داخلی صفحه جامعه آرشيو خبر

 

سر و جانم فدای ماشین
دسته‌ای از افراد بیش از اندازه و در حد افراطی به اتومبیل‌شان رسیدگی می‌كنند؛ مثلا هزینه و وقت زیادی را صرف تمیز كردن و رسیدگی به ظاهر اتومبیل‌شان می‌كنند. درواقع این افراد چون در سایر ابعاد زندگی فرصتی برای ابراز وجود ندارند یا سوژه یا شخص مهمی برای مراقبت و تعلق خاطر اطراف‌شان نیست، گاهی اوقات این كمبود را با مراقبت و رسیدگی بیش از حد از اتومبیل خود جبران می‌كنند.

زندگی ماشین و دیگر هیچ
افرادی كه به اتومبیل‌شان شخصیت می‌دهند مثلا برایش اسم انتخاب می‌كنند مثل خوش‌ركاب، سمندون، رخش و. . . افرادی هستند كه علاقه زیادی به اتومبیل‌شان دارند. این خصوصیت در افرادی كه از طریق اتومبیل‌شان درآمدزایی و امرار معاش می‌كنند، بیشتر دیده می‌شود. از آنجا كه اتومبیل در زندگی‌ این افراد نقش پررنگ و مهمی دارد و خودشان معتقدند كه با آن زندگی می‌كنند، احترام خاصی برای آن قائل می‌شوند و به آن شخصیت می‌دهند.

این افراد معمولا نسبت به اشیای مرتبط با خود، احساس قدردانی، سپاسگزاری و دین زیادی داشته و آن را به صورت رسیدگی و مراقبت افراطی نشان می‌دهند.  عده‌ای از این افراد، نوع و قدر ارزشی كه به اتومبیل‌شان می‌دهند، چیزی شبیه به آدم‌های مهم زندگی‌شان است. این دسته از افراد معمولا به اشیا، حیوانات و گیاهان هم تعلق خاطر زیادی دارند. گاهی هم دیده می‌شود كه افرادی از این دست اتومبیل‌شان را نسل به نسل منتقل ‌می كنند. حتی اگر اتومبیل‌شان از نظر سواری، كارآمد نباشد اما جزء هویت خانوادگی آنها محسوب می‌شود.

ماشینم ویترینی از نظراتم
عده‌ای از افراد هستند كه خلاصه نظرات‌شان را روی اتومبیل‌شان می‌نویسند. مثلا افراد عاشق‌پیشه، تصاویر و اشعاری عاشقانه روی اتومبیل‌شان رسم كرده یا می‌نویسند. عده‌ای هم حسرت‌ها یا حسادت‌های‌شان را در قالب جملاتی روی اتومبیل‌شان درج می‌كنند. معمولا كسانی دست به این كار می‌زنند كه هیجانات و خواسته‌های‌شان در زمینه خاصی سركوب شده باشد و چون ویترین خاصی برای ابراز این نظرات و حسرت‌ها ندارند، از اتومبیل‌شان برای این كار استفاده می‌كنند.

بی‌خیال ماشینم

افرادی كه اصلا به ماشین‌شان رسیدگی نمی‌كنند، مثلا اگر تصادف كنند، بدنه ماشین‌شان را تعمیر نمی‌كنند یا اگر ماشین‌شان از لحاظ فنی دچار مشكلی شود، تا مجبور نشوند آن را به تعمیرگاه نمی‌برند، افراد بی‌نظمی هستند و معمولا به سایر جنبه‌های زندگی‌شان هم اهمیت چندانی نمی‌دهند. این افراد تمایل زیادی به مصرف‌گرایی دارند. یعنی دوست ندارند بابت سرویسی كه می‌گیرند، سرویس و هزینه زیادی را بدهند.
وقتی اتومبیل هویت فرد می‌شود

در سطح اقتصادی- اجتماعی متوسط رو به بالای جامعه مارك، نوع و مدل اتومبیل به حدی برای شخص، جنبه حیثیتی و هویتی دارد كه ترجیح می‌دهد از سایر جنبه‌های رفاهی زندگی مانند مسكن، هزینه‌ها و مخارج زندگی روزمره، به منظور ارتقای اتومبیل‌شان دریغ ‌كند.

 درواقع این افراد اعتمادبه‌نفس اجتماعی پایینی دارند. یعنی دوست دارند از نظر موقعیت اقتصادی و شأن و اعتبار اجتماعی خود را بالاتر از آنچه كه هستند، نشان دهند. این افراد به جای اینكه با همت، جسارت، قابلیت و شجاعت سعی در رشد و پیشرفت برای رسیدن به جایگاه ایده‌آل‌شان داشته باشند، با ارتقای مدل اتومبیلی كه سوار می‌شوند، تلاش می‌كنند درجه و اعتبار اقتصادی و شأن اجتماعی بالاتری كسب كرده و خودشان را به طبقات مرفه و دارای رتبه و مقام اجتماعی بالا منسوب كنند.

درواقع این افراد از اتومبیل به عنوان ابزاری برای حركت در مسیر شأن اجتماعی استفاده می‌كنند؛ غافل از اینكه برای رشد و حركت در این مسیر به ابزارهای مهم‌تر و جدی‌تر مانند تحصیلات، ارتباطات اجتماعی وسیع‌تر، لیاقت‌ها و عرضه‌های اجرایی و. . . نیاز است. این مورد بیشتر در كشورهای در حال توسعه كه خرید اتومبیل‌های لوكس و گران نشان‌دهنده ثروت است و تنها از عهده قشر مرفه جامعه برمی‌آید، دیده می‌شود.

ویترین متحركی از ثروت
یكی از دلایلی كه این افراد بیشتر و گاهی تمام دارایی‌شان را صرف خرید اتومبیل می‌كنند، این است كه ماشین یك وسیله متحرك است. به عنوان مثال اگر این افراد هزینه زیادی را صرف خرید مسكن كنند، این خانه و به چشم عده كمتری می‌آید. عده‌ای هم این خانه مجلل را از بیرون می‌بینند و نمی فهمند صاحب آن چه کسی است اما اتومبیل متحرك است و صاحب آن هم همراه آن دیده می‌شود.

درواقع وقتی ثروت تبدیل به اتومبیل می‌شود به جای اینكه آدم‌‌ها از كنار آن ثروت رد شوند، ثروت است كه از جلوی چشم دیگران رد می‌شود و دارایی فرد تبدیل می‌شود به یك ویترین متحرك. معمولا افرادی كه شخصیت‌های نمایشی دارند و به توجه‌  دیگران نیاز دارند، این نمایشگری، حس بسیار مطلوبی در آنها ایجاد می‌كند و به همین دلیل در خرید اتومبیل بیشتر از این الگو پیروی می‌كنند.

به سفارش خودم
بعضی از افرادی كه در سطح اقتصادی بالایی قرار دارند و ثروتمند محسوب می‌شوند، برای اینكه خاص، منحصربه‌فرد و بی‌نظیر بودن خود را به نمایش بگذارند، اتومبیل‌شان را به میل و سلیقه‌شان به برندهای مطرح سفارش می‌دهند. این افراد گاهی اتومبیل‌شان را با سایر وسایل‌شان جور می‌كنند.

مثلا یك رنگ خاص را برای اتومبیل، ساعت، كفش و كلاه‌شان انتخاب می‌كنند. گاهی سراغ برندها و قیمت‌هایی می‌روند كه نشان‌دهنده توان اقتصادی بالاست مثل پورشه و مازراتی. بعضی از این افراد سراغ اتومبیل‌هایی می‌روند كه تعداد تولیدشان در جهان اندك و كم است. این دسته افراد معمولا شخصیت‌های نمایشی دارند و برای به نمایش گذاشتن ثروت و شخصیت‌شان دست به این كار می‌زنند و به این طریق نیاز هیجانی‌شان به توجه‌طلبی را تامین می‌كنند.
رنگ مشكی؛ نماد  قدرت
افراد قدرت‌طلب، قدرتمند و قدرت‌نما معمولا ماشین‌هایی با رنگ تیره، به ویژه مشكی، را انتخاب می‌كنند. رنگ‌های تیره نمادی از ابهام، تاریكی، ایجاد ترس و ابهت است؛ به همین دلیل بسیاری از سیاستمدارها، تجار و سرمایه‌گذاران بزرگ، كت و شلوار مشكی را به عنوان لباس رسمی خود انتخاب می‌كنند.

رنگ‌های شاد؛ نمادی از لذت
افراد شاد، نمایشی‌و لذت‌طلب‌تر معمولا اتومبیل با رنگ‌های شادتر و متنوع‌تر را می‌پسندند.

ماشین‌ شاسی‌بلند؛ انتخاب قدرت طلب ها 
افراد قدرت‌طلب و قدرتمند ماشین‌های شاسی‌بلند را نسبت به ماشین‌های سواری بیشتر می‌پسندند.

رنگ‌ سفید؛ نمادی از سادگی
درواقع رنگ سفید نشان‌دهنده یك سطح تفكر متوسط است. افراد ساده و کسانی كه از نظر شخصیتی پیچیدگی خاصی ندارند، معمولا اتومبیل با رنگ‌‌های روشن به‌ویژه سفید را انتخاب می‌كنند. این افراد دوست دارند نه خیلی قدرتمند به نظر برسند، نه خیلی ساده.
ماشین صندوقدار، مورد پسند منطقی‌ها
هر چه تفكر افراد منطقی‌تر، انعطاف‌ناپذیرتر، ریشه‌ای‌تر و در عین حال محتاطانه‌تر و سختگیرانه‌تر باشد، ماشین‌های مكعب‌مستطیل (صندوقدار) را ترجیح می‌دهند.

هیجان‌طلبی در ماشین‌های كروی‌شكل 
افرادی كه انعطاف‌پذیرترند، تفكر روبه‌رشدتری دارند، خواهان تنوع و هیجان‌طلبی بیشتری هستند و نسبت به مسائل زندگی سهل‌گیرترند، ماشین‌های كروی‌شكل (آیرودینامیك) را بیشتر می‌پسندند.

قدرت‌طلبی و شیشه‌های دودی
خودشیفتگی و قدرت‌طلبی از بارزترین ویژگی‌های شخصیتی افرادی است كه شیشه‌های ماشین‌شان را دودی می‌كنند. معمولا این افراد با این كار دوست دارند به دیگران نشان دهند من فرد مهمی هستم كه رازهایی دارم كه باید در تیرگی و خفا نگه داشته شود و دیگران نمی‌توانند به راحتی از درون من و متعلقاتم سردربیاورند.
 رهایی در ماشین‌های كوپه 
ریسك‌پذیری یكی از ویژگی‌های افرادی است كه همیشه ماشین كوپه انتخاب می‌كنند. افرادی كه دوست دارند احساس رهایی را تجربه كنند، به خرید ماشین‌های با سقف متحرك تمایل زیادی دارند.

خودشیفته‌ها نادرترین را انتخاب می‌كنند
شخصیت‌های خودشیفته هنگام خرید اتومبیل سعی می‌كنند ماشینی را انتخاب كنند كه علاوه بر به‌روز و مدرن بودن خیلی کمیاب و منحصربه‌فرد باشد. افراد خودشیفته دارای احساسات افراطی هستند و دوست دارند به دیگران نشان دهند كه آدم خیلی مهم و متفاوتی هستند؛ از این رو ماشین‌هایی با مدل‌های نایاب و رنگ‌های خیلی خاص و نادر را انتخاب می‌كنند.

 شخصیت های نمایشی‌ به لوازم جانبی بیشتر اهمیت می‌دهند 
شخصیت‌های نمایشی از آنجا كه دوست دارند ماشینی كه سوار می‌شوند، خیلی به چشم بیاید، به لوازم جانبی اتومبیل بیشتر از اتومبیل اهمیت می‌دهند. شخصیت‌های نمایشی در حد افراط برای اتومبیل‌شان لوازم جانبی تهیه می‌كنند؛ مثلا سیستم‌های صوتی خیلی كامل و ویژه‌ای روی ماشین نصب می‌كنند یا شیشه‌های ماشین‌شان را دودی می‌كنند.

 ایده‌‌آل‌گراها كامل‌‌ترین را انتخاب می‌كنند
افراد ایده‌آل‌گرا بیشتر از اینكه به رنگ و ظاهر ماشین توجه كنند، روی مشخصات فنی ماشین حساس‌اند. هنگام انتخاب اتومبیل به تعداد سیلندرها، نوع ترمز، نوع فرمان، نوع و تعداد دنده‌ها و. . . اهمیت زیادی می‌دهند و سعی می‌كنند ماشینی را انتخاب كنند كه از نظر فنی در حد خودش كامل‌ترین باشد. شكل و ظاهر داخل ماشین بیشتر از بیرون آن برای‌شان اهمیت دارد. به ندرت ماشین كاركرده می‌خرند.  به محض اینكه ماشین از نظر فنی دچار مشكل شود، آن را تعویض می‌كنند چون دوست ندارند ماشین آنها ابزاری شود برای رنج‌شان.
ریسك‌پذیرها جدیدترین‌ها را می‌خرند
افرادی كه ریسك‌پذیرند روی برند و مدل ماشین خیلی مانور می‌دهند. دوست دارند اتومبیل‌هایی با مارك‌های خاص یا جدیدترین مدل‌ها را بخرند. درواقع نوگرایی برای‌شان خیلی مهم است؛ بنابراین از برندهای جدید اتومبیل خیلی استقبال می‌كنند. افراد ریسك‌پذیر دوست دارند هر اتومبیلی را كه وارد بازار شده قبل از دیگران تجربه كنند. این افراد معمولا رفتارهای رانندگی پرخطری دارند؛ بنابراین ماشین‌هایی را می‌خرند كه این امكان را برای‌شان فراهم كند؛ مانند سرعت و قدرت بالا.

وابسته‌ها ماشین‌شان را عوض نمی‌كنند
افراد وابسته خیلی خوب از ماشین‌شان نگهداری می‌كنند و حواس‌شان هست كه ماشین‌شان خراب نشود. این افراد خیلی از ماشین‌شان استفاده نمی‌كنند مبادا ماشین‌شان خراب شود و مجبور باشند ماشین‌شان را بفروشند و اتومبیل تازه‌ای بخرند. شروع مجدد برای این افراد بسیار اضطراب‌آور است؛ بنابراین به‌طور ناخودآگاه طوری از ماشین استفاده می‌كنند كه مجبور نباشند آن را بفروشند و اتومبیل جدیدی بخرند.

كلكسیونی از اتومبیل
افرادی كه به اتومبیل‌شان شخصیت می‌دهند مثلا برایش اسم انتخاب می‌كنند مثل خوش‌ركاب، سمندون، رخش و. . . افرادی هستند كه علاقه زیادی به اتومبیل‌شان دارند. این خصوصیت در افرادی كه از طریق اتومبیل‌شان درآمدزایی و امرار معاش می‌كنند، بیشتر دیده می‌شود. از آنجا كه اتومبیل در زندگی‌ این افراد نقش پررنگ و مهمی دارد و خودشان معتقدند كه با آن زندگی می‌كنند، احترام خاصی برای آن قائل می‌شوند و به آن شخصیت می‌دهند. این افراد معمولا نسبت به اشیای مرتبط با خود، احساس قدردانی و سپاسگزاری و دین زیادی داشته و آن را به صورت رسیدگی و مراقبت افراطی نشان می‌دهند.