى» میگوید: «پردیس سزاوار عنوانی است که او را در ردیف شایستهترین سرآمدان علمی آغاز قرن بیست و یکم قرار داده است.»