داخلی صفحه جامعه آرشيو خبر

زادروز یکی دیگر از پادشاهان ترانه؛

به گزارش ایران خبر، شهیار قنبری، یکی از سه تفنگدار ترانه‌سرایی نوین در ایران (شهیار، ایرج، اردلان) است.

برترین‌ها: تقویم باز هم ورق خورد و به زادروز یکی دیگر از پادشاهان ترانه در عصر باشکوه موسیقی پاپ فارسی رسیدیم. عالیجناب شهیار قنبری، فرزند خلف حمید قنبری (گوینده و بازیگر مشهور ایرانی‌) است. او هم به مانند هم‌قطارانش در تاریخ موسیقی ایران جاودانه شده و کاش می‌شد قدرش را بیشتر بدانیم. اما صد حیف که جلای وطن کرده. به هرحال هنوز یادگاری‌هایش برای نسل‌های کنونی باقی مانده و ما به این موهبت مفتخریم. در اینجا نقبی زده‌ایم به ماندگارترین ترانه‌های شهیار، آن‌ها که با همراهی ملودی به خانه‌ها نفوذ کردند و سال‌هاست که در شادی و غم، همراه ما هستند. از اردلان سرفراز نوشتیم و برای این قسمت «شهیار قنبری» را به مناسبت زادروزش محوریت قرار دادیم.
قصه دو ماهی

• ما دو تا ماهی بودیم، توی دریای کبود/ خالی از اشکای شور، از غم بود و نبود

«شهیار قنبری»در نوزده سالگی ترانه «قصه دو ماهی» سرود که به دلیل نوآوری در واژه و مضمون، سرآغاز ترانه‌گویی نوین فارسی است،داستان این ترانه که از زبان یک ماهی روایت می‌شود قصه ماهی تنها مانده‌ای را ترسیم می‌کند که مرغ ماهی‌خوار جفتش را ربوده است و حالا نوبت خود اوست که طعمه آن مرغ شود.

• با صدای بی‌صدا، مث یه کوه، بلند/ مث یه خواب، کوتاه، یه مرد بود، یه مرد!

کودکانه

• بوی عیدی بوی توپ بوی کاغذ رنگی/ بوی تند ماهی دودی وسط سفره‌ی نو

این ترانه به بوی عیدی نیز معروف شده‌است. کودکانه یکی از آثار فرهاد است که پس از تولید مورد استقبال مخاطبان قرار گرفت و همچنان نیز به عنوان یکی از نوستالژیک‌ترین و پرخاطره‌ترین آثار موسیقی ایران در میان مردم به حساب می‌آید. منفرزاده آهنگساز ترانه «نماز» که با صدای فریدون فروغی درباره‌ی این ترانه گفت: شهیار قنبری زیر فشار سازمان امنیت وقت، مجبور شد «من نمازم ترا هر روز دیدنه» را به «من نیازم ترا هر روز دیدنه»، تغییر دهد «چون بازجو به ما می‌گفت شما با این کارتان قم را به هم ریخته‌اید.»

• بوی گندم مال من، هر چی که دارم مال تو/ یه وجب خاک مال من، هرچی می‌کارم مال تو

• رُستنی‌ها کم نیست، من و تو کم بودیم/ خشک و پژمرده و تا روی زمین خم بودیم

غزلک

• غزلک، شکستن‌ا‌ت کار کیه؟ /به عزا نشستن‌ا‌ت کار کیه؟

شب‌های غربت ترانه و گریه کنار رودِ «سن» La Seine «شهیار قنبری» این ترانه را در سال ۱۹۸۵ در پاریس سرود.